Στη «Μαριχουάνα της μαμάς» της Καρύδη θα γελούσε και ο Φο

Η Σμαράγδα Καρύδη σκηνοθετεί τη σουρεαλιστική κωμωδία του διάσημου Ιταλού θεατρικού συγγραφέα και Νομπελίστα, Ντάριο Φο -σε συνεργασία με τους Φράνκα Ράμε και Τζάκομο Φο. Για να αφήσουμε τις τυπικότητες και να επικεντρωθούμε σε αυτό που παρακολουθήσαμε, η Σμαράγδα Καρύδη απολαμβάνει το έργο καθώς επί μία ώρα και σαράντα λεπτά οργώνει τη σκηνή του ΗΒΗ, πότε χορεύοντας, πότε τρέχοντας, πότε απλά περπατώντας, πετώντας τη μία ατάκα μετά την άλλη -κάποιες εκτός σεναρίου.

Η Καρύδη και οι άλλοι

Άξιος συμπαραστάτης της, ο Τάκης Παπαματθαίου, στον ρόλο του πατέρα της. Επίσης αεικίνητος, επίσης απολαυστικός, δίνει υπόσταση και όγκο σε έναν ρόλο κομβικό για την εξέλιξη του έργου. Ο διαρκής τους «διάλογος» ανάμεσα σε εκείνον και την Καρύδη, φέρνει το έργο στις ημέρες μας με τα έξυπνα σχόλια τους.

Οι δύο πρωταγωνιστές νιώθουν όμορφα μαζί στη σκηνή και αυτή η χημεία περνάει και στο κοινό κάτω. Ακόμη και οι στιγμές που χαρακτηρίζονται από το στοιχείο της υπερβολής δεν θα ξενίσουν τον θεατή, αφού οι δυο τους έχουν οριοθετήσει τον κόσμο που «οικοδομούν»: Έναν κόσμο χωρίς όρια. Έναν κόσμο που είναι αθέατος στις καθωσπρέπει γειτονιές του κόσμου. Ένας κόσμος απόκοσμος. Εκεί που «ανθούν» άνθρωποι πολύχρωμοι, μαριχουάνα και άλλα παραισθηγιόνα. Εκεί που θα πρέπει να «αντιμετωπίσουν» τους αντιπροσώπους του οργανωμένου κράτους, τον αστυνομικό και τον ιερέα. Ο αντισυμβατικός Ντάριο Φο σμπαραλιάζει τα στερεότυπα και τις αρχετυπικές φιγούρες της γειτονιάς σχεδόν εξευτελίζοντάς τους.

Στο πλευρό της «μαμάς», Σμαράγδας Καρύδη, και του «παππού» Τάκης Παπαματθαίου, ο Γιώργος Νούσης στο ρόλο του γιου δίνει τη νεανική φρεσκάδα, ενώ ο Χάρης Χιώτης φέρνει στο ρόλο του ανιψιού/αστυνομικού στοιχεία της δικής του ταιριαστής μανιέρας. Οι Τάσος Ροδοβίτης, Διαμαντής Αδαμαντίδης και Ιωάννα Λέκκα συμβαδίζουν αρμονικά με τους πρωταγωνιστές, κάνοντας εμφανή τη γενική χημεία που δένει την ομάδα.

Τα σκηνικά και ο φωτισμός της παράστασης είναι υπέροχα και λειτουργικά καθώς συμμετέχουν και εκείνα με τα σειρά τους στο πάρτι που στήνεται ανα διαστήματα στη σκηνή. Η ζωντανή μουσική παίζει με τη σειρά της το δικό της ξεχωριστό ρόλο, δίνοντας έναν up tempo ρυθμό στη σουρεάλ κωμωδία.

Η υπόθεση

Το έργο βυθίζει το κοινό στον σουρεαλιστικό και ποιητικό κόσμο του Φο και αποτελεί ένα μοναδικό μείγμα σάτιρας, ευφυΐας και κοινωνικού σχολιασμού. Ο Λουίτζι, χρήστης χασίς, μαριχουάνας και LSD, μετά από μακρά απουσία από το σπίτι του λόγω ενός καβγά με τη μητέρα του, επιστρέφει και διαπιστώνει προς έκπληξή του ότι η μητέρα του και ο παππούς του καπνίζουν χασίς και μαριχουάνα. Σαν να μην έφτανε αυτό, μαθαίνει ότι, όχι μόνο καλλιεργούν παράνομα φυτά μαριχουάνας στην αυλή τους αλλά γίνονται και λαθρέμποροι.

Στο γαϊτανάκι των ανατροπών μπαίνουν η Καμέλια, που πάντα ψάχνει για γαμπρό, ο φίλος του Λουίτζι, το πρεζόνι, που πάντα ψάχνει για τη δόση του, και ο Αντόνιο, ο ανιψιός της μαμάς, που είναι μέλος της ομάδας δίωξης ναρκωτικών. Φυσικά, δεν μπορεί να λείπει ο παπάς, ο οποίος, μαζί με τους υπόλοιπους, ηγείται ενός ταραχώδους παιχνιδιού καταστάσεων.

Οι συντελεστές

Η Σμαράγδα Καρύδη συμπράττει με μια σπουδαία ομάδα καλλιτεχνικών συντελεστών. Τη μετάφραση του έργου υπογράφει ο Ευδόκιμος Τσολακίδης. Τα σκηνικά αναλαμβάνει η Μαρία Φιλίππου και τα κοστούμια η Μαρία Κοντοδήμα. Την πρωτότυπη μουσική συνθέτει ο Διαμαντής Αδαμαντίδης (Inner.D.), ενώ τους πρωτότυπους στίχους γράφει η Σοφία Καψούρου. Το video art υπογράφει ο Παντελής Μάκκας και τον σχεδιασμό των φωτισμών ο Δημήτρης Κουτάς.