Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, σχεδόν μία στις τέσσερις γυναίκες κάτω των 25 ετών έχει σταματήσει να ξυρίζει τις μασχάλες της. Και κατά τη διάρκεια της καραντίνας, είναι πιθανό ο αριθμός αυτός να αυξήθηκε περισσότερο, με πολλές γυναίκες να υιοθετούν μια πιο φυσική εμφάνιση.
Κατά τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ, η Σοφία Λόρεν επαναπροσδιόρισε την εντυπωσιακή ομορφιά εμφανίζοντας άφθονες τρίχες στις μασχάλες σε φορέματα που αγκάλιαζαν τις καμπύλες, ενώ η μασχάλη της Γκρέις Τζόουνς ήταν ένα ωραίο συμπλήρωμα στο στυλ της που επαναπροσδιόριζε το φύλο στις δεκαετίες του ’70 και του ’80.
Η Μαντόνα και η Λίζα Μπονέ πέταξαν το ξυραφάκι βγάζοντας γλώσσα στα στερεότυπα για τη γυναικεία ομορφιά. Και δεν γίνεται να μην αναφέρουμε την αγαπημένη της Αμερικής, Τζούλια Ρόμπερτς, η οποία χαιρέτησε το πλήθος στην πρεμιέρα του Νότινγκ Χιλ – και έστειλε μήνυμα στη βιομηχανία – με τρίχα φουλ στις μασχάλες το 1999.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτό το φαινόμενο παραπέμπει στο δεύτερο κίνημα του φεμινισμού της δεκαετίας του 1960 και του 1970, όταν οι φεμινίστριες άρχισαν να αμφισβητούν τα περιοριστικά πρότυπα ομορφιάς. Σε μια διάσημη πορεία έξω από τον διαγωνισμό Μις Αμερική το 1968 στο Ατλάντικ Σίτι, οι διαδηλωτές πέταξαν πανηγυρικά τα σουτιέν και τις γόβες στιλέτο τους. πολλές φεμινίστριες εκείνης της εποχής άφησαν επίσης τα ξυράφια και τα τσιμπιδάκια τους.
Οι αξύριστες γυναίκες το 2022 πληρούν συχνά άλλα κριτήρια για την παραδοσιακή γυναικεία ομορφιά –έχουν βγαλμένα φρύδια, φορούν κραγιόν ή σέξι εσώρουχα– ενώ δείχνουν περήφανα τις τρίχες τους στη μασχάλη. Καταγγέλλουν με αυτό τον τρόπο τον λεγόμενο «ροζ φόρο» (το τεκμηριωμένο premium που πληρώνουν οι γυναίκες για προϊόντα προσωπικής περιποίησης).
Αλλά όχι με τρόπο που να περιλαμβάνει πολύ επιθετική αμφισβήτηση των κανόνων ομορφιάς. Μια μακροχρόνια συζήτηση μέσα στον φεμινισμό ήταν αν πρέπει να σεβαστούμε τις επιλογές των γυναικών –ακόμα κι αν φαίνεται να προέρχονται από καταπίεση– ή αν μόνο ορισμένες «απελευθερωμένες» επιλογές αξίζουν έγκριση. Σήμερα, προάγεται η διεκδίκηση του μανδύα του φεμινισμού ανεξάρτητα από το πόσο αντιφεμινιστική μπορεί να φαίνεται η θέση.