Η Τζέσικα Σίμπσον κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Αυτό είναι ένα τραύμα που κουβαλά. Αργότερα προστέθηκαν κι άλλα. Ένιωθε άγχος ως αναγνωρίσιμη γυναίκα στα φώτα της δημοσιότητας. Εκτεθειμένη. Ένιωθε πίεση. Και βρήκε «παρηγοριά» στο αλκοόλ και τα χάπια. Το ποτό ήταν η λύση της. Η διαφυγή της. Μέχρι που έγινε ο εθισμός της. Κι ήταν μονίμως διαλυμένη.Έπαιζε με την υγεία της. Σκότωνε τον εαυτό της. Έπινε γιατί δεν ήταν καλά. Για να χαλαρώσει. Για να αντέξει την μέρα της. Μέχρι που το αλκοόλ έγινε ανάγκη. Ήταν απελπισμένη.Τον Νοέμβρη του 2017 αποφάσισε να σταματήσει να είναι αυτοκαταστροφική. Να προσπαθήσει να μείνει νηφάλια. Θύμωσε με τον εαυτό της που έκρυβε μπουκάλια και που ήθελε να μουδιάζει την ψυχή της.
Ξεκίνησε το μακρύ δρόμο της θεραπείας. Κι αυτός δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Έπρεπε να γυρίσει πίσω το χρόνο, να επισκεφτεί τα ανεπούλωτα. “Ήμουν έξι ετών. Στο σπίτι οικογενειακού φίλου. Κοιμόμουν στο ίδιο κρεβάτι με την κόρη του. Αρχικά ξεκινούσε με γαργαλητά. Στην πλάτη. Και στη συνέχεια έκανε πράγματα που μου είναι άβολο να περιγράψω. Ένιωθα ότι έκανα κάτι λάθος. Πάγωσα από το φόβο μου. Ήμουν το θύμα αλλά ένιωθα ότι φταίω” γράφει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία της.
Στα 12 της αποφάσισε να το πει στους γονείς της. Ήταν σε ένα οικογενειακό ταξίδι με το αυτοκίνητο. Δεν ξαναμίλησαν ποτέ για το συμβάν έκτοτε. Η Τζέσικα Σίμπσον έγινε «διασημότητα». Είχε το δικό της ριάλιτι με τον τότε σύζυγό της Νικ Λάσει. Έθαψε τον πόνο της.
Έκανε μια τεράστια καριέρα, έγινε επιχειρηματίας, χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε και έγινε μητέρα. Σε ένα Halloween πάρτι με τα παιδιά της και την υπόλοιπη οικογένεια της έπιασε πάτο. Και τότε παραδέχτηκε στους φίλους της ότι έπρεπε να σταματήσει την κατρακύλα. Και δεν ήπιε σταγόνα έκτοτε.
Με την υποστήριξη των γονιών της, του συντρόφου της και τη βοήθεια μιας ομάδας γιατρών και ψυχολόγων (έκανε θεραπεία δυο φορές την εβδομάδα) παραμένει νηφάλια. Κι αυτό θεωρεί το μεγαλύτερο δώρο που έκανε στον εαυτό της.
Τέσσερα χρόνια μετά μοιράστηκε την φωτογραφία της ημέρας που αποφάσισε να απεξαρτηθεί. Είναι αγνώριστη. Παραδέχεται ότι τότε δεν αγαπούσε τον εαυτό της. Δεν κοιτάζει πίσω με λύπη. Νιώθει νικήτρια, ότι βγήκε στο φως, ότι ανέκτησε τον αυτοσεβασμό της. Σταμάτησε να νιώθει εξαντλημένη από τη ζωή της. Θέλει να αποσυνδέσει την εξάρτηση από το στίγμα και την προκατάληψη. Δεν έφταιγε ποτέ το ποτό. Εκείνη ήταν πάντα η αιτία. Είναι ελεύθερη γιατί αγκάλιασε τους φόβους της. Είναι ειλικρινής.
Να σημειωθεί για τα πρακτικά ότι κάθε εξαρτημένος από το αλκοόλ θέλει να μειώσει την κατανάλωση, αλλά δεν μπορεί λόγω της έντονης επιθυμίας και των στερητικών συμπτωμάτων, όπως η αδιαθεσία ή η ανησυχία. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τον αλκοολισμό στις χρόνιες ασθένειες.Αν χρειάζεστε βοήθεια στην προσπάθεια σας να αναρρώσετε από τον αλκοολισμό, επισκεφθείτε του Ανώνυμους Αλκοολικούς.
