Το να πάρει κανείς την απόφαση σήμερα να μπει σε διαδικασία να κοιτάξει αγγελίες για σπίτι και να αναζητήσει ένα μέρος να μείνει, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μαρτύρια. Παλιότερα, δεν το έκανες γιατί δεν υπήρχε φράγκο για να πας ούτε σε υπόγειο 20 τετραγωνικά, τώρα δεν το κάνεις γιατί, εκτός από τις εξωφρενικές τιμές που υπάρχουν σε κάτι σπίτια-τρώγλες, δεν θες να δώσεις με τίποτα τα λεφτά σου σε ιδιοκτήτες που είναι ξεκάθαρα γελοίοι.
Οι αγγελίες για σπίτι, είναι σαν τις τοξικές σχέσεις, σου δείχνουν σημάδια πριν καν τα δεις από κοντά. Αλλά επειδή είσαι σε μια κατάσταση απελπισίας, αποφασίζεις να ρίξεις στάχτη μόνος στα μάτια σου, να σε γεμίσεις με ψευδαισθήσεις και να πας να το δεις, να συζητήσεις σοβαρά, ακόμα και να συμφωνήσεις, ελπίζοντας για το λιγότερο κακό, όχι για το καλύτερο. Γιατί εκεί έχουν ρίξει τον πήχη σου. Έναν πήχη που, για να τα λέμε όλα, κι εσύ ο ίδιος αν είχες ένα σπίτι, θα τον έριχνες χαμηλά στους άλλους γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να προστατεύσει τον ένοικο.
Εσχάτως, έχω μπει σε μια διαδικασία αναζήτησης σπιτιού – καλά θα πάει αυτό – και έχω δει κάποια πράγματα που με παραξενεύουν και τα θεωρώ red flags σε αγγελίες για σπίτι, σε βαθμό που διαρκώς σκέφτομαι «δε μας παρατάτε μωρέ με την ανεξαρτησία και κουραφέξαλα…εδώ ο άλλος δίνει υπόγειο 35 τετραγωνικά με 550 ευρώ το μήνα επειδή είναι στο Παγκράτι».
Αυτά είναι τα 4 red flags στις αγγελίες για σπίτι
Άθλια ποιότητα στις φωτογραφίες: Αν ταξιδεύεις συχνά, θα μπορείς να καταλάβεις το πόσο προβληματικό και ανεξήγητο είναι αυτό. Βλέπεις στα καταλύματα στη Booking για παράδειγμα ακόμα και τα πιο χάλια σπίτια να αποτυπώνονται ωραία κι εδώ βλέπεις το καρακιτσαριό του αιώνα και πιξελιασμένο. Και χωρίς κανένα νόημα κάποιες.
Φωτογραφίες που δείχνουν τα πιο άκυρα στοιχεία του σπιτιού: Σε συνέχεια του από πάνω: Για ποιο λόγο να δω μια ζουμαρισμένη φωτογραφία στο τηλέφωνο του μπάνιου; Ειδικά δε από τη στιγμή που δε μου δείχνεις καν ολόκληρο το μπάνιο πώς είναι…Να βλέπεις δηλαδή μια σκονισμένη γωνία ή ένα πατάρι και να μη βλέπεις το σαλόνι, το μπάνιο και την κρεβατοκάμαρα που με βάση αυτά θα αποφασίσεις.
Απουσία τηλεφώνου: Κατανοώ πως για κάποιους το mail είναι πιο εύκολο και λιγότερο ενοχλητικό, αλλά στο τέλος της ημέρας θες να ξέρεις ότι απευθύνεσαι σε αληθινό πρόσωπο κι όχι σε απατεώνα. Αυτός που δεν θέλει να φαίνεται, κάτι θέλει να κρύψει. Νόμος. Είναι σαν το Onlyfans. Όταν πληρώνεις μια κοπέλα, θες να ξέρεις πως αυτή διαχειρίζεται το προφίλ κι όχι κάποιος μπάρμπας που της κλέβει τις φωτογραφίες και τα βίντεο.
Αόριστες πληροφορίες: Κάποια δε σου λένε διεύθυνση, σου βάζουν ένα εύρος στο Google Maps και πρέπει να μαντέψεις και να υπολογίζεις. Αν δηλαδή θες σπίτι στα 10 λεπτά από το μετρό μάξιμουμ, δεν ξέρεις αν αυτό που κοιτάζεις, είναι. Πολλοί δε σε ενημερώνουν επίσης ακριβώς για το ποια έπιπλα υπάρχουν και ποια δεν υπάρχουν εφόσον μιλάμε για επιπλωμένο. Άλλοι δεν σου λένε καν αν περιλαμβάνονται έπιπλα ή όχι.
Περίεργες ατάκες από τον ιδιοκτήτη: Από όσο ξέρουμε, όταν νοικιάζεις ένα σπίτι, παραχωρείς τον χώρο σε κάποιον για να ζήσει όπως γουστάρει εκεί και όταν τελειώσει το χρονικό διάστημα, να στο παραδώσει όπως το παρέλαβε. Όταν λοιπόν ακούς ιδιοκτήτη να σου λέει ότι «σε φιλοξενώ στο σπίτι μου σε πολύ καλή τιμή», τότε μάλλον πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για μέγιστο «insert word with 3 a’s».
