Κεφάλαιο: Αθλητές στα Μπουζούκια. Πόσο διασκεδαστικό, αλλά ταυτόχρονα και πόσο αμήχανο ρε φίλε; Γιατί απ’ τη μία λες “κοίτα τι ωραία περνάνε οι τύποι” και γελάς μαζί τους, αλλά και απ’ την άλλη τους βλέπεις πώς (και πόσο εύκολα) κάνουν “κεφάλι” και με τη χαρά χοροπηδάνε πάνω κάτω (και λογικό, αφού με τόσα ματς είναι στην πρέσα οι άνθρωποι) και τους έχεις μια έννοια σαν να ‘ναι δικοί σου άνθρωποι.
Εμείς σήμερα δεν θ’ αναλύσουμε τόσο αυτό το κεφάλαιο, απλά να μωρέ, είπαμε ν’ απολαύσουμε τις πιο αγαπημένες μας ερμηνείες από αθλητές που πήραν το μικρόφωνο και το μικρόφωνο έκανε “κεφάλι” και αυτό.
Πάμε να τους καμαρώσουμε;;;
Άγγελος Χαριστέας – Πάρε τα χνάρια μου
Ότι ο “δικός” μας Άγγελος, ο Άγγελός μας, είναι δεξιοτέχνης στο μπουζούκι το γνωρίζαμε, αφού όποτε έβρισκε ευκαιρία μας έδειχνε με καμάρι τις “γκολάρες” που κάρφωνε και εκτός γηπέδων. Στο “Στην Υγειά μας” ωστόσο, συνειδητοποιήσαμε ότι το τιμημένο “9αρι” βγάζει πρόγραμμα μόνος του και χωρίς τις σέντρες του Μπασινά. Ρίξτο.
Γιάννης Μπουρούσης – Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
Αρχικά οφείλουμε να σε προειδοποιήσουμε. Το play το πατάς με δική σου ευθύνη. Εντάξει; Όχι, για να μην μας κράζεις μετά. Ο Γιάννης Μπουρούσης, λοιπόν, ερμηνεύει Στράτο Διονυσίου (με φωνή από παίκτη που κόβεται σε ριάλιτι τραγουδιού πριν ακόμα να δηλώσει συμμετοχή!) και ο Αντώνης Φώτσης χορεύει μια ζεμπεκιά απ’ αυτές που χορεύεις μετά τα 8 μπόμπα ποτά και τα 15 σφηνάκια.
Γιώργος Πρίντεζης – Καλή τύχη
Για να σου ‘μαστε ειλικρινείς, στον Πρίντεζη δυσκολευτήκαμε αρκετά για να διαλέξουμε την καλύτερή του μεθυσμένη ερμηνεία σε μπουζούκια (αν και στον Κωστόπουλο τα ‘σπασε καλύτερα και χωρίς ποτό), όμως στο “Καλή τύχη” του Αγγελόπουλου ο Γιωργάρας δίνει ρέστα. Δυνάμωσε ηχεία και απόλαυσε υπεύθυνα.
Μπρεντ Πέτγουεϊ – Ποτ Πουρί
Δεν σταμάτησε μόνο στο κλασικό “Φωτιά με φωτιά” που τον έκανε βάιραλ. Είπε την “Πιτσιρίκα”, ήξερε απ’ έξω “Το ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” και μεταξύ μας ο Πέτγουεϊ έχει μεγαλύτερη προσφορά στο ελληνικό τραγούδι παρά στο ελληνικό μπάσκετ. Γνώμη μου… αν και γαύρος!
Κάρλος Ζέκα – Παιδί Γενναίο
Γιατί να μην του δώσει ένα μικρόφωνο ο Αργυρός γαμώ την καταδίκη;;; Είναι το κλασικό ερώτημα που θα μας τυραννάει κάθε φορά που θα βλέπουμε αυτό το βίντεο. Ο Έλληνας (και με τη βούλα!) Κάρλος Ζέκα όχι μόνο ξέρει όλους τους στίχους απ’ έξω, αλλά τους φωνάζει κιόλας. Πρόσεξε, δεν τους ψιθυρίζει, αλλά ΤΟΥΣ ΦΩΝΑΖΕΙ. Και ναι, είναι παιδί γενναίο και με το παραπάνω.
Αμρ Ουάρντα – Βρε Μελαχρινάκι
Τα 70s το “Βρε Μελαχρινάκι” είχε κατοχυρωθεί στον Μάκη. Τα 80s στον Τζιμάκο, όμως από το ’18 κι έπειτα το κομμάτι ανήκει δικαιωματικά στον Ουάρντα. Μπορεί να ‘ναι ιεροσυλία αυτό που θα πούμε, αλλά με το πάθος που το λέει αυτός ο άνθρωπος δεν το ‘χει πει κανείς μέχρι σήμερα. Σπάστο γαμώ τον Φαραώ και όλους τους Θεούς της Αιγύπτου ρε Αμρ.
Βασίλης Σπανούλης – Είχα κάποτε μια αγάπη
Για το τέλος; Σας κρατήσαμε την πιο σουρωμένη ερμηνεία που ‘χει ακουστεί ποτέ στα χρονικά της νυχτερινής ζωής της Αθήνας (του Νίκου Μίχα ήταν σε λάιβ, μην το ξεχνάς). Όλοι έχουμε καταλήξει σε φάση σαν του Σπανούλη (και δεν μιλάμε για τις ευρωλίγκες και τα πρωταθλήματα) και όλοι έχουμε “κουβαλήσει” ένα φίλο που ‘χε πιεί κάνα δυο τρία τέσσερα πέντε έξι ποτά παραπάνω. Ωστόσο, μικρόφωνο δεν του δώσαμε ποτέ.
Bonus: Ο Ροναλντίνιο στα μπουζούκια
Νο κόμμεντ…
