Η Άμπερ Χερντ ανακοίνωσε το ερχομό της κόρης της στο Instagram. Θέλησε να αποκαλύψει μια ιδιωτική της στιγμή στους followers της για να περάσει κι ένα τεράστιο μήνυμα. Μερικές φορές μπορείς να σπάσεις τα κοινωνικά στερεότυπα και να κάνεις τα πράγματα με τους δικούς σου όρους. Ίσως, ανήκει σε μια προνομιακή κάστα ανθρώπων που μπορεί να σηκώσει το μεσαίο δάχτυλό της στη νόρμα της πυρηνικής οικογένειας. Ίσως, είναι καιρός να εκμοντερνιστεί ο θεσμός της οικογένειας και να γίνει πιο συμπεριληπτικός. Γιατί το δικαίωμα της μητρότητάς/πατρότητας να ανήκει αποκλειστικά σε ετερόφυλα παντρεμένα ζευγάρια;
Εκείνη αποφάσισε πριν τέσσερα χρόνια ότι δεν χρειάζεται έναν πατέρα για το παιδί της και θέλει να κανονικοποιήσει αυτή την εικόνα για άπειρες, λιγότερο αναγνωρίσιμες γυναίκες εκεί έξω, που για τους δικούς τους λόγους η καθεμία έγινε μητέρα χωρίς να υπάρχει ο πατέρας και δεν θέλει να απαντά συνεχώς σε αδιάκριτες ερωτήσεις για την απόφαση αυτή.
“Είναι τρομερά ριζοσπαστικό για εμάς τις γυναίκες να σκεφτόμαστε έναν από τους πιο θεμελιώδεις ρόλους μας με αυτόν τον τρόπο. Ελπίζω να φτάσουμε σύντομα στο σημείο που να μην χρειαζόμαστε την βέρα για να στήσουμε το κρεβατάκι του μωρού στο σπίτι μας” γράφει η ηθοποιός.
Οι φήμες θέλουν την ηθοποιό να έχει χρησιμοποιήσει παρένθετη μητέρα αλλά άπειροι φαν της έσπευσαν να ψάχνουν στο Google το όνομά του συντρόφου της ή τις σχέσεις της με την σύντροφό της Bianca Butti. Ένιωσαν την ανάγκη να δουν το πρόσωπό του άντρα. Τι σημαίνει αυτό; Παρά τις αμέτρητες ανύπαντρες/ single μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, η κοινωνία μας δεν μπορεί να απαλλαγεί από την εσωτερικευμένη μισογυνία που προστάζει ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν άνδρες στη ζωή τους για να γευτούν τη μητρότητα. Έχουν εμμονή με το «ποιος είναι ο πατέρας». Κι αυτό είναι καταπιεστικό.
Το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται στις περιπτώσεις των Σαρλίζ Θέρον και Νάταλι Ιμπρούγκλια, όπως και με την υιοθεσία των παιδιών της Σάντρα Μπούλοκ. Ικανότατες γυναίκες να προσφέρουν στα παιδιά τους μια εξαιρετική ζωή. Η κοινωνία όμως δεν θα εγκαταλείψει την ιδέα ότι αυτές οι ανύπαντρες μητέρες δεν μπορούν να προσφέρουν όσα χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει. Θέλει να ελέγξει τις ζωές τους.
Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά ως κοινωνία, ακόμη κι όταν πρέπει. Είμαστε εγκλωβισμένοι σε στερεότυπα.
