Κάποτε ο (προσφάτως Hall of Famer) Παναγιώτης Φασούλας αν δε γελιέμαι, αναπαρήγαγε ως μόνη λύση κόντρα στους Αμερικανούς το σύστημα σταυρό! Όχι φυσικά την άμυνα ζώνης 1-3-1, αλλά το “κάνουμε το σταυρό μας, κι ο Θεός βοηθός”. Κι ωστόσο δεν ξέρω αν έφταιγε ο σταυρός και γενικότερα αν έβαλε κι ο Μεγάλος το χεράκι του, όμως σαν σήμερα πριν 10 χρόνια η ελληνική Dream Team (και το λέω με κάθε σοβαρότητα) έκανε ένα θαύμα! Πέταξε μια κατοστάρα κι έναν πόντο πουρμπουάρ στο κεφάλι του Λεμπρόν και του Γουέιντ, πέταξε τους Αμερικανούς έξω απ’ τον τελικό του μουντομπάσκετ και… μεταξύ μας, τους πέταξε κι ολίγον τι τα μάτια έξω!
Από τότε λοιπόν πέρασαν 10 χρόνια, όμως μάλλον αδύνατο είναι να ξεχάσει κανείς εκείνο το πρωινό. Και φυσικά μαζί με τη νίκη, να ξεχάσει και τη φωνή του Βασίλη του Σκουντή (γειά σου δάσκαλε!) που όσο οι διεθνείς πετούσαν τρίποντα, εκείνος πετούσε ατάκες. Ατάκες σαν κι αυτές που έχουμε από κάτω, σε ένα στιγμιαίο χρονικόν πισωγύρισμα (flash back) εκείνου του ματς.
Υ.Γ. Απολαύστε Σκουντή, απολαύστε υπεύθυνα!
Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Οι Αμερικανοί είναι Μπαγλαμάδες!
Ωστόσο παίξανε πολύ σφιχτή…
…Άμυνα!
Κατά τα άλλα… Να χαρώ εγώ σκάουτινγκ!
Μια ατάκα ήρθε απόψε απ’ τα παλιά…
Γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα!
Ενώ ο Λεμπρόν; Μπορεί να το παίξει Ελληνάκι;
Και κάπως έτσι κερδίσαμε…
…επειδή είχαμε πολύ καλό ΣΥΣΤΗΜΑ!
