Στις αρχές του 2000, ήταν ένα κουτσομπολιό που το ‘βρισκες σε κάθε αθλητικό σάιτ της Ευρώπης: Ο Γκούτι είναι ομοφυλόφιλος (;). Ο Μπέκαμ είναι bisexual (;). Βλέπεις, στο έμπα του 21ου αιώνα, δεν μπορούσε να ‘ναι ομοφυλόφιλος ένας παίκτης της “αντρίκιας” μπάλας.
Σήμερα; Ο αρχηγός της Γουότφορντ Τρόι Ντίνι, φαίνεται να το ξεκαθαρίζει. Το ποδόσφαιρο δεν έχει κάνει τόσα βήματα μπροστά όσα νομίζουμε. Για την ακρίβεια, ο Ντίνι υποστηρίζει πως: “Θα πω στον αέρα πως υπάρχει πιθανότατα ένας γκέι ή bisexual ποδοσφαιριστής. Υπάρχουν, βέβαια, 100%. Νομίζω πως οι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι ή ανήκουν γενικότερα στην LGBTQ κοινότητα φοβούνται να πάρουν στους ώμους τους την ευθύνη να είναι οι πρώτοι που θα το πουν. Νομίζω, όμως, πως όταν γίνει η πρώτη αποκάλυψη, θα έρθουν κι άλλες. Από την πρώτη εβδομάδα κιόλας, θα βγουν τουλάχιστον 100 ακόμη. Απλώς οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις“.
Αυτά είπε ο Ντίνι (γνωστός για τις θέσεις του υπέρ των μειονοτήτων), και σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι “γιατί;”. Γιατί να ‘χει υποχρέωση ένας ποδοσφαιριστής να είναι ετεροφυλόφιλος; Γιατί να φοβάται να ζήσει ελεύθερα τη ζωή του, και γιατί να πάψει να είναι αγαπητός ενώ κάνει καλά το χρέος μέσα στο γήπεδο; Λοιπόν, η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Γιατί ο κόσμος δεν δίνει στους ανθρώπους τις ελευθερίες που νομίζουμε, όσοι έτυχε να γεννηθούμε straight, κι άρα ποτέ δεν χρειάστηκε να κρύψουμε την αγάπη μας από τα μάτια των άλλων… Κι ακόμα περισσότερο, από τα φώτα της δημοσιότητας…
