Μία ταινία μπορεί να γίνει καλύτερη όταν υπάρχει καλή μουσική. Όταν όμως μία ταινία δεν έχει καλή μουσική, άσχετα αν σε όλα τα υπόλοιπα είναι εξαιρετική, γίνεται αυτόματα κακή. Είναι η σκληρή αλήθεια. Για παράδειγμα, ο Tarantino περιέγραψε την κλασική επιδρομή που κάνει στη δισκοθήκη του και την περιέγραψε ως αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας εύρεσης “του πνεύματος της ταινίας”. Είχε πει επίσης ότι “Αν το κάνεις σωστά, αν χρησιμοποιήσεις το σωστό τραγούδι, στη σωστή σκηνή, πραγματικά, όταν παίρνεις τραγούδια και τα βάζεις σε μια ακολουθία σε μια ταινία σωστά, αυτό είναι το πιο κινηματογραφικό πράγμα που μπορείς να κάνεις”. Καταλάβατε τι θέλουμε να πούμε; Ωραία, πάμε τώρα στα καλύτερα τραγούδια που έχουμε ακούσει ποτέ σε ταινίες. 

“The Times They Are a-Changin”, Bob Dylan, Watchmen

Η πιστή στο σφάλμα προσαρμογή του Alan Moore και του Dave Gibbons στο επιδραστικό graphic novel του Zack Snyder ήταν καλή (όχι για όλους), εκτός από μαγική, με τον Bob Dylan στην εναρκτήρια σκηνή των credits να «δένει» με τον καλύτερο τρόπο.. Η λαϊκή προφητεία συμπληρώνει ποιητικά την ιστορία των υπερηρώων πρωταγωνιστών της ιστορίας, από την ακμή τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι την πτώση τους στην εποχή του Βιετνάμ.

“A Love Supreme”, John Coltrane, Mo’ Better Blues 

Ο Spike Lee ονόμασε αρχικά την ταινία τζαζ του από την επική τετράφωνη σουίτα του John Coltrane, πριν η χήρα του μουσικού του ζητήσει να αλλάξει τον τίτλο. Ευτυχώς, άφησε τον Lee να δανειστεί μέρος του τραγουδιού για να την προσθέσει ως κορύφωση στην ταινίας, στην οποία ο προβληματισμένος τρομπετίστας του, Denzel Washington, δημιουργεί οικογένεια και βρίσκει τελικά την εσωτερική γαλήνη. Μαγική σκηνή.

“Tiny Dancer”, Elton John, Almost Famous 

Ποτέ μην υποτιμάτε τη θεραπευτική δύναμη του Elton John: Καθώς η ροκ μπάντα της δεκαετίας του ’70, του αυτοβιογραφικού δράματος του Crow μπαίνει στο λεωφορείο της περιοδείας της, όλοι είναι χάλια. Τότε ακούγεται αυτό το αναζωογονητική αφιέρωση του 1971 σε μια κυρία του Λος Άντζελες και σύντομα όλοι τραγουδάνε μαζί – και εσείς φυσικά.

“Where Is My Mind?”, Pixies, Fight Club 

“Πίστεψέ με, όλα θα πάνε καλά”, λέει ο Edward Norton στα τελευταία δευτερόλεπτα του έπους από τον David Fincher, καθώς ο ορίζοντας εκρήγνυται έξω από το παράθυρο. Κτίρια πέφτουν, δύο χέρια σφίγγονται τρυφερά και το μέλλον είναι αβέβαιο. Ίσως αυτό είναι το καλύτερο τέλος που έχουμε δει σε ταινία.

“Lose your self”, Eminem, 8 Μile 

Το τραγούδι που έφτιαξε του Eminem είναι επίσης ο κατάλληλος ύμνος για την ταινία 8 Mile, η οποία ακολουθεί έναν άνδρα που κυνηγάει ένα όνειρο. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου το ονομάζει ως ένα από τα 100 κορυφαία τραγούδια στην ιστορία του κινηματογράφου και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. 

“Stuck in the Middle with You”, Stealers Wheel, Reservoir Dogs 

Ο Tarantino θα μπορούσε να μπει σε κάθε λίστα. Εδώ τοποθετεί την καλοκάγαθη folk-pop μελωδία των Stealers Wheel πάνω από μια απίθανη σκηνή στην οποία ένας αστυνομικός βασανίζεται από τον Michael Madsen. Αυτό που ξεκινάει ως μια παιχνιδιάρικα μεταφυσική στιγμή με τον “Mr. Blonde” να κάνει μερικές επιδεικτικές χορευτικές κινήσεις, γίνεται θανάσιμα σοβαρό μέχρι την ώρα του διαβόητου κοψίματος του αυτιού, όταν οι παιχνιδιάρικες κραυγές του τραγουδιού “Pl-ee-ee-ease!” θα μπορούσαν να μεταφραστούν ως κραυγές για έλεος. 

“The End”, the Doors, Apocalypse Now

Το μαγευτικό 12λεπτο μοιρολόι του Jim Morrison προοριζόταν αρχικά ως τραγούδι χωρισμού, αλλά με τις ρητές αναφορές του στην πατροκτονία και την αιμομιξία (καθώς και τις ζωώδεις φωνές του τραγουδιστή), το κομμάτι εξελίχθηκε σε κάτι πιο αλληγορικό, μια ευρύτερη θεώρηση του βίαιου κτήνους μέσα σε όλους μας. Η μυθική υπόσταση αυτού του ποπ magnum opus αυξήθηκε όταν ο Francis Ford Coppola το τοποθέτησε πάνω από τον trancelike πρόλογο του πολεμικού έπους του Βιετνάμ του 1979. 

“I Will Always Love You”, Whitney Houston, The Bodyguard

Η Dolly Parton το έκανε πρώτη, αλλά η Whitney Houston το έκανε δικό της σε αυτή την ταινία του 1992. Παραμένει το soundtrack ταινίας με τις υψηλότερες πωλήσεις όλων των εποχών και υπάρχε λόγος γι’ αυτό. Η τελική σκηνή όταν ακούγεται αυτό το τραγούδι θα σας κάνει να δακρύσετε. Λογικά.

“Thus Spoke Zarathustra”, Richard Strauss, 2001: A Space Odyssey 

Δεν έχουμε να πούμε κάτι. Θέλουμε απλά να δείτε το βίντεο.