Πριν το ΝΒΑ ανακαλύψει ότι υπάρχει θεός και προσκυνήσει την “αερότητα” του Τζόρνταν. Πολύ πριν σκάσουν μύτη στον μαγικό κόσμο τα φαρμακερά σουτ του Κάρι και το “τέρας της φύσης” που ακούει στο όνομα ΛεΜπρόν. Όταν το μπάσκετ ήταν ακόμη ένα όμορφο παιχνίδι και οι ομάδες χρειαζόντουσαν κάποιον να τις καθοδηγεί, το ΝΒΑ γνώρισε την αγνή, ανόθευτη μαγεία.
Οι γονείς του τον βάφτισαν Έρβινγκ. Όλος ο κόσμος τον έλεγε Μάτζικ. Και να γιατί:
1. Γιατί ήταν ένας Πλέι Μέικερ (δημιουργός) που μπορούσε να σκοράρει…
2. Μπορούσε να κλέψει και να σκοράρει…
3. Ή μπορούσε να σε ξεφτιλίσει και να σκοράρει!
4. Όμως πάνω απ’ όλα ήταν δημιουργός που μπορούσε να δει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πάσα!
5. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ.
6. Είχε μάτια στην πλάτη!
7. Και μάτια στα αυτιά!!!
8. Στην πρώτη του χρονιά, όταν ο τεράστιος Καρίμ τραυματίστηκε στον 5ο τελικό με τη Φιλαδέλφια, ο Μάτζικ αναγκάστηκε να παίξει Σέντερ, στη θέση του. Κι έμαθε να το κάνει καλά!
9. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!
10. Σεβόταν και τον σέβονταν οι “ορκισμένοι” αντίπαλοι.
PLUS | Στα ζόρια που τον βρήκαν, δεν έπαψε στιγμή να χαμογελάει!
Τι μεγάλος παιχταράς, τι ωραίος τύπος που ‘σαι ρε Μάτζικ; 
