Roaring 20s | Η Marseaux κάνει την ποίηση pop

Η Marseaux κάνοντας τα πρώτα της βήματα στην ενηλικίωση, μετρά ήδη ένα δυνατό fanbase, κάποια hits από εκείνα που σου κολλάνε στο μυαλό, ένα ντουέτο με την Έλενα Παπαρίζου, μία υποψηφιότητα στα MAD VMA Awards 2021 και αρκετούς στίχους που μπορεί και να αποτελούν κυρίαρχα δείγματα του πώς σκέφτεται, ζει και ερωτεύεται η Gen Z. Στο τώρα, δηλώνει πως βρίσκεται σε μια πολύ δημιουργική φάση, αφού ασχολείται με τον δίσκο της και ανυπομονεί για το καλοκαιρινό της tour παρέα με τον Solmeister και το WNCfam.

Όσα άλλαξαν από τον πρώτο ως τον δεύτερο δίσκο

“Ο πρώτος δίσκος ήταν πιο πειραματικός, girly, αθώος. Και αυτός έχει το girly στοιχείο, αλλά στον πρώτο ακόμη έψαχνα το προσωπικό μου στυλ. Τώρα ο ήχος μου είναι πιο ώριμος. Είναι ο ήχος μιας κοπέλας στα 20, που έχει τελειώσει το σχολείο, έχει ερωτευτεί. Είναι ένας δίσκος πιο πονεμένος.”

Πληγώνεται η Gen Z;

“Φυσικά και ο έρωτας πληγώνει πάρα πολύ. Είτε ανήκεις στη Gen Z είτε όχι. Τα περισσότερα μηνύματα που δέχομαι στο Instagram το κάνουν σαφές. Μου γράφουν “δε με θέλει”, “δεν είμαι αρκετή”. Υπάρχει μια ανασφάλεια γενικώς. Και ο ρομαντισμός έχει χαθεί από τον έρωτα”.

Ποια είναι η Chica τελικά;

“Η Chica είναι girly, bitchy, τρελόγκα, πολύ ευαίσθητη. Αγαπάει πολύ, έχει αυτοπεποίθηση και ζει σαν party animal. Προσπαθώ να γίνω η Chica μου.”

“Βότκα Βύσσινο” και ένα love story καθαρά γυναικεία υπόθεση

“Διάβασα ένα σχόλιο κάτω από το “Βότκα Βύσσινο” και γέλασα πολύ. Έγραφε κάποιος “η φασαία Κέιτι Πέρρι”. Γενικώς, τα κομμάτια μου είναι αυτοβιογραφικά, όταν γράφουμε με τον Solmeister, εμπνεόμαστε από τον έρωτα, την απόρριψη, όλα. Το Βότκα Βύσσινο είναι πραγματική ιστορία. Είναι ένας ύμνος στην τρυφερότητα. Κάνει σαφές πως το ποιον θα ερωτευτείς, το για ποιον θα χτυπήσει η καρδούλα σου, δεν έχει φάουλ. Είναι πια καιρός να μιλήσουμε για άλλες αγάπες, διαφορετικές.”

“Οι κοπέλες της γενιάς μου δεν αφήνουμε πολλά περιθώρια για slut shaming. Βρίζουμε και με έναν τρόπο δεν τολμά να μας πει κάποιος κάτι.”

Έλενα Παπαρίζου x Marseaux

“Όταν μου πρωτοείπαν πως θα κάνω ντουέτο με την Έλενα Παπαρίζου, νόμιζα πως μου κάνουν πλάκα. Είναι μεγάλο είδωλο, η πιο μεγάλη pop star της Ελλάδας αν με ρωτάς. Η συνεργασία αυτή ήταν δώρο από το σύμπαν. Το bonus είναι ότι είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος, πολύ cool και προσιτή.”

“Είτε για κάποιους θεωρούμαι η επόμενη pop star της Ελλάδας, είτε όχι, πάντα νιώθω ευγνωμοσύνη προς τους φανς μου, την μουσική μου οικογένεια που είναι το WNCfam, τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου. Νιώθω την υποχρέωση να τους κάνω όλους περήφανους. Με ενδιαφέρει η γνώμη του κοινού, αλλά συνήθως απλά κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Αν αυτά πάνε καλά και αρέσουν και στους άλλους, η χαρά μου είναι διπλή.”

Το calling της τέχνης

“Όταν ήμουν μωρό, ήμουν μεγάλη ψωνάρα. Παρουσίαζα μουσικές βραδιές στη μαμά μου και στον μπαμπά μου. Πάντα μου άρεσε η τέχνη, η έκθεση. Κατάλαβα για τα καλά πως αυτό είναι το πεπρωμένο μου, όταν στα 12 μου χρόνια έκανα το πρώτο μου μιούζικαλ. Εκεί ένιωσα πως αυτό είναι το σύμπαν μου.”

Τα βραβεία και η ελληνική pop

Έχουν την δική τους σημασία τα βραβεία, αν και δεν μπορώ να πω πως τα παρακολουθώ πολύ στενά όλα αυτά τα χρόνια. Φυσικά πολλοί που αξίζουν βραβεύονται, αλλά υπάρχουν και πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες, που δεν θα έχουν ποτέ την τύχη να πάρουν ένα βραβείο. Το μεγαλύτερο βραβείο πάντως είναι η αποδοχή του κόσμου και δεν συγκρίνεται με τίποτα.

“Η ελληνική pop είναι ταμπού. Για εμένα και την ομάδα μου, αυτή είναι μια ωραία πρόκληση, γιατί αυτό θέλουμε να δείξουμε, πως υπάρχει ποιοτική pop μουσική. Αυτό που μου αρέσει να λέω είναι πως “κάνω την ποίηση pop”, ο κόσμος όμως νομίζω πως είναι αυτός που θα το κρίνει τελικά.

“Προσωπικά, ακούω τα πάντα. Και ελληνικά και τα πάντα. Πριν με πάρεις τηλέφωνο, άκουγα το “Φιλικά Εγώ κι Εσύ” και αν μπω σε ένα κλαμπ και παίξει, θα τα σπάσω εννοείται.”

Παιδιά, η Chica είναι φεμινίστρια

“Υπάρχει ο φεμινισμός στους στίχους μου. Την Chica την πλήγωσε ο ξανθός από το club, αλλά μετά από λίγες μέρες θα είναι μια χαρά και θα ξαναφλερτάρει. Υπό αυτό το πρίσμα τραγουδάω και το “Βαλς της Ανασφάλειας”. Επειδή δεν μοιάζω με κούκλα, δεν σημαίνει ότι μου αξίζει να ζω μέσα στην ανασφάλεια. Και πίστεψέ με, αυτό αφορά πολλά κορίτσια εκεί έξω, στα οποία προσπαθώ να πω πως είναι τέλειες ό,τι φυσικά χαρακτηριστικά και αν έχουν, και δεν χρειάζεται να αλλάξουν για κανέναν.”

“Τα σχόλια για τα κιλά μου, είναι τα πιο συχνά αρνητικά σχόλια που δέχομαι. Έχω, ας πούμε, διαβάσει διάφορα “σταμάτα να τρως”. Στην αρχή με πείραζε, αλλά το δούλεψα και πλέον χρησιμοποιώ αυτά τα παραδείγματα σαν εργαλείο για να ενδυναμώνω τα κορίτσια που μπορεί να γίνονται αποδέκτες παρόμοιων συμπεριφορών.”