Άλλη μια μέρα που η Σοφία Μουτίδου δεν είναι το αγαπημένο πρόσωπό του Twitter. Η Σοφία Μουτίδου έχει φάει cancel από το ελληνικό Twitter. Είναι λογικό να μην το συμπαθεί. Και να προσπαθεί να προκαλέσει την μήνιν των ανώνυμων κι επώνυμων χρηστών του. Θεωρεί ότι το τοξικό Twitter (το αποκαλεί τοξίτερ) ευθύνεται για τον στερεοτυπικό τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.
Και χρησιμοποιεί για τα επιχειρήματά της τον σεξιστικό, τον κακοποιητικό λόγο που συναντάμε στην πλατφόρμα για πρώην συναδέλφους της, παρουσιάστριες στην τηλεόραση που τις χαρακτηρίζει «ετεροκαθοριζόμενες» και «πλαστικοποιημένες σακούλες». Όλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν στον ρητορικό της λόγο υπέρ της Δανάης Μπάρκα και κατά της Λατινοπούλου. Μόνο που αυτή η δημόσια εκδήλωση οργής και περιφρόνησης φαίνεται (και είναι) προσβλητική απέναντι σε γυναίκες που κάνουν πλαστικές επεμβάσεις. Είναι δική τους επιλογή ο τρόπος με τον οποίον χρησιμοποιούν την εικόνα τους. Λέγεται αυτοδιάθεση. Και είναι δικαίωμά τους να έχουν (δικά της λόγια ξανά) “ψεύτικους, πλαστικούς κώλους που μπορούν να λαμπαδιάσουν στο καλοριφέρ”. Λόγια που διαιωνίζουν τον σεξισμό που ήθελε να ψέξει η Σοφία Μουτίδου. Γιατί πραγματικά πίστευα στις καλές προθέσεις της κυρίας Μουτίδου. Για να μην υπάρχει διχαστικός λόγος, λόγος που ζέχνει μισογυνισμό, θα έπρεπε να γίνει βιώμα η πεποίθηση ότι κάθε Δανάη Μπάρκα δεν είναι αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας. Και το αντίθετο βέβαια. Τα δίπολα απλά επιτρέπουν την επιβολή κάποιας πλειοψηφικής άποψης ως θέσφατο. Και σίγουρα δεν οδηγούν σε καμία αποδοχή του γυναικείου σώματος.
Τα 23 λεπτά που διήρκησε το νέο της βίντεο μιλώντας μεταξύ άλλων και για το θέμα των αμβλώσεων στις ΗΠΑ, είναι γεμάτα με δογματισμό. Δεν προάγει κανένα διάλογο αλλά απορρίπτει κάθε έννοιά του. Και πραγματικά, δεν θέλω να γίνω δυσάρεστη γιατί υπήρξα θαμώνας σε παράσταση της (και πέρασα καλά) και γιατί γελούσα με τα βίντεο της στο κανάλι. Αλλά να αποκαλείς κάποιον που γράφει αρνητική κριτική στον τοίχο σου «ζώο τρικούβερτο και ξεφτίλες» και ειδικά μια γυναίκα «ταλαίπωρη, αγάμητη και κακογαμηθείσα» είναι ξεκάθαρα τοξικό. Κι αυτογκόλ. Δεν είναι απλά ένα άστοχο σχόλιο που δεν αφήνει περιθώρια για ευγένεια και επιείκεια. Είναι κακοποιητικός λόγος. Και σίγουρα προέρχεται από άνθρωπο με ερεθισμένα νεύρα. Και απευθύνεται σε έναν αντίστοιχο. Δεν είναι πειστικό επιχείρημα. Είναι σίγουρα απλοϊκό. Και, δυστυχώς, καταλήγει να αντιμετωπίζεται ως γραφικό. Ως ένα συναισθηματικό ξέσπασμα. Ως μια, ακόμη μια, αποψάρα. Αφιλτράριστη.
Δεν είναι αποψάρα ότι κάθε social medium είναι μια δημοκρατική πλατφόρμα. Πχ, η κυρία Μουτίδου χρησιμοποιεί μια πλατφόρμα, αυτή του YouTube ως επαγγελματικό εργαλείο. Και επειδή κάνει viral βγάζει κέρδος. Αυτό μου μοιάζει αρκετά δημοκρατικό.Και, φυσικά, η δύναμη των πολλών και των αλγόριθμων είναι πλέον δεδομένη. Όχι η κακοφωνία. Αυτή δεν έχει τόση μεγάλη δύναμη, εξατμίζεται ο αχός της στρεβλής άποψης μέσα σε 48 ώρες. Στην περίπτωση του μείζονος θέματος των αμβλώσεων πχ στο οποίο αναφέρθηκε, μάλλον, δεν παρατήρησε ότι οι γυναίκες της Αμερικής βρήκαν τρόπο να κάνουν ακτιβισμό και να δείξουν αλληλεγγύη μέσω του Twitter, λέγοντας ότι θα αναλάβουν έξοδα μεταφοράς κάθε γυναίκας που αδυνατεί να ταξιδέψει σε πολιτεία που επιτρέπει την άμβλωση. Υπάρχουν πάντα δυο όψεις σε κάθε νόμισμα.
