Είναι ιδρύτρια του κινήματος #UnibrowMovement, και η εμφάνιση σήμα-κατατεθέν προέκυψε τυχαία το 2014, όταν αποπειράθηκε να βάψει τα φρύδια της και κατά λάθος τα έκανε μαύρα. Δεν ξέρουμε για πόσα μοντέλα έχει κάνει αφιέρωμα το Glamour, για τη Σοφία Χατζηπαντελή πάντως το έχουμε διαβάσει και ήταν διθυραμβικό.
Η αποστολή της να πάρει θέση ενάντια στα πρότυπα ομορφιάς έχει απήχηση παντού στο διαδίκτυο. Σε μια ανάρτησή της στο Instagram μοιράστηκε ότι ο κύριος λόγος πίσω από το κίνημα του «μονόφρυδου» είναι «να κανονικοποιήσουμε κάτι που η κοινωνία μας πιέζει να κρύψουμε ή να διορθώσουμε». Η ποικιλομορφία, η διαφορετικότητα και η ένταξη σε έναν κλάδο που έχει χτίσει τη φήμη του στην πολυτελή αποκλειστικότητα είναι δύσκολο, ειδικά για τους νέους.
Ωστόσο, ο καθένας έχει μια γνώμη και ένα πληκτρολόγιο για να την εκφράσει και πολλοί (τοξικοί) άνθρωποι εξακολουθούν να αισθάνονται την ανάγκη να την κριτικάρουν για την προσωπική της απόφαση.Η κριτής του GNTM επισημαίνει ότι όταν η κοινωνία έχει συνηθίσει σε ένα συγκεκριμένο προτύπο ομορφιάς, οι άνθρωποι αισθάνονται άβολα με οτιδήποτε δεν ταιριάζει σε αυτόν τον «κανόνα». Εδώ μπαίνει το #UnibrowMovement. Το δικό της έχει κι όνομα, το λένε “Βερόνικα”.
Το μονόφρυδο του μοντέλου έχει τόση επιρρόη που έχει αποκτήσει το παρατσούκλι ‘Βερόνικα’. «Ένας τύπος που μου πήρε συνέντευξη – ένας πολύ καλός μου φίλος – το έκανε επίτηδες», λέει η Χατζηπαντελή. “Είναι αστείο πώς οι άνθρωποι πραγματικά παίρνουν τα φρύδια μου τόσο σοβαρά. Γιατί δεν του δίνεις όνομα και μια ολόκληρη καριέρα” την ρώτησαν κι εκείνη πραγματικά το έκανε. Συνεργάζεται με δύο διάσημα πρακτορεία του εξωτερικού, το Premier Model Management και το MUSE NYC. Η 25χρονη Σοφία (και η Βερόνικα) έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 50 εκδόσεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των Vogue, Elle, Harpers Bazaar, New York Times και Vanity Fair. Η Σοφία Χατζηπαντελή βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστοσελίδα της ιταλικής Vogue όταν ήταν 15 χρόνων. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιδείξεις μόδας κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου 2020. Έχει κάνει καμπάνιες για μάρκες όπως τα Guess Jeans και Polaroid.
Το diversity είναι ένας τρόπος της μόδας να μην χάσει το αγοραστικό κοινό της
O φεμινισμός του τέταρτου κύματος, το #MeToo και ο ριζωμένος ακτιβισμός της Generation Z— έχουν επηρεάσει την κατανόηση του τι είναι μόδα σήμερα και ποιων οι φωνές πρέπει να ακούγονται. Η ικανότητα του κατεστημένου να υπαγορεύει τις τάσεις και να προστατεύει την δική του κοσμοθεωρία αμφισβητήθηκε από την άνοδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ενός κοινού που δεν ήταν πλέον πρόθυμο να αποδεχτεί έναν παθητικό ρόλο στην κατανάλωση.”Θέλω απλώς τα περιοδικά να αγκαλιάζουν διαφορετικούς τύπους ανθρώπων γιατί νιώθω ότι όσο περισσότερη διαφορετικότητα έχουμε, η μόδα θα γίνει συμπεριληπτική” λέει η Ελληνοκύπρια Αμερικανίδα πρώτης γενιάς ακτιβίστρια ομορφιάς..
Δεν την απασχολεί τι «θα πει ο κόσμος» αλλά ούτε και αν μπορεί να «κουμπώσει» με αυτά τα χαρακτηριστικά στην παγκόσμια βιομηχανία της μόδας. Η Σοφία Χατζηπαντελή κάνει τη δική της «επανάσταση» κατά των παγιωμένων προτύπων της «τέλειας ομορφιάς». Το πραγματικό diversity ωστόσο θα έρθει όταν ένας μαύρος διευθυντής δημιουργικού σε έναν μεγάλο γαλλικό οίκο, μια τρανς γυναίκα σε εξώφυλλο περιοδικού ή ένα ανάπηρο άτομο σε μια πασαρέλα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ή κάτι που παρουσιάζεται για να σοκάρει, μόνο τότε θα είναι εφικτή η πραγματική ισότητα.
Στο ελληνικό GNTM είδαμε μια απόπειρα για diversity που ήταν κωμική. Ή και θλιβερή εξαρτάται την οπτική γωνία. H ποικιλομορφία αφορά μια ριζοσπαστική αλλαγή, μια σεισμική αλλαγή που δεν έχουμε δει στις πασαρέλες και κυρίως στην τηλεόραση. Δεν έχουμε δει να αντιμετωπίζεται η μόδα ως μια γιορτή του σώματος όλων των μεγεθών, των φυλών και των σεξουαλικών ταυτοτήτων, των εθνικών καταγωγών και των θρησκειών. Η ένταξη της διαφορετικότητας στην Ελλάδα δεν είναι καν σε νηπιακό στάδιο. Είναι μια έννοια που δεν μας έχουν καν εξηγήσει το νόημα της όταν την ακούμε στο prime time της ελληνικής τηλεόρασης. Αν για κάτι φημίζεται η ελληνική μόδα και όλα τα παράγωγά της είναι η η υποεκπροσώπηση. Δεν βλέπουμε plus size μοντέλα να κάνουν καριέρα στην Ελλάδα, δεν βλέπουμε μοντέλα με αναπηρία, δεν βλέπουμε τρανς μοντέλα, δεν έχουμε μοντέλα πρόσφυγες ή μετανάστες στην ελληνική μόδα να κάνουν μια σημαντική πορεία. Κι ας μην αναφερθούμε στο ποσοστό των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις πολυεθνικών που σχετίζονται με την μόδα. Όχι στην Ελλάδα που η βιομηχανία της μόδας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, μιλάμε για την Ευρώπη.
Στη Βρετανία, ο παγκόσμιος επικεφαλής ποικιλομορφίας της μάρκας μόδας Burberry, Τζέφρι Ουίλιαμς, λέει ότι η εταιρεία σχεδιάζει να αυξήσει την εθνοτική ποικιλομορφία στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ στο 25% και στοχεύει σε διαχωρισμό των φύλων 50-50 έως το 2025. Μόνο το 1,6% των εργαζομένων της στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι μαύροι και οι γυναίκες αποτελούν το 27% της εκτελεστικής επιτροπής της. Η εξουσία στη βιομηχανία της μόδας εξακολουθεί να βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια λευκών ανδρών του διοικητικού συμβουλίου.Τα νούμερα λένε πάντα την αλήθεια. Οι εταιρείες μόδας αντιμετωπίζουν πιέσεις από τους καταναλωτές, ιδιαίτερα τους νεότερους, για τη διαφορετικότητα και τη βιωσιμότητα. Κι αυτός είναι ο μόνος λόγος που μιλούν για diversity. Τα χρήματα. Καμία επανάσταση.
Η νομοθεσία των ΗΠΑ απαιτεί από τις επωνυμίες να παρέχουν στοιχειώδεις πληροφορίες προϊόντων, όπως το ποσοστό σε βαμβακερές ίνες και τη χώρα προέλευσης. Φυσικά, αυτή η επισήμανση δεν μας λέει τίποτα για το πώς κατασκευάστηκαν τα ρούχα μας ή για τον αντίκτυπο που έχουν στο περιβάλλον. Ωραίο το diversity αλλά αν τα μαύρα plus size μοντέλα φοράνε ρούχα από τα Shein είναι απλά κωμικό να μιλάμε για την προοδευτικότητα της μόδας. Απαιτούνται εκατοντάδες γαλόνια νερού για την παραγωγή βαμβακερών ρούχων. Και τα ρούχα του Shein και του Zara κι όλων των καταστημάτων στην Ερμού δεν είναι οργανικά αλλά από συνθετικά υφάσματα. Με άλλα λόγια, είναι υπεύθυνα για την απελευθέρωση πλαστικών μικροϊνών στους ωκεανούς. Δεν σέβεται ούτε τη βιωσιμότητα ούτε την ηθική μόδα.Οι εταιρείες της μόδας θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να προσλάβουν στο εργατικό δυναμικό μαύρους, κινέζους, κουήρ, ανάπηρα άτομα, γυναίκες και μετά να βάλουν στην πασαρέλα ηλικιωμένες και plus size. Κι αυτά μετράνε για τους καταναλωτές.
Γιατί στην μόδα, όσο κι αν πιστεύουν στυλίστες και διευθύντριες περιοδικών ότι έχουν την απόλυτη εξουσία, τη δύναμη την έχει μόνο ο πελάτης. Εμείς θα εγκρίνουμε ή θα απορρίψουμε την πολιτική μιας εταιρείας μόδας. Και κυρίως, οι νεότεροι.
@sophiahadjipanteli Hi tok #fyp #foryou #foryoupage ♬ original sound – CALL ME CECE????
