Οι S.W.I.M έφαγαν πολλές κατάρες αλλά σιγά μη φοβηθούν τους ομοφοβικούς

Αθήνα (τοποθεσία), η Loo, η Μαρία και η Τζίνα (γυναικές με ταλέντο). Πολλές κιθάρες, άπειρα αναλογικά synth και ένα τραγούδι σουξεδάρα, το Gomenaki. Οι Someone Who Isn’t me (a.k.a SWIM) είναι ένα μουσικό project τριών γυναικών που δεν ήξερες πόσο έλειπε από τη λίστα του Spοtify σου στο γραφείο. Αν ακούσετε το “Dance with You” και δεν χορεύετε μόνοι σας σπίτι σας, έχετε κατάθλιψη (δεν είναι κάτι κακό, συμβαίνει σε όλους, βρείτε ένα καλό ψυχολόγο και θα το ξεπεράσετε).

Το video clip “Gomenaki” έλαβε εξαιρετικές κριτικές από τον τύπο και το κοινό και κέρδισε το 2019 Sound Award για το καλύτερο video clip στο Indie Memphis Film Festival (Η.Π.Α). Βέβαια, τους κέρδισε το παράσημο του «ψόφα» από ομοφοβικούς λογαριασμούς που πιστεύουν ότι κάποιος νοιάζεται για την αποψάρα τους. Κανείς.

Τα κορίτσια κάνουν το πιο ωραίο λάιβ της εβδομάδας, γιατί το βραβευμένο Soundtrack της ταινίας “Αμυγδαλή/Amygdala”, παρουσιάζεται ολοκληρωμένο την Παρασκευή 6 Μαΐου με ένα setlist που θα περιλαμβάνει τη μουσική και τα τραγούδια του original soundtrack, μουσική (που έχουν γράψει οι S.W.I.M.) για ταινίες και θεατρικά που θα παρουσιαστούν πρώτη φορά, αλλά και την πρώτη προβολή για το κοινό, της ταινίας μικρού μήκους “Αμυγδαλή”.

H Μαρία Χατζάκου (drummer) σκηνοθετεί και υπογράφει το σενάριο στην “Αμυγδαλή”, η Μαριλένα Ορφανού (Loo) συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της ταινίας και μαζί με την Τζίνα Δημακοπούλου (κιθάρα) μας υπόσχονται ένα live performance όπου ο John Carpenter συναντάει τους Air, την Mica Levi, την ορχηστρική και την 80’s μουσική. Βρήκαν λίγο χρόνο να μας δώσουν μια συνέντευξη και τις ευχαριστούμε.

Πάντα υπήρχαν φανταστικά γυναικεία ποπ συγκροτήματα. Σήμερα νιώθετε ότι πρέπει να κάνετε κάποιο statement σχετικά με τη γυναικεία ενδυνάμωση ή απλά ό,τι γουστάρετε; Ή αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα;

Είναι αλληλένδετα. Και μόνο που υπάρχουμε με αυτή τη σύσταση αποτελεί κάποιου είδους statement. Πόσο μάλλον όταν το εκφράζουμε με τους στίχους μας, τη στάση μας απέναντι στα γεγονότα της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, τον τρόπο που δουλεύουμε στη μουσική και το σινεμά. Προσπαθούμε να συνεργαζόμαστε με όσες περισσότερες γυναίκες γίνεται σε όλα τα πόστα…μόνο έτσι θα βοηθήσουμε η μία την άλλη και θα δώσουμε δύναμη.

Στην Ελλάδα ωστόσο δεν υπάρχουν γυναικείες μπάντες. Γιατί έτσι; Παίζει σεξισμός;

Φουλ. Μας προβληματίζει η απουσία γυναικείων μπαντών…μας κάνουν συνεχως αυτήν την ερώτηση και κάθε φορά προσπαθούμε να εξηγήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό σε μια κλασσική πατριαρχική χωρα. Γι᾽ αυτὀ συμβαίνει αυτό. Και αν δεν ξερεις τι σημαίνει πατριαρχία, δες γύρω σου τι συμβαίνει και τι ανέχεσαι καθημερινά. Είναι τοσο βαθιά ριζωμένη μέσα σε ολ@ που δεν την αντιλαμβανόμαστε…

Είναι το Gomenaki η δική σας εκδοχή του λεγόμενου «καψουροτράγουδου»; 

Το Gomenaki στιχουργικά βγήκε τυχαία. Όταν έγραψα τη μουσική του, είχα ηχογραφήσει πρόχειρα φωνητικά που δεν έλεγαν τίποτα. Όταν το άκουσε η Τζίνα με ρώτησε αν λέω ῾῾Γκομενάκι σε θέλω, γκομενάκι μου πεθαίνω῾῾. Γελάσαμε και οι τρεις και το κρατήσαμε… Θα μπορούσε να είναι η δική μας εκδοχή αν και όλος ο πρώτος δίσκος είναι ένα ατέλειωτο καψουροτράγουδο.

Αυτό που όταν βγάλατε το βιντεοκλίπ σας έκαναν ομοφοβικά σχόλια το περιμένατε; Τόσο πολύ τους τρομάζει ένας gender fluid χαρακτήρας;

Όχι. Δεν περιμέναμε τέτοιες αντιδράσεις που όσο περνούσαν οι μέρες γινονταν χειρότερες με κατάρες να πάθουμε καρκίνο, χρησιμοποιώντας τη λέξη λεσβία σαν βρισιά και πολλά άλλα τέτοια. Σε 2 μέρες το συνηθίσαμε και αδιαφορήσαμε. Η στροφή στο συντηρητισμό στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός και προφανώς έχει επιπτώσεις σε κάθε τρόπο έκφρασης. Και στην τέχνη και στη ζωή. Και προφανώς το διαφορετικό τρομάζει και ενεργοποιεί συναισθήματα μίσους και αποστροφής. Γεννά βίαιες αντιδράσεις. Είναι δυνατόν το 2022 να συζητάμε ακόμα για την ισότητα των φύλων και για τα δικαιώματα της κοινότητάς μας (LGBTQI)? Και για τόσα άλλα δικαιώματα που καταπατήθηκαν με τις κυβερνήσεις που έχουμε…

Το αγαπημένο μου κομμάτι σας είναι το «Σαν Πτώματα», υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από αυτό το ΤΕΛΕΙΟ τραγούδι για την ταινία «Αμυγδαλή»; Γιατί έχω διαβάσει ότι το βίντεο γυρίστηκε μέσα στην πανδημία κάπως «παράνομα».

Είχα γράψει τα Πτώματα για την ταινία, για μια σκηνή που θα ακουγόταν. Τελικά, δεν μπήκε  και τη θέση του πήρε το «Let Me Go Wrong». Μας φάνηκε κάπως κυριολεκτικό λόγω γλώσσας και έτσι ξέμεινε μόνο του…(αν δεις την ταινία θα καταλάβεις). Αποφασίσαμε να το συμπεριλάβουμε στο σάουντρακ της ταινίας (κασέτα, united we fly). Το φοβερό βιντεοκλίπ γυρίστηκε από την Ελένη Μολφέτα κατά τη διάρκεια της καραντίνας, παράνομα, σε ένα σπίτι. Η ιδέα και όλη η σύλληψη ήταν δική της. Μας κάλεσε, πήγαμε και έγινε! Η Νίκη Οβάκογλου έκανε το φανταστικό μέικ απ και ο Σταύρος Μαρκουλάκης μαζί με τη Βασιλίνα Κουλίου και την Ελένη Μολφέτα έπαιξαν και φρόντισαν τα πάντα σε αυτό το βίντεο.

Είναι τα 80s η αγαπημένη σας δεκαετία (μουσικά τουλάχιστον);

Είναι αγαπημένη, ναι! Πάρα πολύ. New wave, dark wave, pop, synth pop, όλα.

Στο όνομά σας πώς καταλήξατε;

Αλλάξαμε πολλά ονόματα στην αρχή αλλά τίποτα δεν μας καθόταν. Μέχρι που η Μαριλένα μπήκε σ ένα site που μιλούσαν διάφοροι για την χρήση διαφόρων ουσιών και τι επίδραση έχει στον καθένα. Και χρησιμοποιούσαν το ακρώνυμο S.W.I.M. δηλ Someone Who Isn’t Me thinks that…. για να καταγράψουν ανώνυμα την εμπειρία τους. Το λατρέψαμε. Ήταν τόσο pop.

Είναι διαφορετικά να παίζεις στο  SXSW από το Νιάρχος; Νιώσατε «φίλε, που είμαστε τώρα» στο Όστιν;

Κι όμως, κατά τη διάρκεια του λάιβ δεν υπάρχει καμία διαφορά…είναι ακριβώς η ίδια αίσθηση είτε βρίσκεσαι στην Αθήνα, είτε στο Όστιν της Αμερικής. Προφανώς αυτό που ζήσαμε μέχρι να ανέβουμε στο stage ήταν αυτό που διέφερε. Μοναδικό και ανεπανάληπτο! Υπέροχη εμπειρία το φεστιβάλ στο Austin και όλα τα λάιβ που κάναμε εκεί…

Τι να περιμένει κάποιος από το live της Παρασκευής 6/5 στο Six d.o.g.s;

Θα είναι ένα διαφορετικό λάιβ από τα προηγούμενα. Θα παίξουμε όλο το soundtrack της Αμυγδαλής, σε long version και μουσική που έχουμε γράψει για το σινεμά και το θέατρο που θα ακουστούν για πρώτη φορά! Θα υπάρχει επίσης η κασέτα μας διαθέσιμη, βγάλαμε το soundtack της Αμυγδαλής σε κασέτα με τη United We Fly!

Θα ζήσουμε ένα συναυλιακό καλοκαίρι μετά από καιρό στην Αθήνα, για ποιο live πήρατε ήδη εισιτήριο;

Για το Plissken (πάμε κάθε φορά που γίνεται). Pet Shop Boys (ξανα), Laurie Anderson! Μέσα στο Μάιο θα παίξουμε στις 20 στο νέο θέατρο Red Jasper τα αγαπημένα μας κομμάτια από τον πρώτο και τον επερχόμενο 2^ο δίσκο, στις 26 στο 18ο Athens Digital Arts Festival “FutuRetro” | ADAF MUSIC | MUSIC DOUBLES στην Πλατεία Κοτζιά και στις 28 στο πρώτο Queer Ranch Festival, στην Ερεσσό. Τελειώνουμε και το 2^ο μας δίσκο ῾῾Heartbreaker”.

Info: Οι Someone Who Isn’t Me a.k.a SWIM έρχονται στο six d.o.g.s για ένα live διαφορετικό από τα άλλα την Παρασκευή 6 Μαΐου. Εισιτήρια εδώ.