Καλά τα Τσάμπιο Λιν, δε λέω. Εντυπωσιακά. Θεαματικά. Ακόμα καλύτερα βέβαια, τα Euro, τα Copa America και τα Copa Africa. Αλλά όταν μιλάμε για παγκόσμιο κύπελλο, διάολε, είμαστε αναγκασμένοι να ξεπλένουμε το στόμα μας, να λιώνουμε στις τηλεοράσεις μας και να “προσκυνάμε” μπροστά στα εικονίσματα του Πελέ, του Μαραντόνα, του Ρονάλντο (όχι του Κριστιάνο μωρέ), του Πούσκας, του Ζιντάν κι άλλων θρύλων που ομόρφυναν το ποδόσφαιρό μας μέσα σε έναν μήνα και κάτι μέρες.
Ωστόσο, καλά όλα αυτά, αλλά στα Μουντιάλ έχουν υπάρξει και μερικές αδικίες φίλτατε. Πώς να το κάνουμε; Ν’ αλλάξουμε την ιστορία τους; Δεν γίνεται. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όμως, είναι να βρούμε ομάδες και παίκτες που άξιζαν μια δεύτερη ευκαιρία και να τους τη δώσουμε (έστω και ανεπίσημα!) λίγες μέρες πριν ξεκινήσει το παγκόσμιο της Ρωσίας.
Εσύ για πες. Πιστεύεις στις δεύτερες ευκαιρίες; Γιατί εμείς ναι!
*ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΕΝΤΑΞΕΙ;
1. To πέναλτι στα περιστέρια του Μπάτζιο το 1994
Μιλάμε, ουσιαστικά, για μία απ’ τις μεγαλύτερες αδικίες που ‘χουν παιχτεί σε Μουντιάλ. Αν όχι η μεγαλύτερη… Ο “Μικρός Βούδας” στο παγκόσμιο του ’94 τα ‘χει κάνει πραγματικά όλα. Εκτός απ’ το να κόψει το καγκούρικο και καλτ κοτσιδάκι του, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Ο τύπος, που λες, κουμπώνει δύο γκολ στον προημιτελικό (2-1 με ανατροπή!), κοπανάει κι άλλα δύο στον ημιτελικό και στέλνει την Ιταλία στον τελικό. Έλα όμως που στον ημιτελικό τραυματίζεται ο δόλιος. Σφίγγει δόντια, πλακώνεται στις ενέσεις και τελικά αγωνίζεται. Το ματς με την Βραζιλία είναι ντέρμπι και έτσι φτάνει στα πέναλτι. Το καλύτερό του. Έχει 85% ευστοχία. Σιγά μην το χάσει. Παίρνει φόρα… και κάνει τους Βραζιλιάνους “μάγκες” για ακόμα ένα Μουντιάλ, αφού η μπάλα βρέθηκε τρία στάδια πιο κάτω. Κρίμας. Και πάλι κρίμας.
2. Το πρώτο γκολ που έφαγε ο Καν το 2002
Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο μέχρι σήμερα που να μου ‘πει “Κοίτα ρε μάγκα, γουστάρω με τρέλα Εθνική Γερμανίας!“. Και λογικό, αφού αν εξαιρέσεις τον Ότο κι άλλους 2-3 Γερμανούς ποδοσφαιριστάς, η πλειοψηφία είναι (ψιλο)αντιπαθητικοί και έχουν ένα υφάκι μπλαζέ από πάντα. Αλλά ο γίγαντας ο Καν ανήκει στους 2-3. Και αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, γιατί το γλίστρημα που του κάνει η μπάλα στο σουτ του Ρίμπο ήταν ‘μπαμπέσικο’. Να το ‘κανε σε κανέναν άλλον, πάει στο διάολο, αλλά στον Καν ρε παιδιά… Στον Όλιβερ…
3. Το χαμένο τετ α τετ του Ιγκουαίν με την Γερμανία το 2014
Μάπα τελικός. Κακό παιχνίδι. Τι θέλαμε και τον θυμηθήκαμε; Δεν βλέπαμε καλύτερα σ’ επανάληψη την τελευταία Γιουροβίζιον που ‘χε και λίγο σασπένς; Ειλικρινά, δεν άξιζε καμία απ’ τις δύο να το πάρει, αλλά αυτό το τετ-α-τετ ο Ιγκουαίν έπρεπε να το βάλει. Αλλά δεν πειράζει. Θα ‘χει ο καιρός γυρίσματα φέτος. Μετά ο γκαντέμης πανηγύρισε και το γκολ-οφσάιντ του και όλα καλά. ΧΑΧΑΧΑΧΑ Σόρι ρε Γκονσάλο, αλλά δεν σε ήθελε η π@#$$%^.
4. H κούπα που “έχασε” η Αργεντινή το 1990
Θα μου πεις “Μα καλά, δεύτερη ευκαιρία στον Μαραντόνα που το 1986 έπαιξε χάντμπολ στον προημιτελικό με την Αγγλία και έκαναν όλοι μόκο;“. Ω, ναι. Δεύτερη ευκαιρία στον Μαραντόνα, γιατί την άξιζε (και με το παραπάνω!). Κάτσε και δες το ματς από την αρχή και τα αλλοπρόσαλλα σφυρίγματα υπέρ των Γερμανών. Και μετά δες και το πέναλτι που πήρε η Δυτική Γερμανία στο ’85 και θα με νιώσεις (για τσέκαρε το πέναλτι). “Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας“, όπως το είχαν χαρακτηρίσει τα μέσα της εποχής. Και λίγα έλεγαν. Δεύτερη ευκαιρία στον Ντιεγκίτο και την παρέα του… εδώ και τώρα!
5. Το “σφάξιμο” στους Ιταλούς το 2002
Κι όμως φίλε. Υπάρχει παιχνίδι στην ιστορία του παγκοσμίου κυπέλλου που οι Ιταλοί όχι μόνο δεν έριξαν ξύλο, αλλά αντιθέτως τις “μάζεψαν” κιόλας. Ε, κάπως άτυχοι οι Ιταλοί, καθώς έπρεπε να περάσουν πάση θυσία οι διοργανωτές και ο Ρεφ έπρεπε να κλείσει για 90′ (συν την παράταση) τα μάτια του. Τάκλιν από πίσω με τάπες οι Κορεάτες; Να περάσει. Κλωτσιές με τάπες στην καρωτίδα; Σιγά μωρέ, ούτε κίτρινη… Οι Κορεάτες στους “8”, οι Ιταλοί στα νοσοκομεία και ο Τραπατόναρος στους ψυχίατρους.
6. Έπρεπε να μετρήσει το γκολ των Άγγλων το 1966;
Πάμε να κάνουμε κι ένα μεγάλο θρόουμπακ τώρα, στις εποχές που οι τερματοφύλακες δεν φορούσαν γάντια, αλλά φορούσαν τραγιάσκα. Ο τελικός του 1966, λοιπόν, έληξε 4-2, υπέρ των Άγγλων, ωστόσο όταν το σκορ ήταν ισόπαλο (2-2) οι Άγγλοι προηγήθηκαν ξανά μ’ ένα γκολ που όσες φορές και να το δεις δεν μπορείς να καταλάβεις αν μπήκε ή όχι. Ακόμα και σήμερα δηλαδή δεν έχει βγει απόφαση. Και δεν φταίει τόσο ο διαιτητής, καθώς η περίπτωση ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Δεν λέω να το πάρουν οι Γερμανοί ρε παιδί μου, αλλά τα πεναλτάκια θα τα θέλαμε. Έτσι, για το σασπένς.
7. Το κουτουλίδι του Ζιντάν το 2006
Θες να σου πω κάτι; Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, αλλά στην περίπτωση ‘Ματεράτσι’, να γιάσει το κεφάλι σου Ζινεντίν μου… Βέβαια, βλακεία σου να το κάνεις σε τελικό που ‘χες και τις ευκαιρίες σου να το σηκώσεις, αλλά η κόκκινη υπερβολή στον άνθρωπο κύριε διαιτητά. Δώστε του μια δεύτερη ευκαιρία!
*Likes this post από τον διαιτητή του Ιταλία-Κορέα το 2002.
Πλας: Το πέναλτι Γκέκα το 2014
Δεν βάλαμε gifάκι με το πέναλτι για ευνόητους λόγους… Δεν θέλουμε να σου μαραζώσουμε ξανά τη ψυχούλα σου.
