Εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε μια συλλογή διηγημάτων το 1927, συμμετείχε σε 12 μυθιστορήματα και 20 διηγήματα συνολικά, λύνοντας μυστήρια και φόνους ενώ επιδόθηκε στα χόμπι της, την κηπουρική και το πλέξιμο. Τα Χριστούγεννα του 1984, το πρώτο επεισόδιο, The Body in the Library προβλήθηκε στο BBC.
Το μεγάλο δώρο της δεσποινίδας Μαρπλ είναι να έχει δει κάθε πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς στο χωριό της, το St Mary Mead . Κάθε νέο άτομο, κατάσταση και έγκλημα φιλτράρεται μέσα από αυτή τη γνώση: δεν εκπλήσσεται ποτέ με τίποτα. Η Τζόαν Χίκσον την έφερε στη ζωή με τον καλύτερο τρόπο. Την όρισε ως μια είναι μια εύθραυστη ηλικιωμένη γυναίκα που είναι απλά άφοβη και ατρόμητη. Η μις Μαρπλ χώνει τη μύτη της ανεπιτήδευτα αλλά σκόπιμα στις δουλειές όλων των άλλων. Οι εγκληματίες και οι δολοφόνοι αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι με κάθε βελονιά δεν φτιάχνει μόνο μια ζακέτα, αλλά λύνει ένα έγκλημα.
Το 1985 η Χίκσον ανέλαβε τον ρόλο σε ηλικία 78 ετών και συνέχισε στην τηλεοπτική σειρά του BBC μέχρι το 1992. Η Χίκσον είχε γνωρίσει την Κρίστι στα γυρίσματα της ταινίας Murder, Sheid το 1962, όπου είχε έναν μικρό ρόλο, όταν η Κρίστι παρατήρησε ” Κάποτε θα ήθελα να παίξεις τη Μις Μαρπλ μου». Ενώ η Αγκάθα Κρίστι αναγνώρισε ότι η γιαγιά της είχε τεράστια επιρροή στον χαρακτήρα, γράφει ότι η Μις Μαρπλ ήταν «πολύ πιο ιδιότροπη και ριψοκίνδυνη από τη γιαγιά μου». Η δεσποινίς Μαρπλ δεν παντρεύτηκε ποτέ και οι πιο στενοί εν ζωή συγγενείς της είναι οι ανιψιοί και τα ανίψια της. Ο ανιψιός της, ο γνωστός συγγραφέας Raymond West και η σύζυγός του Joan (αρχικά Joyce) εμφανίζονται πιο συχνά στις ιστορίες της. Η φεμινίστρια ντετέκτιβ ήρωας της Άγκαθα Κρίστι. Είπε ότι η δεσποινίς Μαρπλ και ο Πουαρό δεν έλυσαν ποτέ μαζί ένα μυστήριο γιατί «ο Πουαρό, ένας απόλυτα εγωιστής, δεν θα ήθελε να του διδάξουν τις δουλειές του ή να του κάνει προτάσεις μια ηλικιωμένη κυρία».
Η Μις Μαρπλ αντιπροσωπεύει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς αναγνώστες. Για κάποιους είναι απλώς μια πηγή ψυχαγωγίας, ένας καλός τρόπος να περάσετε ένα καλοκαιρινό απόγευμα. Σε άλλους μπορεί να φέρει μια αίσθηση νοσταλγίας, για έναν τρόπο ζωής που δεν υπάρχει πλέον ή να προκαλεί αναμνήσεις ενός αγαπημένου ηλικιωμένου συγγενή. Η Κρίστι, στα μυθιστορήματά της για τη δεσποινίς Μαρπλ δημιουργεί επανειλημμένα προκαταλήψεις που μπορεί να είχαν οι αναγνώστες για τις ηλικιωμένες γυναίκες, για να τις καταρρίψει. Η Μις Μαρπλ δεν χρησιμοποιεί μόνο αρνητικά στερεότυπα εναντίον ηλικιωμένων γυναικών ως μεταμφίεση, αλλά τα οικειοποιείται, δίνοντάς τους νέο νόημα και παρουσιάζοντας έτσι μια πολύ πιο ισχυρή και επικίνδυνη εικόνα της ηλικιωμένης γυναίκας.
Η Τζόαν Χίκσον πέθανε το 1998 σε ηλικία 92 ετών.
