Η ιδέα στριφογυρνούσε στο κεφάλι του γι’ αρκετό καιρό. Ο ίδιος ο Κιάνου Ριβς παραδέχτηκε ότι άρχισε να «σχηματοποιείται» ανάμεσα σε δύο εμβληματικές ταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησε, το «John Wick: Chapter 2» και το «The Matrix Resurrections», δηλαδή κάπου ανάμεσα στο 2017 και το 2019. Ο εμβληματικός 58χρονος Καναδός ηθοποιός φαντάστηκε έναν άνθρωπο που δεν θα πέθαινε ποτέ.
Από τότε τα ερωτήματα άρχισαν να τον «στοιχειώνουν»: τι θα γινόταν αν αυτός γινόταν 80.000 ετών; Από πού προήλθε, μήπως από μια ένωση ενός θεού μ’ έναν άνθρωπο; Και, τέλος πάντων, πώς μπορούσε να τον αξιοποιήσει; Να τον κάνει κόμικ; Ταινία δράσης; Σειρά κινουμένων σχεδίων; Ή μυθιστόρημα;
Τελικά αποφάσισε να τα κάνει όλα, μάλιστα μ’ αυτή τη σειρά! Το κόμικ του, με τον παράξενο τίτλο BRZRKR και βασικό ήρωα τον 80.000χρονο αθάνατο, έχει ήδη κυκλοφορήσει σε 12 ιστορίες, που πούλησαν πάνω από 80 εκ. αντίτυπα. Μια ταινία δράσης, στην οποία ο Ριβς εκτός από πρωταγωνιστής θα είναι και παραγωγός, αλλά και μια σειρά κινουμένων σχεδίων, βρίσκονται υπό ανάπτυξη στο Netflix. Και πριν λίγες ημέρες ο Ριβς ανακοίνωσε ότι κυκλοφορεί το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «The Book of Elsewhere» (Το Βιβλίο του Κάπου Αλλού, σε ελεύθερη μετάφραση), το οποίο έγραψε μαζί με τον Βρετανό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Τσάινα Μιέβιλ.
Ο ήρωας είναι ο ίδιος, ουσιαστικά πρόκειται για μια ακόμα ιστορία, η οποία όμως δεν είναι ούτε κινούμενα σχέδια, ούτε ταινία, αλλά διάλογοι, ένας συνδυασμός επιστημονικής και κοινής φαντασίας, ιστορικής φαντασίας και μυθολογίας, αλλά και φιλοσοφίας ζωής.
Ο 80.000 ετών πολεμιστής Unute ή μερικές φορές B, είναι τρομερά δυνατός, συμμετέχει σε φονικές μάχες, αλλά είναι επίσης κι ένας κυκλοθυμικός, που ψάχνει το νόημα της ύπαρξής του και πολλές φορές μοιάζει να βαριέται που ζει.
Ριβς – Μιέβιλ: Μια περίεργη συνεργασία
Η σύμπραξη των δύο αυτών προσωπικοτήτων δεν θα μπορούσε να είναι πιο παράξενη. Ο Ριβς είναι ένας αστέρας του κινηματογράφου, πρωταγωνιστής σε εμβληματικές ταινίες, αλλά και καλτ κωμωδίες. Ο Μιέβιλ είναι ένας μαρξιστής που κατέχει διδακτορικό στις διεθνείς σχέσεις από το London School of Economics κι έχει γράψει πολλά πολιτικά φορτισμένα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, που περιγράφουν κυρίως περίεργους τόπους και δυστοπικά περιβάλλοντα.
Ακόμα και η επίσημη συνέντευξη τύπου ήταν περίεργη. Ο Ριβς από το Λος Άντζελες, ο Μιέβιλ από το Βερολίνο. Αμφότεροιπάντως, χρησιμοποίησαν τη λέξη «παράλογο» για να περιγράψουν τη συνεργασία τους. Αλλά εκτίμησαν πολύ ο ένας τον άλλο. Κι ο Ριβς ήθελε να δοκιμάσει τον εαυτό του στην αφήγηση. Έστω με βοήθεια.
Ο Ριβς παραδέχτηκε ότι στην αρχή δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο από τον εαυτό του έβαζε στον χαρακτήρα του πολεμιστή. Τελικά έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία όλο αυτό. Εξήγησε ότι δεν καταλαβαίνει τη βία, παρ’ ότι βάζει τον αθάνατο ήρωά του να σκοτώνει κατά βούληση. Αναρωτιέται και για την τεχνολογία, για την αγάπη, για τη δύναμη, για τον θάνατο.
Και φυσικά, το πιο σημαντικό ήταν ότι δεν διεκδίκησε ο ίδιος όλη τη δόξα. Αντί να βρει έναν συγγραφέα-φάντασμα, επέλεξε έναν από τους γνωστότερους και καλύτερους του είδους, όπως είναι ο Μιέβιλ. Χαρτογράφησαν την πλοκή μαζί, αλλά όταν το πράγμα πήγε στο πραγματικό γράψιμο, ο Μιέβιλ ανέλαβε τα ηνία. Δημιούργησε ένα περίγραμμα και παρέδωσε ένα προσχέδιο, το οποίο αναθεωρήθηκε με βάση τις προτάσεις του Ριβς.
Αμφιλεγόμενο, βίαιο, φιλοσοφικό
Ποια ήταν τα σχόλια που δέχτηκε; Μάλλον αντιφατικά. Το βιβλίο έλαβε επαίνους από ένα από τα λογοτεχνικά είδωλα του Ριβς, τον Γουίλιαμ Γκίμπσον, ο οποίος το αποκάλεσε «εξαιρετικά καινοτόμο». Το Publishers Weekly, πάντως, το χαρακτήρισε «μολυβένιο» και «κουραστικό». Γενικά όσοι συμπαθούν τον Ριβς έχουν ένα καλό λόγο να πουν και οι επικριτές του βρήκαν μία ακόμη αφορμή να ρίξουν χολή.
Το βιβλίο έχει αρκετές βίαιες σκηνές. Ξεκινάει κι έτσι: μια μυστική στρατιωτική μονάδα δέχεται ενέδρα από βομβιστή αυτοκτονίας που στοχεύει τον πολεμιστή, ο οποίος έχει συμφωνήσει να αφήσει τον στρατό των ΗΠΑ να τον χρησιμοποιήσει ως όπλο σε αντάλλαγμα για τη βοήθειά τους για να λύσουν το μυστήριο της ύπαρξής του.
Μετά την αρχική βία, το πράγμα μεταφέρεται σε πιο φιλοσοφικά εδάφη. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς: Ο πολεμιστής στα χιλιάδες χρόνια που ζει παρατηρεί την άνοδο και την πτώση πολιτισμών, τεχνολογιών, ειδών, θρησκειών, γλωσσών και ιδεολογιών. Υπάρχει μέσα ένα εκτεταμένο κείμενο από τον Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ανίατη μελαγχολία του πολεμιστή. Ο Ριβς βάζει τον ήρωά του μέχρι και να συναντηθεί με τον Καρλ Μαρξ!
Και φυσικά, όπως σε όλα τα έργα επιστημονικής φαντασίας, υπάρχει και το κακό. Στην περίπτωση του Ριβς έχει τη μορφή ενός ελαφιού-γουρουνιού (!), επίσης αθάνατου για 78.000 χρόνια, που τον κυνηγάει και είναι το μοναδικό που μπορεί να τον σκοτώσει. Ακόμα και οι καλοί γνώστες της αγγλικής, που θα θελήσουν να διαβάσουν το βιβλίο από το πρωτότυπο, θα έχουν αρκετές άγνωστες λέξεις: Από το smilodon (ένα κυνηγετικό αιλουροειδές που έζησε στην εποχή του Πλειστόκαινου) μέχρι το glyptodon (ένας γιγάντιος αρμαδίλος που εξαφανίστηκε πριν από περίπου 12.000 χρόνια).
Στην ουσία, το βιβλίο είναι ένα πείραμα και για τον ίδιο τον Ριβς. Αν πάει καλά σε πωλήσεις, θα τον παρακινήσει να γράψει κι άλλες ιστορίες. Ο αειθαλής πολεμιστής του με το περίεργο όνομα μπορεί να δώσει αφορμή και για άλλες περιπέτειες. Αλλά και διαφορετικές μορφές έκφρασης. Στη συνέντευξη τύπου ο ηθοποιός είπε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ότι σκέφτεται να γράψει κι ένα μεγάλο ποίημα, σε μορφή έπους!
