Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα κι αφού φτιάξαμε τα κουιζάκια μας με φόντο τα μηνύματα της ημέρας, ερχόμαστε να σου παρουσιάσουμε έναν φουλ προβοκατόρικο λογαριασμό. 

Γιατί, εδώ που τα λέμε, τι άλλο πέρα από προβοκατόρικος μπορεί να είναι ένας λογαριασμός που στηρίζεται στο μοτό “Όχι Άλλη Ποίηση” την ίδια στιγμή που ο σκοπός του είναι να αποδώσει και να παραλληλίσει την καθημερινότητά μας με τους στίχους διάφορων -γνώριμων και μη- ποιητών;

Την ιδέα την έχει εμπνευστεί η Μαριάννα Γκιτσάκη, η οποία συνηθίζει να βγαίνει έξω στους δρόμους, να καταγράφει φωτογραφικά στιγμιότυπα από την πόλη και τους ανθρώπους της και στη συνέχεια να ποστάρει την εικόνα αυτή στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram συνοδεία στίχων που παραπέμπουν, που επεξηγούν ή που παιχνιδίζουν αν θέλετε με το αντικείμενο της φωτογραφίας. 

Να, κάπως έτσι:

 


Πόσο Προβοκατόρισσα μπορεί να είσαι όταν χρησιμοποιείς ως τίτλο της ομάδας σου “Όχι άλλο Ποίηση”, τη στιγμή που διψάς για τις ομοιοκαταληξίες;
Χαίρομαι που με έχεις πιάσει απόλυτα. Και γι’ αυτό θα σου απαντήσω ακόμα πιο προβοκατόρικα με ένα απόσπασμα ποιήματος:

[Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε
παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων
ή έστω μνημόσυνα.
Όταν δεν έχετε
μαντέψει τη δύναμη
που κάνει την αγάπη
εφάμιλλη του θανάτου.
Όταν δεν αμολήσατε αητό την Καθαρή Δευτέρα
χωρίς να τον βασανίζετε
τραβώντας ολοένα το σπάγγο.
…
Όταν δεν ξέρετε κανέναν υπερσυντέλικο.
Αν δεν αγαπάτε τα ζώα
και μάλιστα τις νυφίτσες.
Αν δεν ακούτε τους κεραυνούς ευχάριστα
οπουδήποτε.
…
ΠΡΟΣΟΧΗ
ΧΡΩΜΑΤΑ.
Μη με διαβάζετε
όταν έχετε δίκιο.
Μη με διαβάζετε όταν
δεν ήρθατε σε ρήξη με το σώμα…
Ώρα να πηγαίνω
δεν έχω άλλο στήθος.]

 

[- Η ζωή – δεν είναι ένα κλειστό ταξίδι που ήταν α-α-αταξίδευτο.] Κατερίνα Γώγου, 9 – Ιδιώνυμο #MariannationReads #gogou

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Mariannation (@mariannation) στις

 


Τι ψάχνεις πρώτα πριν ποστάρεις; Την εικόνα ή τους στίχους;
Εξαρτάται. Είναι μέρες που ξυπνάω με έναν στίχο κολλημένο στο κεφάλι και ψάχνω απεγνωσμένα να βρω κάτι να φωτογραφήσω που να δένει. Και είναι φορές που όταν κοιτάζω μια φωτογραφία που έχω βγάλει μου έρχεται ένας στίχος στο μυαλό που την συμπληρώνει απόλυτα. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, πρώτα έρχεται το συναίσθημα της στιγμής, και μετά όλα τα άλλα.

 

[Είπε: ψηφίζω το γαλάζιο. Εγώ το κόκκινο. Κ’ εγώ.] Γιάννης Ρίτσος, Γυμνό σώμα #MariannationReads #ritsos

Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης Mariannation (@mariannation) στις


Έχεις να μου δώσεις την πιο αντιποιητική εικόνα της ημέρας;
Χωρίς δεύτερη σκέψη:

​

Σκέφτεσαι να κάνεις πιο διαδραστικό το account και να δώσεις στον κόσμο τη δυνατότητα να στέλνει τις δικές του εικόνες, τις δικές του παραστάσεις, τους δικούς του στίχους; 
Αμέ! Και για να σου απαντήσω με στίχους:

[Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή
που βρίσκουν μια θέση
στη ζωή των άλλων]
Τάσος Λειβαδίτης, Συμφωνία αρ. 1

Όποιος είναι πρόθυμος να συμμετέχει, μπορεί να μου στείλει μήνυμα στην σελίδα που μόλις δημιούργησα στο Facebook.