O Ροναλντίνιο θα είναι ΠΑΝΤΑ για τους ποδοσφαιρόφιλους το αγαπημένο και χαμογελαστό παιδί τους. Πώς να μην είναι δηλαδή, όταν ένα ολόκληρο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, το 2005, υποκλίνεται στον Βραζιλιάνο, ο οποίος όμως αγωνίζεται στην μισητή γι’ αυτούς Μπαρτσελόνα; Και ναι, αυτός ντροπιάζει Ράμος και Κασίγιας και όταν χαμογελάει στο κοινό της Μαδρίτης, εκείνο του το ανταποδίδει σε κλάσματα δευτερολέπτου. Όχι με μπινελίκια και χειρονομίες, αλλά με ένα πλατύ χαμόγελο.
Τα χρόνια περνάνε και ο “μικρός Ρονάλντο” (έτσι μεταφράζεται το Ροναλντίνιο στα Βραζιλιάνικα) με μία μπάλα στο πόδι του -που και που και στο κεφάλι του- από εκεί που ξεφτιλίζει τα παιδάκια στις αλάνες της γειτονιάς του καταλήγει να αφήνει “χαζούς” μερικούς από τους καλύτερους αμυντικούς παγκοσμίως.
Ο Ρόνι όμως βαριέται γρήγορα την όλη φάση. Γι’ αυτό και παίρνει χρυσή μπάλα, champions league, μουντιάλ και την κάνει για τον τόπο του.
Προλαβαίνει όμως να εισβάλλει βαθιά μέσα στις καρδιές μας.
Και ξέρεις γιατί;
1. Για το sprintaki μετά την ποδιά.
2. Για το αξιομνημόνευτο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ψαλίδι.
3. Για το γλέντι vol.1 στον Σέρχιο Ράμος…
4. …που είχε και vol.2!
5. Για το αριστοτεχνικό τελείωμα στην Τσέλσι του Ζοζέ.
6. Για τα skills πάνω από το κεφάλι…
7. …που δεν είχαν τελειωμό!
8. Για το πέναλτι, που έστελνε τον τερματοφύλακα στην άλλη γωνία.
9. Για τον ιδιαίτερο πανηγυρισμό του. Ναι βρε, γι’ αυτό το διαολεμένο κούνημα των δακτύλων του λέμε. 
10. Για την Ελληνική υπηκοότητα που άξιζε να πάρει, έπειτα από το γρήγορο πέρασμά του από την Παραλιακή.
