“Σήμερα βρέθηκα περπατώντας στο δρόμο ακούω μια κυρία να διαπληκτίζεται έντονα στο τηλεφωνά. Ένας τύπος την ακούει περνώντας και μονολογεί: “Σκάσε κυρά μου. Φταίμε εμείς μετά που σας σκοτώνουμε;”. Κάποιοι περαστικοί γέλασαν. Το βρήκαν αστείο! Και συνέχισα κι εγώ το δρόμο μου σκεπτόμενη σχετικά με όλη αυτή την έκρηξη βίας εναντίον γυναικών ότι μέχρι να φτιάσουμε στο φόνο, στον εκβιασμό ή στην έκνομη πράξη έχουν προηγηθεί χιλιάδες μικροί ανεπαίσθητοι βιασμοί για την κάθε μία, χιλιάδες σεξιστικές συμπεριφορές που όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά επιβραβεύονται.
Πολλές φορές κι από τις ίδιες τις γυναίκες. Αυτές οι μικρές καθημερνές στιγμές βίας που έχουν μέσα τους βαθιά υποτίμηση και τεράστιο φόβο μη χαθεί ο έλεγχος από τα αντρικά χέρια. Ο κύριος στο δόμο μπορεί να μην έκανε φόνο, βιασμό, εκβιασμό αλλά μου έφερε την ίδια αποκρουστική αίσθηση».
Η Ελένη Ράντου εξηγεί με μια ανάρτηση την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας: με την έκρηξη της βίας κατά των γυναικών, τις σεξιστικές συμπεριφορές και τις γυναικοκτονίες.Είναι πολύ βαθιά ριζωμένη στον χρόνο η αντίληψη αυτή της “φυσικότητας” ως προς την άσκηση βίας στην γυναίκα. Τα πιο συνηθισμένα σχόλια σε άρθρα του Provocateur όταν μιλάμε για καθημερινές ενδείξεις σεξισμού από τους αναγνώστες είναι τα εξής: «κουράσατε», «ευαίσθητες χιονονιφάδες δεν αντέχετε την πραγματικότητα», «βλέπετε παντού την πατριαρχία». Και δεν αλλάζει έτσι η κατάσταση για τις γυναίκες που φοβούνται.
Όπως σχολίασαν οι περισσότερες γυναίκες κάτω από την ανάρτησή της κυρίας Ράντου: «Αυτά βιώνουμε κάθε μέρα, στη δουλειά μας, στο δρόμο, στο σουπερμάρκετ, στο αυτοκίνητο. Πάντα θα υπάρχει ο “τραβά πλύνε κάνα πιάτο”, ο “οι γυναίκες δεν μπορούν να οδηγήσουν” , ο “γυναικεία υστερία”, κ γενικά κάποιος που θα μας υποτιμήσει». Και όπως σωστά σημειώνει μια άλλη κυρία: «Αν αδρανείς, μοιάζει να ανέχεσαι την όλη κατάσταση, να την επικροτείς. Αν αντιδράσεις, είσαι @@… φεμινίστρια που βλέπει παντού εχθρούς και δεν προσπερνά ένα αστείο».Στην τελευταία γυναικοκτονία της Θεσσαλονικής, ο δράστης είπε: «Την σκότωσα γιατί δεν κατάφερα να ξεπεράσω τον χωρισμό μας». Ποιοι μαθαίνουν στους άνδρες ότι οι ζωές των γυναικών τους ανήκουν;
Η ελληνική κοινωνία θέλει να βάλει χαλινάρι στις γυναίκες. ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
