Η Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής ζήλεψε τα Κόκκινα Φανάρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών; Θέλησε να προσελκύσει το κοινό των αφυπνισμένων μιλένιαλ ανεβάζοντας μια εμβληματική ταινία για την τρανς ταυτότητα ως όπερα δωματίου; Ξέρει τι σημαίνει συμπερίληψη στην πράξη; Πολλά ερωτήματα ζητούν απαντήσεις για μια παράσταση που προκαλεί θόρυβο πριν καν ξεκινήσει τις πρόβες της. Ας ξεκινήσουμε με τα γεγονότα.

Στο πρόγραμμα της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής έχει ανακοινωθεί ότι στις 18 Ιανουαρίου του 2023 θα ανέβει η Στρέλλα του Μιχάλη Παρασκάκη στο πλαίσιο των αναθέσεων έργων μουσικού θεάτρου και όπερας που βασίζονται σε διάσημες κινηματογραφικές ταινίες (πέρυσι είδαμε πχ τα Φθηνά Τσιγάρα). Όλα καλά μέχρι εδώ (ή και όχι για ορισμένους που αναρωτιούνται γιατί το κάνει αυτό η Λυρική). Αν ψάχνεις μια απάντηση, η ίδια η Λυρική σου λέει ότι «τα πρόσωπα της ταινίας παραμένουν επίκαιρα δεκατρία χρόνια μετά, σε μια εποχή που η τόλμη και η αλήθεια είναι απολύτως αναγκαίες, και αντιμετωπίζονται όχι ως καρικατούρες, αλλά ως άνθρωποι που ερωτεύονται, αγαπούν και πονούν». Μάλιστα.

Πήρε και νέα κι εξαιρετικά ταλαντούχα παιδιά για να αναλάβουν το δύσκολο αυτό εγχείρημα. «Ο Μιχάλης Παρασκάκης, συνθέτης στην παράδοση της λεγόμενης «νέας» μουσικής, αναλαμβάνει το στοίχημα να γράψει μια μουσική φρέσκια και αιχμηρή, διατηρώντας τον ρεαλισμό και τη δραματικότητα του κινηματογραφικού έργου. Στην οπερατική της μορφή, η Στρέλλα προχωρεί ακόμη περισσότερο στην κατεύθυνση του μαγικού ρεαλισμού χάρη στο λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ*, που διατηρεί τη βασική δομή και την ουσία του αυθεντικού κινηματογραφικού σεναρίου.Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο 32χρονος Γιώργος Κουτλής, περιζήτητος και πολυσυζητημένος θεατρικός σκηνοθέτης με δεδηλωμένη έφεση στον ποιητικό, παράδοξο ρεαλισμό και το ύφος του γκροτέσκου».

Είχαν ήδη γραφτεί διθυραμβικά κείμενα για το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό δρώμενο της Λυρικής και τα free press ανυπομονούσαν για τις συνεντεύξεις των drag queens και της τρανς πρωταγωνίστριας που θα έπαιζε την Στρέλλα. Μόνο που αυτός ο ρόλος δεν προοριζόταν για μια τρανς γυναίκα ποτέ, όπως μάθαμε χθες από την τρανς γυναίκα εκπαιδευτικό και σύμβουλο παραγωγής για τη συγκεκριμένη παράσταση, Κάθρην Ράιλι. Αυτοχειρία το λες αυτό. Προχωράμε.

Υγ: Η Κάθρην Ράιλι είναι η γυναίκα που επιλέξαμε να μιλήσει στην Ημέρα της Γυναίκας πριν από δυο χρόνια.  Όταν αντιληφθήκαμε ότι οφείλουμε ως μέσο να δώσουμε ορατότητα σε τρανς γυναίκες που έχουν στιγματιστεί, στοχοποιηθεί και περιθωριοποιηθει άδικα από την πατριαρχική ατζέντα.