Στο θέμα μας τώρα. Το δίδυμο, λοιπόν, Γεροντόπουλος και Ράπτης (Ράπτης και Γεροντόπουλος) τα ‘βαλε κάτω και μάζεψε 6 ποδοσφαιρικές ταινίες που ‘ναι πιο καύλα και από γκολ στο ’90.
Για τσέκαρε, και στο τέλος ψήφισε την αγαπημένη σου και πρότεινε στα σχόλια όσες ξεχάσαμε! 
Mean Machine
Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής καταλήγει στη φυλακή. Κι εκεί γίνεται ο αρχηγός της ομάδας των φυλακισμένων, που προετοιμάζεται για αγώνα κόντρα στους φύλακες. Οι Άγγλοι κάνουν ριμέικ του αμερικάνικου The Longest Yard, αλλάζουν (εννοείται) το American Football με αγνή μπαλίτσα και διαλέγουν τον καλύτερο πρωταγωνιστή για να μπει στα (ποδοσφαιρικά) παπούτσια του Μπαρτ Ρέινολντς. Πιο απλά: μπάλα, Αγγλία, φυλακή κι ο Βίνι Τζόουνς! Ε, δεν είναι να παίζεις μ’ αυτά…
Damned United
Ο κόσμος έχει γνωρίσει ως τώρα χιλιάδες κακούς προπονητές, αρκετούς μέτριους, λίγους καλούς και ΔΥΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ! Σερ Άλεξ και Μπράιαν Κλαφ. Ε, εδώ μιλάμε για τον δεύτερο. Ο Κλαφ έχει αναλάβει την άσημη Ντέρμπι Κάουντι, της έχει δώσει ολόκληρο πρωτάθλημα (!) και τότε παίρνει μεταγραφή στο μεγάλο του απωθημένο. Τη μεγάλη Λιντς Γιουνάιτεντ της δεκαετίας του ’70. Τι κατάφερε εκεί; Τίποτα! Οι μόλις 44 μέρες που άντεξε ο Κλάφαρος στη Λιντς, οι εμμονές του, η σχέση του με τον φίλο και συνεργάτη Πήτερ Τέιλορ, αλλά και η τεράστια ποδοσφαιρική του ιδιοφυία σκάνε στην οθόνη με τη μορφή του απολαυστικού (απολαυστικού όμως!) Μάικλ Σιν. Η ταινία βρομάει αποδυτήρια και ποτισμένο γρασίδι, ενώ για την ιστορία, ο “αποτυχημένος” Κλαφ της Λιντς πήρε τελικά δύο Πρωταθλητριών με τη… Νότινχαμ Φόρεστ!
Montevideo, God Bless You
Μπορεί ένα ποδοσφαιρικό φιλμ να είναι παράλληλα και μια εξαιρετική ηθογραφία; Μπορεί μια βαλκανική ταινία να χτυπάει στα ίσια (και μάλλον να κερδίζει) τις Χολιγουντιανές παραγωγές με αθλητικό περιεχόμενο; Δεν ρωτάω ρητορικά, αφού απάντηση υπάρχει. Και τη λένε: Μontevideo, God Bless You. Φυσικά δεν την ξέρεις, γιατί είναι σέρβικη, γιατί δεν έπαιξε ποτέ στην Ελλάδα, γιατί κανείς δεν φρόντισε να στη γνωρίσει. Φυσικά και θα ξετρελαθείς αν τη μάθεις, για δύο λόγους. 1ον: Το ποδόσφαιρο μέσα της είναι ζωντανό, ρεαλιστικό μα και τόσο γήινο. 2ον: Εμφανίζει στα μάτια σου μια τόσο γοητευτική Σερβία του ’30, γεμάτη τζίπσι-τζαζ, χορό και αγνούς, χαμογελαστούς βαλκανικούς έρωτες. Μια ομάδα, μια χώρα, ένα όνειρο, ένας θρύλος. Η Γιουγκοσλαβία θα πάει στο πρώτο μουντιάλ!
The Class of ’92
“Έι, αυτό είναι ντοκιμαντέρ!”. Δεν με νοιάζει. Ούτε κι εσένα πρέπει να σε νοιάζει. Κι ούτε χρειάζεται να είσαι Μάντσεστερ. Μέσα απ’ την Τάξη του ’92, δεν βλέπεις μόνο το πώς χτίστηκε ο σύγχρονος μύθος της ομαδάρας του Φέργκιουσον, αλλά και το πώς ξαναχτίστηκε ο θρύλος της αγγλικής ποδοσφαιρικής (και μη) κουλτούρας. Πώς μια γενιά παικτών έκαναν τη Γιουνάιτεντ της δεκαετία του ’90 και του ΄00, να συνεχίζει την παράδοση της Λιντς και της Λίβερπουλ του ’70 και του ’80. Μα πάνω απ’ όλα, βλέπεις πώς δημιουργούνται οι ποδοσφαιρικές αξίες. Βλέπεις τον Πολ, το Ράιαν, το Ντέιβιντ, το Νίκι, τον Φιλ και το Γκάρι, πίσω απ’ τον Σκόουλς, το Γκιγκς, το Μπέκαμ, το Μπατ και τους Νέβιλ. Μια παρέα πιτσιρίκια, ονειρεύτηκε και κατέκτησε τον κόσμο. Ναι, δεν έχει σημασία αν είσαι Γιουνάιτεντ. Τους γουστάρεις αυτούς τους πιτσιρικάδες!
Goal! Trilogy
Δεν μας έκανε μάγκες το Ρόκι. Δεν μας ανέβασε την τεστοστερόνη κανένα Ράμπο και δεν κλάψαμε ΑΝΤΡΙΚΙΑ σε κανένα Notebook. Όχι, μωρέ! Οι ’90αρηδες ανδρωθήκαμε βλέποντας τα κατορθώματα του Σαντιάγκου (και μόνο!). Ένα ‘φτωχόπαιδο’ ο Σαντιάγκο, που γίνεται ο ήρωας του Νιουκάστλ -μετά τον Σίρερ-, κοντράρει Ζιντάν και Ραούλ στα ίσια, και όλα αυτά χωρίς βύζμα. Mόνο με το πηγαίο ταλέντο του (τους γλεντάς και με άσθμα μωρή παικτούρα). Επιπλέον, ονειρευτήκαμε τον εαυτό μας στη θέση του, δακρύσαμε στον χαμό του πατέρα του και (βάλε μπιπ) καυλώσαμε στα γκολ που κάρφωνε στο ’90. Ασ’ τους να λένε Σαντιάγκο τους κουλτουριάρηδες, το ”Γκολ” είναι μία απ’ τις καλύτερες τριλογίες όλων των εποχών.
Bend It Like Beckham
Όσο κι αν η ταινία ακροβατεί στον χαρακτηρισμό της ως ‘Αμερικανιά’, ΟΧΙ, δεν είναι σε καμία των περιπτώσεων! Εντάξει, μπορεί το στόρι να ‘χει γλυκανάλατα σημεία, ωστόσο το όνειρο μιας κοπέλας Ινδικής καταγωγής που ‘χει σκοπό να παίξει μπάλα σαν το είδωλό της τον Μπέκαμ, είναι ένα καλογραμμένο ποδοσφαιρικό στόρι. Και ειδικά όταν η μικρή Jess, τρώει μουρμούρα στο σπίτι της, επειδή οι γονείς της την ονειρεύονται μεγαλοδικηγόρο και με γαμπρό απ’ τα μέρη τους (τους την φέρνει η μικρή με τον Άγγλο κόουτς). Μια ταινία που ρίχνει άκυρο στις προκαταλήψεις που λένε ότι οι γυναίκες δεν κάνουν για μπάλα. Όχι μόνο κάνουν, αλλά κάνουν και σαν τον Μπέκαμ. Παρένθεση: ΚΙΡΑ ΝΑΪΤΛΙ, ΠΑΝΤΡΕΨΟΥ ΜΑΣ.
