Όχι, όχι, όχι. Σε καμία των περιπτώσεων δεν μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, γιατί πολύ απλά… είναι δύο σταγόνες νερό! Για να σου δώσω να καταλάβεις δηλαδή, οι ομοιότητές τους είναι τόσο μεγάλες, που αν στο τέλος σου έβαζα ένα κουιζάκι για να ξεχωρίσεις τον ποδοσφαιριστή απ’ τον σωσία του, πίστεψέ με, σίγουρα θα “έπεφτες” κάτω από τη βάση.
Τις προάλλες, λοιπόν, που έπαιζε η Αργεντινή με την Ισλανδία, χάζευα στο pre-game κόσμο να φωτογραφίζεται με τον σωσία του Μέσι, με το ίδιο πάθος (και χαρά) λες και είχαν μπροστά τους τον ίδιο τον Λιονέλ ξέρω ‘γω. Πριν κάνα μήνα στον τελικό του τσουλού τσάμπιο λιν, είδα παρόμοια περιστατικά και με τον Αιγύπτιο σωσία του Σαλάχ. Ο κακός χαμός για μια και μόνο photo…
Ε, αφού έγινε της μόδας και είμαστε και σε μουντιαλικό μουντ, έψαξα και σου βρήκα άλλους 7+1 σωσίες ποδοσφαιριστών που με τον καιρό έγιναν κι αυτοί “διάσημοι”, ενώ έβγαλαν εκατοντάδες σέλφις και μοίρασαν περισσότερα αυτόγραφα και απ’ τους ίδιους τους “αστέρες”.
Για τσέκαρε.
1. Ο Ιρανός Μέσι
Ο ένας γεννήθηκε στην Ανατολή, ο άλλος στη Δύση. Ο ένας έχει το καλύτερο αριστερό πόδι του κόσμου, ο άλλος απλά περπατάει με αυτό. Αυτές είναι οι μοναδικές διαφορές του Λέο Μέσι με τον Ρεζά Παραστές (εντάξει, ίσως είναι και λίγο πιο πλούσιος ο Λιονέλ εδώ που τα λέμε…). Κατά τ’ άλλα ο Ρεζά μπορεί άνετα να μπει στην ενδεκάδα της Μπάρτσα, να παστελώσει τρία γκολάκια και να μην τον πάρει και χαμπάρι κανείς. Εύκολα όμως. Η ομοιότητα αυτή έφερε τον Ιρανό στο σημείο να μοιράζει ασταμάτητα αυτόγραφα, να βγάζει σέλφις με πιτσιρίκια -και όχι μόνο- και να ζει το δικό του λαϊφσταϊλίκι.
2. Ο Έλληνας Ερίκ Καντονά
Ο Στράτος Παπαφιλίππου δεν χρειάστηκε ποτέ να σηκώσει γιακά μετά τα γκολ που έβαζε στην Ποταμιά της Θάσου για να του πει ο κόσμος ότι φέρνει αρκετά στον “Βασιλιά”. Δεν έριξε ποτέ κλωτσιά σε φασίστα οπαδό και η μορφή του δεν κοσμεί τα μουσεία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι ο απεσταλμένος του Καντονά στη γη και το ξέρει. Βγαίνει στην τηλεόραση και σε μαγαζιά ως “Ο Ερίκ Αυτοπροσώπως”, ενώ η ζωή του ως “κλώνος” έγινε και ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και η ομοιότητά του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Σήμερα μπορούμε να το πούμε και με βεβαιότητα, επίσημα. Ο Στράτος δεν είναι ένας τυχαίος σωσίας, αλλά είναι ο ίδιος ο Ερίκ Καντονά.
3. Ο Αιγύπτιος Σαλάχ
Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση; Ότι όχι μόνο μοιάζουν σε μαλλιά, μούσι, αυτιά, μύτες και τα σχετικά, αλλά έχουν και το ίδιο χαμόγελο, διάολε! Επίσης, το ψαρωτικό στην όλη υπόθεση είναι ότι ο Αχμέντ Μπαχάα συν τοις άλλοις είναι και συμπατριώτης του Μοχάμεντ Σαλάχ (ζει στο Κάιρο!). Γι’ αυτό και κανείς δεν μπορεί να μας πει με σιγουριά ότι δεν είναι τίποτα χαμένα αδέλφια ξέρω ‘γω. Μια σέλφι και των δύο αρκεί, για να σου μπουν κι εσένα υποψίες.
4. Ο Ιρανός Ρονάλντο
Aν είχε χιούμορ ο προπονητής της Εθνικής του Ιράν θα έβαζε τον Alireza Lou για να μαρκάρει τον Ρονάλντο στο σημερινό “Ιράν-Πορτογαλία”. Αλλά επειδή δεν έχει χιούμορ και το ματσάκι είναι πέρα για πέρα κρίσιμο, ο Alireza δεν θα ‘χει την ευκαιρία να σκάσει τάκλιν στην καρωτίδα του Πορτογάλου κλώνου του. Τι γίνεται εκεί στο Ιράν μου λέτε; Σε λίγο θα βγάλετε και κάνα κλώνο του Μήτρογλου και θα ψαχνόμαστε.
5. Ο ταχυδρόμος Βάρντι
Nα ‘σαι κάτοικος του Λέστερ και να τύχει να σου φέρει γράμμα ο Lee Chapman. Πώς αντιδράς; α) ζητάς σέλφι β) φέρνεις φανέλα του Τζέιμι Βάρντι και του λες να στην υπογράψει γ) τον αγκαλιάζεις για το πρωτάθλημα που σου έφερε. Και τα τρία είναι σωστά, αφού ο Τζέιμι Βάρντι είναι “φτυστός” με τον κύριο Chapman, τον ταχυδρόμο της πόλης του Λέστερ.
6. Ο Βούλγαρος Ιμπραίμοβιτς
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Hristo Hristov (θα μπορούσε να ήταν και Κύπριος) άργησε να καταλάβει ότι είναι ίδιος ο Ζλάταν (στο λίγο πιο μαζεμένο και σοβαρό βέβαια). Έπρεπε να αφήσει μαλλιά και μούσια σαν τον Χριστό(β) δηλαδή (κακό αστείο), για να τον πάρουν πρέφα και οι υπόλοιποι συνάδελφοί του και να τον παρουσιάζουν στα πάνελ ως σωσία του Ιμπραίμοβιτς. Ο ίδιος χαμογελάει όταν τον φωνάζουν έτσι και τον καταλαβαίνουμε, καθώς κι εμείς το ίδιο θα κάναμε στη θέση του…
7. Ο Βραζιλιάνος Νεϊμάρ
Όχι ότι είναι σαν τα Κατσαμπάκια μωρέ (διδυμάκια), απλά όταν ο Νicolau Pamies πήγε σε προπόνηση της Μπαρτσελόνα (σαν απλός θεατής) για να δει την αγαπημένη ομάδα, ο κόσμος άρχισε να τον αποθεώνει, να τον φιλάει και να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του Νεϊμάρ (δες εδώ). #Καγκουροκλώνος_εξετελέσθη
Bonus: Αφήνω αυτό εδώ για τους λάτρεις της στατιστικής και της συνομωσίας. Ο Ένζο Φεράρι (ιδιοκτήτης της Φεράρι) πέθανε το 1988, ενώ ο Μεσούτ Οζίλ γεννήθηκε το 1988.
