Για 12 χρόνια, η Μελέκ Ιπέκ ήταν θύμα συστηματικής βίας και κακοποίησης από τον σύζυγό της, Ραμαζάν Ιπέκ. Μετά από ένα ακόμα επεισόδιο βίας, η Μελέκ τον πυροβολεί με το ίδιο του το όπλο. Τώρα είναι κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία; Από ποιο σημείο ξεκινάει η αυτοάμυνα και πού τελειώνει;

Πριν λίγες μέρες, σε ένα ακόμα επεισόδιο βίας, ο Ραμαζάν ξυλοκόπησε τη Μελέκ μπροστά στις δυο κόρες τους, χτυπώντας τη με την άκρη του κυνηγετικού του όπλου. Στη συνέχεια, την έδεσε με χειροπέδες και την άφησε όλο το βράδυ γυμνή στο μπάνιο. Τη βίασε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το επόμενο πρωί, ο Ραμαζάν συνέχισε να απειλεί και την ίδια και τις κόρες τους, προτού φύγει από το σπίτι. Εννοείται, συνέχισε και όταν επέστρεψε.

Η Μελέκ, αν και δεμένη, κατάφερε να αρπάξει την καραμπίνα του συζύγου της, ζητώντας του να φύγει από το σπίτι. Εκείνος της επιτέθηκε και η Μελέκ πάτησε τη σκανδάλη, με αποτέλεσμα να τον σκοτώσει. Κάλεσε η ίδια την αστυνομία, η οποία και τη συνέλαβε. Παρόλο που ήταν σε άμυνα, προστατεύοντας την ίδια και τα παιδιά της, αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονία. Με λίγα λόγια, μια γυναίκα βρίσκεται γυμνή, δεμένη, κακοποιημένη και βιασμένη και το μόνο που φαίνεται να γίνεται αντιήπτό και να μετράει είναι πως κρατάει το «όπλο που καπνίζει».

«Εάν δεν τον είχε σκοτώσει, θα ήταν νεκρή τώρα. έχει υποστεί σοβαρά βασανιστήρια», τόνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ισότητας Φύλων, Ιλιάς Αλί Νταστάν για την υπόθεση της Μελέκ. «Δε θα έπρεπε να δικάζεται, ούτε να τιμωρείται, καθώς βρισκόταν σε αυτοάμυνα», συνέχισε. Μια τεράστια καμπάνια έχει δημιουργηθεί από οργανώσεις και χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την απελευθέρωση της γυναίκας. Πολλοί τονίζουν πως αν η Μελέκ ήταν άντρας και είχε σκοτώσει τη σύζυγό της, τώρα θα ήταν ήδη ελεύθερη. Οι άντρες της Τουρκίας μένουν ατιμώρητοι για τέτοια περιστατικά βίας και αυτό δεν είναι ακριβώς νέο.

Η Μελέκ δεν είναι η μόνη γυναίκα που η ιστορία ενδοοικογενειακής βίας που ζούσε σοκάρει. Αυτό που τη διαφοροποιεί είναι ότι εν τέλει αντιστάθηκε και κατάφερε να ζήσει.

Στην Τουρκία καθημερινά τουλάχιστον μια γυναίκα χάνει τη ζωή της λόγω ενδοοικογενειακής βίας. Ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι μεγαλύτερος καθώς η Τουρκία δεν δημοσιοποιεί επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με την ομοσπονδία των τουρκικών συλλόγων αρωγής γυναικών, από τις αρχές του χρόνου και το 2020 δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 312 γυναίκες. Η βία έχει ενταθεί λόγω και της πανδημίας, σημειώνουν οργανώσεις, ενώ το γεγονός ότι οι άνδρες που βιαιοπραγούν εναντίον των γυναικών τους και μένουν ατιμώρητοι στις περισσότερες περιπτώσεις, εντείνει το φαινόμενο.

Παράλληλα, η επικράτηση του υπερσυντηρητικού Ερντογάν και του κόμματός του AKP, έχει οδηγήσει την Τουρκία δεκαετίες πίσω όσο αφορά τα δικαιώματα των γυναικών. Η παραβίαση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, μιας σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης,  για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας είναι συνεχής τα τελευταία χρόνια με τις γυναίκες, όπως η Μελέκ, να μένουν αβοήθητες, εκτεθειμένες και εγκλωβισμένες σε σπίτια γεμάτα βία με μόνη διέξοδο να σκοτώσουν στο τέλος τον θύτη τους ή να πεθάνουν σιωπώντας.

**Το 2015, η 28χρονη Σιλέμ Ντογάν έγινε φεμινιστικό σύμβολο όταν δολοφόνησε τον κακοποιητή άντρα της τον Ιούλιο του ’15 δηλώνοντας «πάντα εμείς, οι γυναίκες; Ας πεθαίνουν και οι άντρες καμιά φορά!».

Πληροφορίες: Hürriyet, Deutche Welle, 3pointmagazine