Μετά την πτώση τής στρατιωτικής δικτατορίας των Συνταγματαρχών, τον Ιούλιο του 1974, υπήρξε στην Ελλάδα μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδος – Αυτή που έχει ονομαστεί Μεταπολίτευση. Γιατί η εποχή πριν από την επταετία τής Χούντας ήταν ταραχώδης με δύο δικτατορίες, τη Μικρασιατική καταστροφή, δύο εμφυλίους, στρατιωτικά πραξικοπήματα, διώξεις, εξορίες, αυταρχικό κράτος και παρακράτος κ.α. 

Γράφει ο Γιώργος Κτενάς

Με αποτέλεσμα η Μεταπολίτευση να λάβει χαρακτηριστικά γιατρικού για τις πληγές – Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που πήρε ώθηση μέσω του πνεύματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, δηλαδή κατά μια έννοια της ιδρυτικής πράξης της Μεταπολίτευσης. Ταυτίζοντας βέβαια αδόκιμα κοινωνιολογικά και πολιτικά όσα συνέβησαν τις ημέρες τού Πολυτεχνείου με την περίφημη “γενιά” του: Τα πολιτικά συμβάντα αφορούν πολιτικά ή κοινωνικά σύνολα με κοινές αντιλήψεις/δράσεις που αποτελούνται από μικτές ηλικιακές ομάδες και όχι από γενιές – Που δεν υποδηλώνουν πολιτικό υποκείμενο και σαφώς περιορίζουν σημαντικά το εύρος της ηλιακής συμμετοχής.

Το πνεύμα που δημιουργήθηκε από την είσοδο της Ελλάδας στη Μεταπολίτευση έφερε ελπίδα για πολιτική και κοινωνική κίνηση, διεκδικήσεις κ.λπ. που σε σημαντικό βαθμό κατακτήθηκαν. Με τον δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο, συνεπή ερευνητή και συγγραφέα σημαντικών μελετών μέσα στα χρόνια, να δημοσιεύει πρόσφατα το βιβλίο του με τίτλο Μεταπολίτευση: Ένα βολικό τέρας (εκδ. Τόπος), αναλύοντας διεξοδικά έναν μεγάλο όγκο πληροφοριών για όλη αυτή την περίοδο.

Η εργασία επικεντρώνεται, κυρίως, στα χρόνια μέχρι το 1990, αναλύοντας από την πολιτική μέχρι τη μουσική, τον αθλητισμό, το σινεμά, τον Τύπο, δίνοντας βαρύτητα στην προβληματική ρητορική που υπάρχει στον δημόσιο και πολιτικό λόγο τα τελευταία πολλά χρόνια για τη Μεταπολίτευση και τον ιστορικό της κύκλο. Με ένα εξαιρετικό σκαλιστήρι για να φέρει στο προσκήνιο όσα συνέβησαν σε όλο αυτό το διάστημα, εντοπίζει τη συνάρθρωση της πολιτικής με την ευρύτερη ψυχαγωγία της εποχής, εμβαθύνει και ανατρέπει τα “κατηγορητήρια” αυτής της περιόδου.

Η έρευνα του Διονύση, 50 χρόνια μετά από την πτώση της Χούντας, έρχεται να γεμίσει τη φαρέτρα μας με επιχειρήματα και απαντήσεις, απέναντι στο πλαίσιο μιας μαζικής προσπάθειας ευρύτερου αναθεωρητισμού που υπάρχει. Η κοινωνία που δημιουργηθηκε στην περίοδο της Μεταπολίτευσης όντως στήριξε αντιλήψεις που οδήγησαν στην παρακμή της. Αλλά αυτό αναδεικνύει τον δυϊσμό εντός του κοινωνικού, την από εδώ και την από εκεί πλευρά, και όχι την αναγωγή της Μεταπολίτευσης συλλήβδην σε αρνητική περίοδο. Και το βιβλίο του Διονύση είναι ισχυρό όπλο απέναντι σε όλο αυτό. Να το διαβάσατε. Για να θυμηθείτε και να μάθετε. Για να μην ξεχάσετε.

Το βιβλίο θα το βρεις ΕΔΩ.