Ο Κώστας Γάκης εμπιστεύεται το εκπληκτικό διήγημα του Άντον Τσέχωφ “Θάλαμος Νο 6” στη φωνή της Νατάσας – Φαίης Κοσμίδου, η οποία το φέρνει στο σήμερα, το ζωντανεύει και μας μιλάει κοιτώντας μας στα μάτια για όλα όσα μας πονάνε.Μιλήσαμε μαζί της για αυτή την παράσταση.
Τι σχέση έχει ο Τσέχωφ με το Χιπ Χοπ;
Ο Τσέχωφ είναι ο σπουδαίος συγγραφέας που ανήγαγε σε τέχνη μοναδική το διήγημα. Μας αφηγείται ιστορίες , μας μεταφέρει σε κόσμους , μας περιγράφει γεγονότα. Μέσα από την γραφή του ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας οι ήρωες του : νιώθουμε τις ψυχές τους, ακούμε τις φωνές τους, καταλαβαίνουμε τον χαρακτήρα τους, τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και πράττουν. Μέσα από τις ιστορίες θίγει με βαθύ και τρυφερό τρόπο θέματα πανανθρώπινα και διαχρονικά και μας μιλάει με αλήθεια. Στην παράσταση μας, μέσα από μία χιπ χοπ αισθητική μεταφέρουμε στο σήμερα, στην πόλη μας, την ιστορία του ψυχιατρικού θαλάμου που θα γίνει αφορμή για να αλλάξουν οι συνειδήσεις. Το χιπ χοπ μέσα από την αμεσότητα του, την αλήθεια του, το στοιχείο του αυθόρμητου και τα βαθιά πολιτικά, φιλοσοφικά, ποιητικά νοήματα που φέρει άνοιξε για μας τον πιο φωτεινό δρόμο αφήγησης αυτής της ιστορίας. Η Έρη Μανουρά και η Ιωάννα Παπακωσταντίνου μέσα από μουσική του σώματος, τραγούδια , διφωνίες, σπαράγματα λέξεων δημιουργούν ένα ηχοτοπίο γεμάτο ρυθμό και ένταση μέσα στο οποίο ανθίζουν οι λέξεις του Τσέχωφ. Το στοιχείο που θα ενώνει για πάντα τον δάσκαλο μας , κύριο Τσέχωφ με το Χιπ Χοπ είναι η Αλήθεια.
Είναι ο “Θάλαμος Νο 6” μια παράσταση που μιλάει για το θάνατο ή για την αξία της ζωής;
Ένας στίχος του Γάλλου δραματουργού και συγγραφέα Ερίκ – Εμανουέλ Σμιτ θα μας δώσει την απάντηση : “ Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει ο θάνατος είναι πως είναι επείγον να αγαπήσουμε”.
Γιατί θέλεις να μιλήσεις για πράγματα που πονάνε;
Θα ήθελα ειλικρινά να μιλάω, να τραγουδάω, να φωνάζω, να ψιθυρίζω έναν ύμνο για την χαρά και την ζωή. Να μην υπήρχαν όλα αυτά γύρω μας που τόσο μας πονάνε. Να μην βλέπαμε το καλοκαίρι τα δάση μας να καίγονται … Να μην υποφέραμε για τα δέντρα, τα ζώα, τα πουλιά, τα ερπετά . Να μην βλέπαμε τόσες αδερφές μας δολοφονημένες και άλλες τόσες να υποφέρουν. Να μην νιώθουμε πως πνιγόμαστε μέσα στα πατριαρχικά πρότυπα που μας επιβάλλουν. Να βλέπουμε βία και αίμα στους δρόμους της πόλης μας, ανθρώπους ξεριζωμένους, πνιγμένα παιδιά. Να μην ξανακούσουμε ποτέ ρητορική του μίσους. Νιώθω την βαθιά ανάγκη να μιλήσω ανοιχτά στους ανθρώπους για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μαζί να σηκώσουμε τα μανίκια και να παλέψουμε για έναν όμορφο και δίκαιο κόσμο. Κόσμο γεμάτο αγάπη, αλληλεγγύη , ευτυχία για όλους μας.
Γιατί αποφασίσατε να δώσετε μέρος των εσόδων για την υποστήριξη του Κέντρου Διοτίμα;
Φέτος το καλοκαίρι είδαμε μία γυναίκα που σερβίρει στην Ηλιούπολη να απλώνει χέρι αγάπης στο κακοποιημένο 18χρονο κορίτσι και να το σώζει. Μία απλή φράση , η πιο σπουδαία φράση από όλες : “”Αν χρειαστείς βοήθεια , έλα σε μένα ” έσωσε την κοπέλα, έσωσε όλον τον κόσμο. Αν χρειαστείς λοιπόν βοήθεια έλα και σε μένα, έλα και στον Κώστα, έλα και στην Έρη, έλα και στην Ιωάννα, έλα και στην Βιβέττα, έλα και στον Σπύρο. Είναι τεράστια τιμή για εμάς που το Κέντρο Γυναικείων Ερευνών και Μελετών Διοτίμα αγκαλιάζει την παράσταση μας. Η φωνή μας θέλουμε να ενισχύσει τον αγώνα και το σπουδαίο έργο της Διοτίμα. Τα έσοδα της παράστασης μας θα δοθούν για την υποστήριξη του Κέντρου Διοτίμα που παρέχει νομική και ψυχοκοινωνική βοήθεια σε επιζώσες έμφυλης/ενδοοικογενειακής βίας. Όποιος θέλει να στηρίξεις το έργο τους μπορεί να κάνει μια δωρεά εδώ.
Μπορεί ποτέ η ελληνική κοινωνία να αποστιγματίσει την ψυχική πάθηση;
Δεν ξέρω να απαντήσω μπορώ όμως να υποσχεθώ πως θα παλεύω μέχρι να συμβεί. Ακόμα κι αν ματώσει η φωνή μας. Για κάθε Δήμητρα αυτού του κόσμου. Για κάθε άνθρωπο κατατρεγμένο. Μέχρι να μην νιώθει καμία μόνη , κανένας μόνος.
Υπάρχει κάτι που μπορεί να σώσει τον κόσμο μας;
Η μητρική Αγάπη. Η στοργή. Η Αλληλεγγύη. Η τρυφερότητα. “ Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη. Να μπορείς να αποφύγεις τη βαρβαρότητα αυτής της εποχής. Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με τρυφερότητα. Με το δικό σου βλέμμα. ” Χρόνης Μίσσιος
Τι θα ήθελες να πάρει μαζί του θεατής βλέποντας το Θάλαμο Νο 6;
Τα τελευταία λόγια του έργου μας , λόγια γραμμένα από το μαγικό χέρι του Τσέχωφ : “ … Θα έρθει καιρός , που δεν θα υπάρχουν πια φυλακές, τα παράθυρα μας δεν θα έχουν κάγκελα. Οι άνθρωποι δεν θα ξέρουν καν τι είναι ο ζουρλομανδύας. Έξω από το παράθυρο μας κάθε μέρα θα στήνεται γιορτή ! Άργα ή γρήγορα … θα έρθει αυτή η ημέρα”.
Ξεκινάει η νέα σεζόν και δεν είμαστε σίγουροι αν θα επιστρέψουν οι θεατές στα θέατρα. Μπορείς να κάνεις μια μικρή πρόβλεψη;
Πραγματικά δεν μπορώ πια να κάνω καμία πρόβλεψη… Ξέρω και νιώθω όμως πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε την τέχνη του θεάτρου. Διψάμε για επικοινωνία, διψάμε για τέχνη, διψάμε για το καταφύγιο που μας προσφέρει το θέατρο , να δραπετεύσουμε μαζί με τους ηθοποιούς σε έναν άλλο κόσμο. Εύχομαι τα θέατρα να μην κλείσουν ποτέ ξανά!
Δύο πράγματα που θα ήθελα να προσθέσω : Ένα τεράστιο και ειλικρινές ευχαριστώ στον δάσκαλο μας Κώστα Γάκη για την πίστη του σε μας , την αγάπη του , την στήριξη του , την καθοδήγηση του. Χωρίς εκείνον ποτέ οι σκέψεις μου δεν θα έβρισκαν τρόπο να εκφραστούν. Μας πήρε από το χέρι και μας δίδαξε τον δρόμο για το φως , πώς να ζωντανέψουμε αυτήν την ιστορία. Ένα απέραντο ευχαριστώ σε δύο ανθρώπους εξαιρετικούς, που αγωνίζονται με κάθε φωτεινό τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας. Δύο ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και κοινά όνειρα για αυτόν τον κόσμο : Τον Σπύρο Κουφό και τη Βιβέττα Λαϊνιώτη.
Info: Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου
Ώρα έναρξης: 21:00/ Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής»: Γαρδίκη & Σμόλικα, Ηλιούπολη, τηλ. 210 9923840.
Εισιτήρια: στην ιστοσελίδα www.episkinisonlinetickets.com και στο ταμείο του θεάτρου, τρεις ώρες πριν την παράσταση (αποκλειστικά με μετρητά). Κρατήσεις εισιτηρίων: infoepiskinis@gmail.com
