Το φετίχ της ποδολαγνείας μέσα από εμβληματικές φωτογραφίες

Παιδί του Instagram, φαντάζομαι πως έχεις και εσύ φτάσει στο σημείο να σοκάρεσαι όταν μια γυμνή εικόνα που δεν είναι πορνογραφική, μένει μπροστά στα μάτια σου πάνω από τα λίγα δευτερόλεπτα που της επιτρέπει ο αυτοματισμός του scroll. Ο Elmer Batters ήταν ένας πρωτοπόρος φωτογράφος φετίχ. Ο φακός του μαγευόταν από ζαρτιέρες, πόδια και πατούσες, γεγονός που τον έφερε στην κορυφή των προτιμήσεων των απανταχού φετιχιστών, με ιδιαίτερη αγάπη στα πόδια. Ναι, ιδιαίτερη, οριακά φετιχιστική αγάπη στα πόδια και τις πατούσες.

Ο ίδιος κάποια στιγμή είχε πει πως πολλοί τον θεωρούσαν “αντιαμερικανό”, γιατί απέρριψε τα μεγάλα στήθη και όλα τα αισθησιακά κλισέ της εποχής. Αντιθέτως, βρήκε τον εαυτό του σε μια αγορά αμφιλεγόμενη και κλειστή. Μόλις που άρχιζε να ανοίγει. Αν και αμφιλεγόμενες για την εποχή, οι εικόνες του κατάφεραν να εμπνεύσουν μερικούς από τους μεγαλύτερους προβοκάτορες του κόσμου της τέχνης, όπως ο Άλεν Τζόουνς και ο Χέλμουτ Νιούτον.

Οι φωτογραφίες του άρχισαν να εκδίδονται στα τέλη του ’40, σε μια εποχή που όπως ήταν λογικό προκάλεσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στις αρχές του ’50 και του ’60 άρχισε να εκδίδει δικά του περιοδικά. Τα φρόντιζε όλα μόνος του. Από τις φωτογραφίες μέχρι και τα κείμενα.

“Όλοι ξέρουν πως τα πόδια είναι για να περπατάς, για να χορεύεις και για να αγαπάς. Αλλά επίσης μιλούν σε μια γλώσσα τόσο εύγλωττη όσο η ποίηση, για όσους εξιτάρονται από αυτά”, είπε ο καλλιτέχνης για το αντικείμενο του φετιχιστικού του πάθους και της τέχνης του.

Καταδυναστευμένος από οικονομικά προβλήματα, αφιέρωσε τον εαυτό του στο να αναλαμβάνει projects, μέχρι τη στιγμή που το δικό του ενδιαφέρον σταμάτιζε ταυτίζεται με τις απαιτήσεις των άλλων. Με λίγα λόγια, όταν όλοι ήθελαν πιο ακτάλληλες φωτογραφίες, εκείνες επέμενε να κάνει ζουμ στο φετίχ. Τότε άρχισε να δουλεύει από το σπίτι, να φωτογραφίζει τα υποκείμενά του μπροστά σε κουρτίνες (χαρακτηριστικό πολύ έντονο στις τελευταίες φωτογραφίες του).