Το προφίλ της @loukoumh σου είναι γνωστό. Κι αν πέφτω έξω, μπορώ να στοιχηματίσω πως μέχρι το τέλος αυτού του κειμένου, θα έχει κερδίσει το follow σου. Βλέπεις δεν είναι και τόσο εύκολο να βρεις ένα account που να χειρίζεται το γυναικείο σώμα σαν επίγειο θαύμα και όχι σαν φθηνή σεξουαλική φαντασίωση. Η Ελένη Κούμη, με τα γεμάτα χρώματα, σεξ, καθημερινές σκηνές έρωτα και προσεγγίσιμης ευτυχίας, δηλώνει intersectional feminist, body positive illustrator, μα κυρίως η καλλιτέχνιδα που δεν είναι ακριβώς της διπλανής πόρτας, αλλά μπορεί να μπει στο mood πιο εύκολα από τον καθένα.
Πες μας λίγα λόγια για εσένα. Ποιο είναι το κορίτσι πίσω και μπροστά από το account;
Με λένε Ελένη για αρχή και προς το παρόν μένω Θεσσαλονίκη και σπουδάζω εγκληματολογία σε αγγλικό πανεπιστήμιο. Έχω και ουκρανική καταγωγή από την πλευρά της μαμάς μου, με μεγάλωσε η ίδια και αυτό είναι ένα λιθαράκι φεμινισμού που είχα από μικρή. Με την τέχνη ασχολήθηκα από μικρή, ο παππούς μου είναι εξαιρετικός ζωγράφος και γενικά η οικογένεια μου είναι πολύ υποστηρικτική ό,τι αφορά την τέχνη μου. Αγαπώ τη ζωγραφική με όλη μου την καρδιά και χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να μοιράζομαι την αγάπη μου με τόσο πολύ κόσμο.
Πώς αποφάσισες να μετατρέψεις ένα Instagram account σε πλαίσιο της προσωπικής σου δημιουργίας;
Εξαρχής είχα ανοίξει το ινσταγκραμ μου για καλλιτεχνικούς σκοπούς, δεν υπήρξε ποτέ καθαρά προσωπικό. Το 2015 ανακάλυψα πόσοι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είχαν μεταφερθεί στο ινσταγκραμ και μου προξένησε το ενδιαφέρον σαν πλατφόρμα. Επίσης η τότε συμμαθήτριά μου με συμβούλεψε, να αρχίσω να δημοσιεύω τα δικά μου έργα και εγώ. Και κάπως έτσι τα αστέρια συναντήθηκαν και ξεκίνησα το ακκαουντ μου, χωρίς βέβαια ούτε να φανταστώ πως θα εξελιχθεί. Πλέον όμως είμαι ικανοποιημένη στο σημείο που έχω φτάσει να δημοσιεύω τα προσωπικά μου και την τέχνη μου, νομίζω είναι καλά εξισορροπημένο.
Δηλώνεις body positive καλλιτέχνιδα. Πώς πήρες την απόφαση να δώσεις αυτή την κατεύθυνση στη δουλειά σου;
Δεν νομίζω πως ήταν πολύ συνειδητοποιημένη απόφαση εξαρχής, εξάλλου ήμουν 15 χρονών και ο κύριος στόχος μου ήταν να μάθω να ζωγραφίζω σαν τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Άρα ξεκίνησα να μαθαίνω ανατομία μέσω φωτογραφιών με γυμνά άτομα. Μετά από λίγα κλικ έφτασα σε bodypositive ομάδες όπου έμαθα για το κίνημα και κατάλαβα τη σημασία του represantation στην τέχνη. Απλά ξεκίνησα να ζωγραφίζω όλα τα σώματα χωρίς εξαιρέσεις. Ήταν μορφή θεραπείας και για τον εαυτό μου χωρίς να το συνειδητοποιήσω. Πάνω από όλα μου ήταν σημαντικό το πόσο όμορφα ένιωθε ο κόσμος όταν κοιτούσε τα έργα μου. Και αυτό με ώθησε στο να συνεχίσω να ζωγραφίζω.
Τα illustrations σου περιστρέφονται γύρω από τον έρωτα, την καθημερινότητα, αλλά και ζητήματα που λίγο πολύ, αρκετοί βιώνουμε, αλλά δύσκολα συζητάμε. Τι σε εμπνέει;
Με εμπνέουν οι άνθρωποι, τα ρούχα, τα αξεσουάρ, τα φαγητά, θα μπορούσα να πω τα πάντα, αλλά νομίζω εξαρτάται από τη διάθεσή μου. Απλά μου αρέσει να απεικονίζω αυτά που με περιτριγυρίζουν ή αυτά που θα ήθελα να έχω γύρω μου. Έχω τεράστιο φάκελο με φωτογραφίες που με εμπνέουν και κάθε μέρα χάνομαι εκεί μέσα για κάποιο χρόνο ψάχνοντας τι θα ζωγραφίσω σήμερα.
Τι ρόλο παίζει το body acceptance στη ζωή σου και τη δουλειά σου;
Πολύ σημαντικό ρόλο, μπορώ να πω πως πλέον δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το body positivity. Είχα φυσικά της άσχημες και επίπονες στιγμές μου με το σώμα και την εμφάνισή μου. Δεν θα πω πως έχουν εξαλειφθεί πλήρως, υπάρχουν και οι μέρες που ξυπνάω στραβά. Αλλά το σημαντικό είναι ότι ακόμα και σε τέτοιες μέρες δεν σταματάω να αγαπώ το σώμα μου.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι το ποιο γυμνό δεν αντέχει το ινσταγκραμ. Το policing που γίνεται σε οποιοδήποτε σώμα δεν ταιριάζει στα στάνταρτ της κοινωνίας μας είναι απαράδεκτο.
Το Instagram έχει μπανάρει κάποια ποστ σου. Τι πιστεύεις για την πολιτική του με το γυμνό γενικότερα; Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αλλάξουν;
Πονεμένο θέμα η αλήθεια είναι. Το πρόβλημα του ινσταγκραμ δεν είναι απλά με το γυμνό, γιατί βλέπουμε άπειρους influencers σε διάφορου επιπέδου φωτογραφίες και παρόλα αυτά το ινσταγκραμ δεν τις κατεβάζει. Που παρεμπιπτόντως εγώ προσωπικά δεν ενοχλούμαι καθόλου από αυτές τις φωτογραφίες, εξάλλου ανεβάζω και η ίδια. Το πρόβλημα λοιπόν είναι το ποιο γυμνό δεν αντέχει το ινσταγκραμ. Το policing που γίνεται σε οποιοδήποτε σώμα δεν ταιριάζει στα στάνταρτ της κοινωνίας μας είναι απαράδεκτο. Επίσης παρόλο που στην τέχνη το γυμνό είναι αποδεκτό με βάση τους κανόνες του ινσταγκραμ, δεν το σταμάτησε ποτέ στο να κατεβάσει δημοσιεύσεις με σώματα που και πάλι δεν αντιστοιχούν στο τέλειο σώμα που προβάλεται στην κοινωνία μας.
Ο bi προσανατολισμός σου είναι παρών στο account σου. Έχεις βάλει το λιθαράκι σου στο κομμάτι της ελεύθερης αυτοέκφρασης; Έχεις αντιμετωπίσει προβλήματα;
Φυσικά και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτοέκφραση μου. Νομίζω από μικρή ηλικία, bisexuality ήταν μαζί μου, απλά άργησα να το συνειδητοποιήσω. Η τέχνη ήταν ένας τρόπος να το βγάλω στην επιφάνεια. Φυσικά να ξεκαθαρίσω για μένα το bisexuality δηλώνει ότι ελκύομαι από το δικό μου gender και από οποιοδήποτε άλλο gender. Μέσω τέχνης και μελέτης διάφορων σωμάτων/ανθρώπων αργά συνειδητοποίησα ότι σίγουρα δεν είμαι straight για αρχή. Βέβαια με τα χρόνια θεωρώ πως προσανατολίστηκα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, η σεξουαλικότητα είναι fluid. Η σεξουαλικότητα μου είναι μεγάλο κομμάτι της τέχνης μου, γιατί θέλω να προσφέρω representation και για τα υπόλοιπα μέλη της lgbtq+ κοινότητας. Δεν θεωρώ πως έχω συναντήσει προς το παρόν προβλήματα ή τουλάχιστον αυτά που δε με έχουν στιγματίσει.
Θεωρείς ότι το Instagram είναι ο κατάλληλος καμβάς ώστε να προβάλλουν τη δουλειά τους νέοι καλλιτέχνες;
Θεωρώ ότι σίγουρα είναι καλή πλατφόρμα για να ξεκινήσει κανείς να δημοσιεύει τα έργα του. Σίγουρα πρέπει να έχουν υπόψιν ότι σαν πλατφόρμα το ινστάγκραμ δεν είναι ιδιαίτερα φιλική προς μικρούς καλλιτέχνες. Αλλά η επιμονή νικάει σε αυτήν την περίπτωση. Εξάλλου πλέον υπάρχουν επιλογές σε πλατφόρμες ανάλογα τι θέλουμε να επιδιώξουμε με τα έργα μας (πχ. tiktok, twitter, behance, pinterest).
Ούσα η ίδια survivor, είμαι περήφανη που έφτασε η στιγμή να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτά τα ζητήματα στην Ελλάδα.
Ως φεμινίστρια, πώς αντιμετωπίζεις το ελληνικό #metoo κίνημα που σιγά σιγά ξεδιπλώνεται;
Ούσα η ίδια survivor, είμαι περήφανη που έφτασε η στιγμή να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτά τα ζητήματα στην Ελλάδα. Νιώθω ευγνώμων στις γυναίκες που ανοίχτηκαν και μιλήσαν για τις εμπειρίες τους. Έστρωσαν δρόμο για τις υπόλοιπες από εμάς, να έχουμε πιο ασφαλές περιβάλλον, να μπορούμε να μιλήσουμε με τη σειρά μας για τις δικές μας εμπειρίες χωρίς φόβο, χωρίς πίεση. Βλέπω ένα καλύτερο μέλλον. Για την ακρίβεια βλέπω ήδη τη διαφορά στον περίγυρο μου σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα. Βλέπω περισσότερη αποδοχή, κατανόηση και υποστήριξη των survivors.
