Καβάλα στην Καμπάλα;

Με το που άκουσα την κλήρωση του Παναθηναϊκού με την Καμπάλα, αμέσως εμφανίσθηκε μπροστά μου το φάντασμα της Ντνιέπρο. Εκείνης εκεί της ομάδας που έσκασε από το πουθενά και έκανε πορεία μεγαλειώδη για να φτάσει ως τον τελικό του Europa league. Και στη διαδρομή κατάπιε και τον Ολυμπιακό που την είχε για σίγουρη, αλλά και τη δόλια τη Νάπολι που πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη. 

Γιατί να είσαι η ομάδα από την πρωτεύουσα της μαφίας και να σε στήνουν και να σε μασουλάνε εν ψυχρώ έτσι για πλάκα, δεν λέει. Δεν το περιμένεις, δεν σου βγαίνει και, εν τέλει, δεν χωράει στον ψυχισμό σου που θα έλεγε και εκείνη η μορφή του αθλητισμού ο Γιάννης Ιωαννίδης. Να σε φάει ωμό η Ντνιέπρο, εν είδει σούσι… Και λοιπόν; 

Ποια είναι η σχέση της Καμπάλα από το Αζερμπαϊτζάν με την Ντνιέπρο από την Ουκρανία; Πρώτον τα λεφτά. Βροχή πέφτουν σε αμφότερες τις περιπτώσεις και αν υπολογίσει κανείς ότι οι παίκτες (συγγνώμη, οι αθλητές) της Καμπάλα έλαβαν 30 χιλιάδες ευρώ έκαστος για την τελευταία του πρόκριση επί του Απόλλωνα Λεμεσού, καταλαβαίνει ότι η κατάσταση δεν είναι και τόσο εύκολη. Πόσες είναι δηλαδή οι ελληνικές ομάδες που μπορούν να τα δώσουν αυτά τα λεφτά για μια πρόκριση που απλώς σε βάζει σε θέση βολής για τους ομίλους. Καμιά πεντακοσάρα δηλαδή για πλάκα, που μπορεί να μην ήταν και περισσότερα αν τα πήρε όλη η δεκαοκτάδα.

Έπειτα είναι η θέση η γεωστρατηγική. Όπως έπρεπε να προωθηθεί μια ομάδα από την Ουκρανία ως ένδειξη αλληλεγγύης στον καλό αγώνα του Κιέβου κόντρα στους κακούς τους Ρώσους, έτσι υπάρχει και μια συγκίνηση, ένα αίσθημα, μια καλή προαίρεση βρε αδερφέ προς μια χώρα που μπαίνει τώρα στο κόλπο. Είναι αυτό το κόλλημα των διεθνών οργανισμών με τις «αναδυόμενες αγορές», που συχνά πυκνά οδηγεί κάποιους διαιτητές να κάνουν τα στραβά μάτια και κάποιους άλλους να αλληθωρίζουν και να βλέπουν πέναλτι ή οφσάϊντ εκεί που δεν υπάρχουν.

Ο Παναθηναϊκός την είχε άσχημα λοιπόν. Και πήγαινε για δύσκολες έως ανατριχιαστικές αναματρήσεις. Ώσπου ήρθε η δολοφονία του δημοσιογράφου (τα γράφει εδώ ο Christano) με την συνακόλουθη φυλάκιση του Χουσεϊνωφ, του καλύτερου δηλαδή παίκτη της Καμπάλα, να αλλάξουν το κλίμα. Τώρα δεν παίζουν χάρες και χαρούλες από την Ουέφα, τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να φάνε φάπες στη φυσούνα οι παίκτες του Παναθηναϊκού, τώρα δεν θα είναι κατηφορικό το γήπεδο από το πρώτο ως το ενενηκοστό λεπτό. Μόνο που χρειάστηκε να χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος…