Αρχηγός. Φατσάρα. Εκτελεστής. Αρχηγός. Τυπάρα. Τίμιος. Εργατικός. Αρχηγός. Ταλέντο. Πιστός. Λίβερπουλ. Α! Και Αρχηγός…
Αυτά είναι κάποια από τα επίθετα που βάραιναν τόσα χρόνια το μυαλό μου και έπρεπε να του τα πω κάποια στιγμή. Έστω και στο αντίο.
Το 2004 έκλαιγα -ο μαύρος- ο γαύρος όταν μας κάρφωσε στο Λίβερπουλ (στο ’86 παρακαλώ) και λίγους μήνες αργότερα στον τελικό της Κων/πολης φώναζα το όνομά του και έγινα Λίβερπουλ για χάρη αυτού του “φακιδομούρη” τύπου, με το -8- στην πλάτη.
Τα χρόνια περνάνε, οι φάπες σκάνε η μία μετά την άλλη, οι προπονητές πάνε κι έρχονται, τα πρωταθλήματα δεν πάνε ούτε έρχονται, ωστόσο ο ηγέτης σταθερός. Να παίζει Box to Box ή όπως το λένε οι περισσότεροι “όλες τις θέσεις” για την καψούρα του. Και ξέρεις γιατί; Επειδή λάτρευε και λατρεύει αυτό το έμβλημα.
Ένας από τους τελευταίους στρατιώτες του “ρομαντικού” ποδοσφαίρου που είχαν απομείνει, λοιπόν, είπε χθες το μεσημέρι κι επίσημα το ποδοσφαιρικό του αντίο και είπα να του ετοιμάσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής.
Εσύ, ωστόσο, ξέρεις γιατί δεν έχει βρεθεί ποδοσφαιρόφιλος που να μην συμπαθεί τον Στίβεν Τζέραρντ;
1. Επειδή τα σουτ του ξέραναν τους αντίπαλους τερματοφύλακες
2. Επειδή το ‘χε με τα παραθυράκια
3. Επειδή στην Λίβερπουλ έκανε το παιδικό όνειρό του…
4. … πραγματικότητα
5. Επειδή στο Άνφιλντ τον σέβονται μέχρι και οι πέτρες
6. Επειδή ευθύνεται γι’ αυτήν την κούπα
7. Επειδή 710 συμμετοχές και 186 γκολ στην ίδια ομάδα, δεν τα λες και μικρά κατορθώματα
8. Επειδή στην τούμπα του (που στοίχισε ένα πρωτάθλημα) ρίξαμε καντήλια όχι σ’ αυτόν αλλά στην μπάλα
9. Επειδή στην Αμερική έκανε την πλάκα του
10. Eπειδή θα ‘ναι o παντοτινός κάπτεν του Merseyside
Αντίο ρε Στίβεν. Εις το επανιδείν ως κόουτς. 
