Αν μπορούμε να μιλάμε για μουσική που καθόρισε μια ολόκληρη γενιά και αυτό το «γενικόλογο» να το εστιάσουμε στη γενιά των Millennials, τότε χωρίς ντροπές οφείλουμε να μιλήσουμε για τα δέκα παρακάτω άλμπουμ. Φήμες λένε πως ακόμα δεν τα έχουμε ξεπεράσει. 

Avril Lavigne – Let Go (2002)

Πρόκειται για το ντεμπούτο άλμπουμ της Avril Lavigne το οποίο αφενός μάθαμε απ’έξω, αφετέρου δεν μας επιτρέψαμε και ποτέ να ξεχάσουμε. Ίσως φταίει και για την αναπολογητική ήπια α λα καρτ θλίψη μιας ολόκληρης γενιάς. Το άλμπουμ είναι δραματικό και αναζωογονητικό ταυτόχρονα και αυτό οφείλουμε να του το δώσουμε.

Κομμάτι-κλειδί το “Complicated”. 

Amy Winehouse – Back to Black (2006)

Η Amy πέθανε νωρίς. Υπερβολικά νωρίς. Αλλά πριν φύγει πρόλαβε να μας χαρίσει φανταστική μουσική. Μουσική που καθόρισε μια ολόκληρη γενιά. Πριν αφεθεί εντελώς στις αυτοκαταστροφικές της συνήθειες, πρόλαβε να καθορίσει μια ολόκληρη γενιά και δεν αλλάζουμε άποψη. 

Κομμάτι-κλειδί το “Love is a Losing Game”. 

Kelly Clarkson – Breakaway (2004)

Κανείς δεν έχει ξεχάσει τις εποχές που η Clarkson ήταν μια πολλά υποσχόμενη ποπ τραγουδίστρια. Ούτε τις μέρες που άκουγε το “Since U Been Gone” στο ριπίτ ακόμα και αν, σαν Millennial της εποχής, κάπου στις τάξεις του δημοτικού, δεν είχε βιώσει και κανένα τρελό heartbreak για να το νιώσει σε βάθος. 

Κομμάτι-κλειδί το “Behind These Hazel Eyes”.

Rihanna – Rated R (2009)

Το άλμπουμ της Rihanna μετά το “Good Girl Gone Bad” ήταν αφενός το coming out party της, μιας και έριξε Χ σε ό,τι προσδοκία είχε κανείς από εκείνη, αφετέρου χαρακτήρισε τα πιο «σοβαρά» πάρτι των Millennials. Δηλαδή τις εποχές που ήπιαν ας πούμε δυο κανονικά, αλκοολούχα ποτά σερί και νόμιζαν πως κάτι έγινε ας πούμε. 

Κομμάτι-κλειδί το “Russian Roulette”. Γνώμη μας. 

Lady Gaga – Fame (2008)

ΟΚ, το Born This Way ίσως είναι το πιο αξέχαστο άλμπουμ της Gaga, αλλά κάθε Millennial που σέβεται τον εαυτό του ξέρει πως το Fame έδωσε μερικά από τα πιο αγαπημένα του μέχρι και σήμερα. Τύπου εκείνα που ακούει στο μετρό, όταν φαίνεται κατά τα άλλα σαν ένας πολύ σοβαρός ενήλικας που επιστρέφει από το γραφείο. 

Κομμάτι-κλειδί πιστεύουμε το “Poker Face”.

Linkin Park – Meteora

Αν μπορούμε να μιλάμε για ένα άλμπουμ που με έναν παράδοξο τρόπο ένωσε μια ολόκληρη γενιά, τότε μάλλον μιλάμε για το Meteora των Linkin Park. Να τονίσουμε επίσης πως πρόκειται για το μοναδικό ενδεχομένως άλμπουμ που μπορεί να παίζει στο αυτοκίνητο αναπολογητικά ακόμα και σήμερα, σε ένα road trip για παράδειγμα, και κανένας από την παρέα, κυριολεκτικά κανένας, να μην έχει ενστάσεις.

Κομμάτι-κλειδί το Breaking The Habit. Γνώμη μας. Ή το Faint. Ή το Numb. 

Britney Spears – Oops… I Did It Again (2000)

Προς υπεράσπισή μας, δεν ξέραμε τότε πως η Britney ήδη έχει αρχίσει να ψιλιάζεται πως η ζωή της δεν είναι πια δική της. Τότε θέλαμε να είμαστε η Britney και να φλεξάρουμε τη γυμνή κοιλιά μας, χορεύοντας άψογα, με τα άθλια φρεσκοαγορασμένα μας γάντια χωρίς δάχτυλα, που τότε έμοιαζαν καλή ιδέα. 
Κομμάτι-κλειδί εκείνο που έδωσε το όνομά του σε ολόκληρο το άλμπουμ. 

Backstreet Boys – Black & Blue (2000)

Υπάρχει τρόπος να ακούσεις το beat ενός τραγούδι των Backstreet Boys και να καταφέρεις να μην το τραγουδήσεις και να μην το χορέψεις; Όχι, παιδιά. Επίσημα. Έγινε και challenge στο TikTok. Το Black & Blue ίσως να μας καθόρισε λίγο παραπάνω λόγω του The Call, αλλά δεν πρέπει να αδικήσουμε και το τελευταίο τίμιο άλμπουμ τους, Never Gone και την κομματάρα Incomplete. 

Κομμάτι-κλειδί το Shape of My Heart.

N’Sync – No Strings Attached (2000)

Το αντίπαλο δέος των BB και το boy band που καθόρισε τα boybands σαν concept τα οποία πιθανότατα πέθαναν μαζί του. 
Κομμάτι-κλειδί προφανέστατα το Bye Bye Bye

The Weeknd – House of Balloons (2011)

Boomers, οι Millennials δεν ανακάλυψαν τον Weeknd με το Starboy το Blinding Lights. Εμείς τον αγαπήσαμε με το House of Balloons και τον λατρέψαμε με το Beauty Behind The Madness. Έχετε μερικές κομματάρες και αλμπουμάρες του να ανακαλύψετε. Μας ευχαριστείτε αργότερα. 

Κομμάτι-κλειδί το “High for This”.