Την ξέρω. Νιώθω ότι την ξέρω. Το podcast της είναι το αγαπημένο μου. Η φωνή της κουβαλάει καλοσύνη. Συναντά ήρωες, απλούς καθημερινούς ανθρώπους κάποτε, που τις εκμυστηρεύονται πώς βρήκαν τη δύναμη να συνεχίζουν να ζουν μετά από μια ανείπωτη τραγωδία. Χωρίς παραμορφωτικούς φακούς.
Η Ιωάννα δηλώνει παρούσα. Το βιτριόλι δεν της έκαψε την ψυχή. Είναι γεμάτη φως. Αυτά τα λόγια μπορεί να φαίνονται γραφικά, κλισέ, υπερβολικά, φανταχτερά και πολυφορεμένα. Αλλά, για μια γυναίκα που της κατέστρεψαν το πρόσωπο ένα πρωί, που την άφησαν απελπισμένη χωρίς αριστερό αυτί και με καμένο δέρμα, που δεν είχε μείνει καμία έκφραση στο πρόσωπό της για να μπορέσει να επικοινωνήσει και έφτασε σήμερα να χαμογελάει, είναι λίγα. Δύσκολα αποτυπώνεται με λόγια το θαύμα. Έχει πρόσωπο δυο χρόνια μετά. Μας το δείχνει. Ανεβάζει μια φωτογραφία της, την πρώτη, χωρίς τη μάσκα. Και είναι πανέμορφο το πρόσωπό της. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος είναι δυνατός. Και μπορεί τα «χαλασμένα μέσα» του από ένα τραυματικό γεγονός, να τα ξαναφτιάξει. Υποκλινόμαστε στην Ιωάννα Παλιοσπύρου. Έβγαλε τη μάσκα της και εμείς το μόνο που νιώσαμε είναι θαυμασμός. Σε ένα σύμπαν, που οι περισσότεροι περνάμε την καθημερινότητά μας σκρολάροντας ένα φιλτραρισμένο ασκέρι αυτοθαυμασμού, η φωτογραφία της ήταν πανάκεια κατά του ναρκισσισμού.
Η Ιωάννα δεν έφτασε αγόγγυστα στο σήμερα. Για μεγάλο διάστημα μετά την επίθεση δεν κοιμόταν, έκλαιγε, ρωτούσε συνεχώς τι έφταιξε και της συνέβη αυτό, δεν είχε όραση, δεν μπορούσε να εκτεθεί στον ήλιο, δεν μπορούσε να φάει. Της είχαν αλλοιωθεί και τα συναισθήματα. Έπασχε από μετατραυματική διαταραχή. Έψαχνε κουράγιο κι ελπίδα. Βίωσε κατάθλιψη. Στο πρώτο της podcast κάλεσε τον άνθρωπο που την βοήθησε τις πρώτες μέρες μετά την επίθεση. «Μου έδωσαν ένα γερό και υγιές σπίτι χωρίς στέγη και μου είπαν ξαναφτιάξτην. Και την ξαναέφτιαξα», λέει ο Κωνσταντίνος Κοντοάγγελος. Η συνομιλία της με την stand up κωμικό Κατερίνα Βρανά είναι συγκλονιστική και αστεία. Δυο γυναίκες που έφτασαν τόσο κοντά στο θάνατο γελάνε παρέα με αστεία για «μάσκες με γκλίτερ» και «σέξι αντιθρομβωτικές κάλτσες».
Η Ιωάννα για εμάς είναι ένα σύμβολο. Για εκείνη είναι μια νέα γυναίκα που γελάει με τις φίλες της, θέλει να ερωτευθεί, ξέρει ότι μπορεί να γράψει manual επιβίωσης και γνωρίζει ότι μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Κουβαλά την ευαλωτότητά της με τόσο σθένος που μας δίνει κουράγιο. Μας φανερώνεται γιατί μας εμπιστεύεται πλέον. Μας το λέει, «η αγάπη των πολλών νικά το φθόνο και τελικά μπορεί να κάνει θαύματα». Η Ιωάννα νίκησε το μισογυνισμό.
Η Ιωάννα δεν διεκδικεί ορατότητα κι αποστιγματισμό. Εκείνη απλά υπάρχει και δεν κρύβεται στο σπίτι της απομονωμένη. Εμείς θέλουμε να την κάνουμε σύμβολο ορατότητας. Η Ιωάννα προσπαθεί να μας πει ότι ο πόνος, ο φόβος, ο αυθεντικός εαυτός μας είναι τα εργαλεία μας για να αποκτήσουμε δύναμη. Γιατί όταν αρνούμαστε να παραδεχτούμε ότι είμαστε γεμάτοι ατέλειες τότε νιώθουμε τρόμο μην φανερωθούν από μόνες τους.
Σχεδόν δύο χρόνια και περίπου δέκα -επίπονα- χειρουργεία μετά, πηγαίνει στον τόπο του εγκλήματος. Στέκεται έξω από το ασανσέρ κι μας περιγράφει την επίθεση που της άλλαξε τη ζωή. Μας ξανασυστήνεται αλλά αυτή τη φορά η αφήγηση της ιστορίας τής ανήκει. Είναι η δική της και δεν χρειαζόμαστε πλέον κακοποιητικές τηλεοπτικές εκπομπές να μας περιγράφουν τι συνέβη.
Δεν χρειάζεται να μας ξανασυστηθεί η #Ιωαννα_Παλιοσπυρου. Η μάσκα που φορούσε δεν έκρυψε ποτέ την αλήθεια της. Επειδη όμως αυτό το ταξίδι έχει μακρύ δρόμο ακόμη, ας γίνει ο καθένας απο εμας το λιθαράκι για να στρωθεί γρηγορότερα ο μαραθώνιος της αποκατάστασης της. #helpforioanna pic.twitter.com/zQIZdyhYOy
— Mary Lou (@madam_shou) April 27, 2022
Στο twitter μια γυναίκα έγραψε, «αυτή η γυναίκα είναι το πρότυπο δύναμης κι αξιοπρέπειας για μένα. Κάθε φορά που πέφτω και θέλω να σηκωθώ μου δίνει δύναμη με την ομορφιά της και το χαμόγελό της». Την Ιωάννα την ξέρουμε όλες. Είναι η φίλη μας. Βγαίνοντας από το δικαστήριο, πριν περίπου μισό χρόνο, δήλωσε «ελπίζω οι γυναίκες και όλα τα θύματα βίας και οι κακοποιημένες γυναίκες να βρούνε στο πρόσωπο μου την ελπίδα ώστε να μη φοβούνται και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Θα προσπαθήσω να είμαι δίπλα σε όποιον με χρειαστεί για να τον βοηθήσω».
Το βαθύτερο μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι το φως νικά το σκοτάδι. Η Ιωάννα «αναστήθηκε» γιατί η μεγαλοσύνη της αγάπης της για ζωή νίκησε το μίσος. Ταπεινώθηκε η Ιωάννα για να γίνει αυτό το λαμπροφόρο σύμβολο. Η φωτογραφία της χωρίς μάσκα μας γαλήνευσε τη ψυχή.
Φωτογραφία: Ολυμπία Κρασαγάκη.
