Εθεσε και επίσημα υποψηφιότητα για την προεδρία της FIFA. Της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής αρχής, που οι προβλέψεις τον θέλουν να κατακτά. Για τον δαιμόνιο Μισέλ Πλατινί γίνεται ο λόγος. Ή καλύτερα, το παιχνίδι, μιας και ο Γάλλος είναι γεννημένος για παιχνίδια, τόσο μέσα στα γήπεδα, όσο και στις κλειστές αίθουσες με το πλούσιο παρασκήνιο και τις έντονες διεργασίες και ζυμώσεις.
Όσοι τον θυμούνται να παίζει μπάλα, δεν έχουν ξεχάσει τη μαεστρία του στην… αλλαγή πορείας της στρογγυλής Θεάς. Τουτέστιν τα φάλτσα του, μαζί με εκείνα του Βραζιλιάνου Ζίκο, ήταν ανεπανάληπτα, εξ ου και τα φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή, ήταν… πέναλτι. Όπως και η ευφυΐα του μέσα στο γήπεδο.
Ο Πλατινί υπέβαλε υποψηφιότητα για να γίνει… πρωθυπουργός του παγκοσμίου ποδοσφαίρου κι εγώ που τον πρόλαβα για τα καλά, αποτίω φόρο τιμής στον καλύτερο Γάλλο ποδοσφαιριστή που ‘χω δει ποτέ.
Ναι, καλύτερος κι απ’ τον Ζιντάν…
Kαι κάτι τελευταίο που έχει πει ο μεγάλος Τζιοβάνι Τραπατόνι, όντας προπονητής του στη Γιούβε: «Ο Μισέλ ήταν από εκείνους που μισούσαν την προπόνηση. Θυμάμαι ότι συνήθιζε να μου λέει, όποτε τον μάλωνα για κάποια άσκηση που δεν έκανε σωστά: “Κόουτς δεν θα τρέξουμε 5.000 μέτρα στους Ολυμπιακούς. Για μπαλίτσα πάμε. Θα παίξουμε με τα πόδια και το μυαλό».
