Ο θάνατος του Κώστα Γκουσγκούνη απασχόλησε τα social media όσο και όπως έπρεπε. Στην τελική, το «κράτα τοίχο, θα σπρώξω» θα μπορούσε να είναι meme πριν καν γεννηθεί η ίδια η ιδέα των memes. Το θλιβερό αυτό συμβάν, μέσα σε όλα, άνοιξε μια γλυκιά διάσταση ασφάλειας στην οποία, μέσα στον καταπιεσμένο και καταπιεστικό συντηρητισμό, οι άνθρωποι ένιωσαν την άνεση να ομολογήσουν εμμέσως και αμέσως το αυτονόητο: όλοι βλέπουμε πορνό.
Σε άλλο ντιτζιταλικό «πηγαδάκι» άντρες και γυναίκες της άνοιξης του woke έσπευσαν να περάσουν τον θάνατο του όχι ακριβώς πορνοστάρ μέσα από το χωνί της πολιτικής ορθότητας. Οι ατάκες του δεν σχολιάστηκαν σαν αιώνιες ερωμένες του ελληνικού cult στοιχείου, αλλά σαν σεξιστικές εκφάνσεις μιας βιομηχανίας πολύ σεξιστικής για να αλλάξει αυτό της τον εαυτό.
Το πορνό είναι συχνά σεξιστικό, αλλά είναι και προβλέψιμο. Τόσο προβλέψιμο που κοντεύει πια να μολύνει το ίδιο το σεξ, το πραγματικό, των τριών διαστάσεων που εκτυλίσσεται στα κρεβάτια μας σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αν το πορνό είναι ένα δώρο για κάθε φετίχ και κάθε απόληξη αισθησιασμού, τότε τα πράγματα δείχνουν να έχουν περιοριστεί επικίνδυνα σε ό,τι αφορά το τι μας ερεθίζει αλλά και το πώς «θα έπρεπε» να γίνονται τα πράγματα. Κάθε βίντεο, κάθε ταινία, κάθε σκηνή που περνάει μπροστά στα μάτια μας θέλει τις γυναίκες ντυμένες με έναν ορισμένο τρόπο, με μια ορισμένη έκφραση στα μάτια, ταγμένες σε μια παθητική θέση που πολλές φορές περνά το όριο της ίδιας της κακοποίησης, την οποία σε εκείνη τη φάση μάλλον είσαι εξαιρετικά ερεθισμένος για να μην το αγνοήσεις. Ωστόσο πρόκειται για μια πεζή, επαναλαμβανόμενη ρουτίνα.
Οι σβησμένες μάσκαρες από το γκάγκινγκ, οι εκφράσεις που δεν δηλώνουν απόλαυση, αλλά περισσότερο υπομονή, η δεδομένη υπόσχεση πως η ηθοποιός θα δεχτεί βία από τον παρτενέρ της, είναι μερικά από τα συνήθη «συμπτώματα» ενός πορνό που δεν είναι σε καμία περίπτωση ρεαλιστικό, αλλά κινδυνεύει να γίνει, με όλο και περισσότερες γυναίκες να απορρίπτουν συντρόφους λόγω τέτοιων σεξουαλικών συμπεριφορών. Το θλιβερό, δε, είναι πως αυτές δεν είναι καν πηγαίες και ενστικτώδεις, παρά απλές μιμητικές τάσεις γενεών και γενεών που δηλώνουν πως «το πορνό μας έμαθα να γ@μ@με».
Στα καλά νέα, γυναίκες δημιουργοί, που είδαν εύκολα αυτό το κενό στη βιομηχανία, αποφάσισαν να δημιουργήσουν κανάλια και πλατφόρμες που το σεξ θυμίζει περισσότερο κανονική ζωή. Μια κανονική ζωή στην οποία η γυναικεία απόλαυση διεκδικεί την προσοχή και το χρόνο της, προσπαθεί να καλύψει το οργασμικό κενό και οι γυναίκες -μεταξύ άλλων- όχι μόνο δεν πονούν κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά χαμογελούν με τη μακαριότητα που χαρίζει η σεξουαλική απόλαυση.
Η Cindy Gallop δημιούργησε αυτό το site για να προβάλει αληθινό σεξ, μεταξύ αληθινών ανθρώπων και όχι ηθοποιούς να προσπαθούν να μας πείσουν πως έτσι γίνεται το σεξ στην πραγματική ζωή. Στην ουσία, ζευγάρια κάνουν submit βίντεο από προσωπικές τους στιγμές, από σεξ «στην πραγματικό κόσμο με όλη την ένδοξη, χαζή, όμορφη, χαώδη ανθρωπίλα του». Στην περιγραφή του, το site δηλώνει αναπολογητικά «δεν είμαστε amateurs». Γιατί; Γιατί σύμφωνα με την ομάδα, ο όρος υποδηλώνει πως στην πραγματικότητα μόνο οι επαγγελματίες ηθοποιοί ξέρουν να κάνουν σεξ, όσοι όλοι ξέρουμε, πως κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια. Ευτυχώς!
Η Έρικα Λαστ είναι εκείνη η από κάποιο άλλο, υπέροχο σύμπαν CEO που επέτρεψε στους εργαζόμενούς της, να κάνουν ένα διάλειμμα για αυνανισμό όποτε το έχουν ανάγκη. Η Λαστ, που μέσα από ένα TED Talk της μας εξήγησε γιατί το πορνό μπορεί να είναι φεμινιστικό, είναι δημιουργός ερωτικών ταινιών. Με τα βίντεό της μας δείχνει τι σημαίνει οικειότητα, έρωτας, πάθος, λαγνεία, αλλά κυρίως πώς όλες αυτές οι έννοιες χωρούν στο σεξ. Το σεξ που παρακολουθείς δεν χρειάζεται να διαφέρει από αυτό που ψάχνεις. Αυτό δεν είναι νέο, αλλά δεν μας το λένε και συχνά.
Η Jessisa Stoya μπορεί να δηλώνει σε συνεντεύξεις της πως έχει ξεπεράσει το στάδιο του να προσπαθεί να εντάξει τον φεμινισμό στο πορνό, αλλά στηρίζει κάθε γυναίκα που το προσπαθεί. Η ηθοποιός ερωτικών ταινιών, που πλέον γράφει στο ολόδικό της site, έχει στραφεί περισσότερο στο εκπαιδευτικό κομμάτι του σεξ, στο να φιντάρει τη σελίδα της στο OnlyFans, αλλά και στο να μας υπενθυμίζει πως η ίδια η γυναικεία παρουσία στο mainstream πορνό είναι απελευθερωτική για κάθε γυναίκα εκεί έξω. Στο hellostoya (που σε στέλνει στη στήλη της στο Slate) θα μάθεις από γρήγορους τρόπους να έρθεις σε οργασμό (μεταξύ συνήθως περιλαμβάνουν κάποιο σεξουαλικό βοήθημα) μέχρι βαθύτερες σκέψεις και φοβίες που αφορούν το σεξ, τις οποίες οι κοινωνία μας έμαθε και μας έπεισε πως δεν μπορούμε να μοιραζόμαστε γιατί είναι ταμπού. Στο Zero Spaces αν είσαι άνω των 18 θα βρεις ερωτικά βίντεο, πολλά από τα οποία είναι αρκετά hardcore, αλλά έχουν τη ματιά της πρώτης πορνοστάρ που μας σύστησε με τον όρο «φεμινιστικό πορνό». Τόσο, που κουράστηκε να τη ρωτάνε για αυτόν.
Μερικοί, ίσως αρκετοί, ψάχνουν gifs πια, και όχι ολόκληρα βίντεο για την αυτοϊκανοποίησή τους. Και επειδή η ευφυΐα κρύβεται στο να προσπαθείς να καλύψεις την ανάγκη ενός -έστω και μικρού- κοινού, η Lady Cheeky κατάφερε να τραβήξει αυτό ακριβώς το κοινό μακριά από λογαριασμούς Twitter αφιερωμένους στα ερωτικά gifs και από το search του Tumblr. Παράλληλα, προσφέρει και εκπαίδευση σε ό,τι αφορά το σεξ, από το πώς χτίζεται η οικειότητα, μέχρι το πώς μπορείς να φτάσεις σε ένα καλό σημείο αποδοχής της εικόνας σου και του σώματός σου, στο σεξ.
Οι γυναίκες που διευθύνουν το Indie Porn Revolution -γνωστό μέχρι πρότινος ως nofauxxx.com- έχουν φέρει τη συμπεριληπτικότητα στα casting των ερωτικών ταινιών τους, ώστε να είναι ελεύθερες από στερεότυπα, αλλά και στο να προβάλουν το σεξ, στην ασφαλή του μορφή. Εδώ που τα λέμε, τα προφυλακτικά δεν είναι καθόλου συχνό prop στο πορνό. Ακόμα μια απόδειξη πως το σεξ που παρακολουθούμε δεν μοιάζει με το σεξ που κάνουμε.
Στο Bellesa, οι γυναίκες μπορούν να βρουν ερωτικό περιεχόμενο, το οποίο είναι πιστό στο πώς οι ίδιες βλέπουν τον εαυτό τους -σαν υποκείμενα απόλαυσης, όχι σαν αντικείμενα. Ωστόσο, η πλατφόρμα δεν είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στο πορνό. Οι γυναίκες της ομάδας στοχεύουν στο να βοηθήσουν τις γυναίκες να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους, να μοιραστούν προσωπικές ερωτικές ιστορίες, αλλά και να γίνουν μέλη μιας ολόκληρης κοινότητας γυναικών που σκέφτονται με παρόμοιο τρόπο.
