H Μπάρμπι ήταν για χρόνια το παιχνίδι κάθε κοριτσιού. Κι ακόμα είναι, ίσως. Η Μπάρμπι πέρναγε για χρόνια (κάτω απ’ τη μύτη των γονιών) ένα πολύ συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς, πρότυπο επιτυχίας, πρότυπο μέλλοντος για τα κορίτσια. Βλέπεις, παίζοντας χτίζεις ιστορίες, παραμύθια και όνειρα. Και σ’ όλες αυτές της ιστορίες, τα μικρά κορίτσια είχα πάντα πρωταγωνίστρια την ίδια γυναίκα: μια ξανθιά, ψηλή, πολύ αδύνατη και πάντα ΛΕΥΚΗ κοπέλα.
Φυσικά δεν είναι καθόλου πρόβλημα να είσαι ξανθιά, ψηλή, αδύνατη και λευκή. Είναι τεράστιο πρόβλημα ωστόσο, να είσαι αναγκαστικά έτσι. Σ’ έναν κόσμο που η Μπάρμπι κέρδισε το παιχνίδι της διαφήμισης, ένα κορίτσι όπως κι αν ήταν το ίδιο (λευκό, μαύρο, ψηλότερο ή πιο κοντό, με περισσότερα ή λιγότερα κιλά) είχε πάντα την ίδια εικόνα στις φανταστικές μελλοντικές προβολές του. Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, μια μαύρη Μπάρμπι έπρεπε να υπάρχει χρόνια τώρα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, σήμερα, στην εποχή που η διαφορετικότητα αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται στ’ αλήθεια αποδεκτή, η μαύρη Μπάρμπι ήρθε. Έτσι μας είπε ο φίλος μας, Boredpanda.com. Και μάλιστα, δεν ήρθε μόνη της.
Μπάρμπι σε διάφορα ύψη, διάφορα κιλά, με διάφορα μαλλιά και στυλ. Επιτέλους η πιο διάσημη κούκλα της γης, έπαψε να ζει σ’ έναν κόσμο γεμάτο από ίδια πρόσωπα και σωματότυπους και βγήκε στον πραγματικό κόσμο.
Σ’ έναν κόσμο που υπάρχουν άνθρωποι σε αμαξίδια, άνθρωποι με αλοπεκία, άνθρωποι με αλμπινισμό. Και είναι άνθρωποι που αν το παιδί τους βάλει μες στο παιχνίδι του, αν ταυτίσει ώρες χαράς μαζί τους, θα συνυπάρξει μεγαλώνοντας μαζί τους χωρίς περίεργα ή αδιάκριτα βλέμματα. Αν είναι ήδη ο κόσμος του, δεν θα ‘χει λόγο να τους κοιτάξει μ’ άλλο τρόπο απ’ αυτόν που βλέπει τ’ αγαπημένα του παιχνίδια. Και δεν θα ‘χει κανένα λόγο να μην τους αγαπήσει.
Οπότε ναι, δεν μπορούμε να μη χειροκροτήσουμε την απόφαση γι’ αυτή τη νέα σειρά παιχνιδιών. Ανεξάρτητα απ’ την αιτία που οδήγησε τη Mattel στην κυκλοφορία αυτής της σειράς, αν αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα μέλλον με λιγότερη προκατάληψη, είναι σίγουρα μια θετική εξέλιξη.
