Όχι πολιτικά στη μπάλα!
Με λίγα λόγια και χωρίς ακαδημαϊκές φιοριτούρες, αυτή είναι η θέση της UEFA τα τελευταία χρόνια. Και όχι, σήμερα δεν θ’ ασχοληθώ ούτε λίγο με την ίδια τη θέση. Στερεί ελευθερίες; Προστατεύει δικαιώματα; Κρατά διάφανο το προϊόν (ποδόσφαιρο); Βγάζει την UEFA απ’ τη δύσκολη θέση να ερμηνεύει το θετικό ή το αρνητικό της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά; Ο,τι απ’ αυτά και να συμβαίνει, όποια και να ‘ναι η γνώμη μου γι’ αυτό, η UEFA δεν θέλει πολιτικά στη μπάλα.
Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ευρώπης λοιπόν:
- Δηλώνει “ουδέτερη πολιτικά και θρησκευτικά“.
- Απαγορεύει “κάθε τύπου ιδεολογική, πολιτική και θρησκευτική προπαγάνδα“.
- Τιμωρεί “οποιονδήποτε προσβάλει ένα άτομο ή μια ομάδα σε οποιοδήποτε επίπεδο – χρώμα δέρματος, φυλή, θρησκεία ή εθνικότητα“.
Αυτές είναι οι θέσεις τις UEFA. Μα το μεγάλο ερώτημα είναι:
Αυτές είναι οι θέσεις της UEFA;
Το ερώτημα δεν ζητάει μια τυπική απάντηση βγαλμένη από “καταστατικό”. Ούτε μια εύκολη απάντηση βγαλμένη απ’ το ελαφρύ σφυράκι του δικαστή που μπορεί χωρίς μεγάλα ζόρια να λέει “ένοχος” (και μπράβο του!) για την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Ελλάδα, τη Λυών ή την Ατλέτικο. Η δύσκολη και πραγματική απάντηση μένει να δοθεί, και όπως πήγαν τα πράγματα θα δοθεί σύντομα, αφού για κακή τύχη της UEFA, το βράδυ της Παρασκευής οι Αλβανοί κάνανε λάθος, κι οι Τούρκοι βάλαν γκολ στο 90′. Κι έπειτα, αυτό:
“Δεν έχω δει τι έχει συμβεί με τους Τούρκους ποδοσφαιριστές και τη χειρονομία […] Σας εγγυώμαι ότι θα εξετάσουμε σοβαρά το περιστατικό” δήλωσε ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ομοσπονδίας αμέσως μετά το ματς, αλλά οι Τούρκοι δεν ήθελαν παρανοήσεις. Για να μη βρεθεί κανείς λοιπόν να πει ότι δεν είδε, και για να μη βρεθεί κανείς να πει ότι ήταν όλο αυτό μια βιαστική κίνηση πάνω στην ένταση του αγώνα, οι παίκτες της “γειτόνισσας” έβγαλαν ακόμα μια φωτογραφία, όλοι μαζί, όταν πια δεν υπήρχε δικαιολογία να τους σώσει.
Και για να μη βρεθείς κανείς να πει πως δεν κατάλαβε, κι ότι ήταν όλο αυτό ένα κακό αστείο ή ένα λάθος timing, η επίσημη σελίδα της Εθνικής Τουρκίας στο Twitter, δημοσίευσε τη φωτογραφία με λεζάντα: “Αφιέρωσαν τη νίκη τους στους γενναίους στρατιώτες μας και στους μάρτυρες“.
Η Τουρκία δεν κρύβεται. Κανένα μπέρδεμα, κανένα λάθος. Μπροστά σ’ αυτή την καθαρή τους προπαγάνδα λοιπόν…
…θα συνεχίσει να υπάρχει No Politica;
Αν συνεχίσει, τότε η UEFA δεν χρειάζεται καν ν’ ασχοληθεί με την εισβολή των Τούρκων στη Συρία (άλλο που ίσως θα ‘πρεπε). Μπροστά σ’ έναν πόλεμο που, αν είσαι άνθρωπος ΟΦΕΙΛΕΙΣ να τον σιχαθείς και να σταθείς απέναντί του, η ομοσπονδία μπορεί να κλείσει τα μάτια. Γιατί οι ίδιοι οι κανόνες της δεν ενδιαφέρονται για το δίκαιο και το άδικο. Οι κανόνες της ενδιαφέρονται μονάχα για το “πολιτικό ή μη”. Τι έχουμε λοιπόν στα χέρια μας; Ποδοσφαιριστές που προπαγανδίζουν έναν πόλεμο. Έναν πόλεμο! Μπορεί αυτό να ταιριάξει με πολιτική ουδετερότητα; Δεν μπορεί. Μπορεί να υπάρχει σε μια διοργάνωση που απαγορεύει την πολιτική κι ιδεολογική προπαγάνδα; Δεν μπορεί! Μπορεί να γλυτώσει, από μια ομοσπονδία που τιμωρεί οποιονδήποτε προσβάλει ένα άτομο ή μια ομάδα; ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Οι Τούρκοι σκοτώνουν, κι αυτό προσβάλει τη ζωή! Οι Τούρκοι προπαγανδίζουν τις δολοφονίες τους. Οι Τούρκοι πρέπει να τιμωρηθούν, αλλά κυρίως, οι Τούρκοι δεν γίνεται να μην τιμωρηθούν. Παραδειγματικά.
Ακόμα και δίκιο να ‘χαν, ακόμα κι αν ο πόλεμός τους αυτός διεκδικούσε ελευθερία και δικαιοσύνη, και πάλι η UEFA δεν θα ‘χε τρόπο να τους γλυτώσει απ’ την τιμωρία. No Politica, σωστά; Σήμερα λοιπόν που ο πόλεμος της Τουρκίας δεν είναι δίκαιος, σήμερα που η Τουρκία σπέρνει θάνατο και θερίζει ψυχές, σήμερα που δεν υπάρχουνε δικιολογίες, σήμερα η UEFA πρέπει να βάλει το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο της χώρας του Ερντογάν. Κι άμα το κάνει, τότε το Νο Politica θα ‘χει αποκτήσει ένα επιχείρημα. Κι αν δεν το κάνει, τότε με τι επιχείρημα θα τιμωρήσει τον Κούρδο ποδοσφαιριστή όταν εκείνος σ’ ένα γκολ θα περάσει το μήνυμα για το λαό του που ξεκληρίζεται;
Όπως το βλέπω εγώ, είναι μονόδρομος:
Η Τουρκία πρέπει να δεχθεί μια τιμωρία που θα ταρακουνήσει για τα καλά το αθλητικό της υπουργείο!
Ή η UEFA πρέπει να βρει έναν τρόπο να μας πείσει ύστερα, ότι δεν είναι ελέφαντας. Μόνο που η προβοσκίδα της, δεν θα ‘χει πλέον τρόπο να κρυφτεί με τίποτα και πουθενά.
