Οι πιο πολλοί 35άρηδες δεν έχουν προλάβει τα μπαρμπέρικα. Ίσως να έχουν δει κάποια ετοιμόρροπη πινακίδα, σε μαγαζί που νοικιαζόταν ή να έχουν ακούσει διηγήσεις από μεγαλύτερους. Κι όμως, σε μια πιο μακρινή εποχή, το μπαρμπέρικο ήταν τόπος συνάντησης και κοινωνικοποίησης, με όλους τους κινδύνους που έκρυβε (αν νευρίαζε με αυτά που άκουγε ο μπαρμπέρης και το χέρι άρχιζε να τρέμει!). Σταδιακά, τα σύγχρονα κομμωτήρια, η περιποίηση στο σπίτι, έκαναν αυτή τη μοναδική απόλαυση για τον άνδρα, απλά καθήκον. Το ξύρισμα και το κούρεμα κατατάσσονται πλέον στο κομμάτι εκείνο της κουραστικής καθημερινότητας.

«Ήμουν στην Κωνσταντινούπολη όταν είδα πολλούς άνδρες να πηγαίνουν σε κλασικά μπαρμπέρικα και τότε μου ήρθε η ιδέα», θυμάται ο Κωνσταντίνος Μεγαπάνος, ιδιοκτήτης του Barber’s & Co, στην Κηφισιά. Μιλάει έντονα και με ενθουσιασμό για το όνειρό του που έκανε πραγματικότητα. «Πίστευα πως θα καταφέρω να το κάνω όταν θα έχω γεράσει και η πελατεία μου θα είναι ανάλογης ηλικίας. Τα πράγματα ήρθαν έτσι, που ρίσκαρα και το έκανα πολύ νεότερος».

Όταν μια δουλειά πρόκειται για  προσωπικό όνειρο, όλα το «φωνάζουν». Από την ανεπιτήδευτη φιλοξενία του δημιουργού, μέχρι τη διακόσμηση και τα αντικείμενα που υπάρχουν στο χώρο. Το μεράκι και το καλό γούστο του Κωνσταντίνου σε συνδυασμό με τη γνώση για τη δουλειά ήταν το αντίβαρο, όταν έβαλε στη μια πλευρά της ζυγαριάς το ρίσκο. «Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά το ρητό περί της γυναίκας που βρίσκεται από πίσω. Εκείνη ήταν που με στήριξε και ο χώρος έχει την πινελιά της, όπως και αυτή του εικαστικού και φίλου μου Παντελή Μάκκα».

Βυθισμένοι στους άνετους καναπέδες, μας αναλύει τη φιλοσοφία του… «Ήθελα να δημιουργήσω έναν χώρο, που οι άνδρες θα έρχονται όχι μόνο για να κουρευτούν αγχωμένοι  και να φύγουν. Έχουμε tablet, περιοδικά, ποτά, καφέδες, εφημερίδες, για να μπορεί ένας πελάτης να καθίσει και να χαλαρώσει, αν θέλει. Εκτός από κούρεμα και ξύρισμα, μπορεί να κάνει πεντικιούρ ή μανικιούρ, ακόμη και μασάζ».

Αυτό που κάνει ιδιαίτερη την επιχείρησή του, είναι η άνεση που διαθέτει να επικοινωνεί με τους πελάτες, για τον οποίον, είναι πρώτα φίλοι. Ο καναπές του ψυχολόγου, αντικαθίσταται από το αναπαυτικό κάθισμα του Barber’s & Co (δεν έχουμε καθίσει σε πιο αναπαυτικές πολυθρόνες ποτέ!) και εκεί, εν μέσω κουρέματος ή ξυρίσματος ή «τριμαρίσματος» μπορεί να ακούσει τα εσώψυχα του φίλου του. «Οι πιο μεγάλες ηλικίες συζητούν συνήθως για τη δουλειά ή για κάποιο καλό εστιατόριο ή ακόμη και για μια παράσταση που παρακολούθησαν. Όσο οι ηλικίες κατεβαίνουν, τόσο τα θέματα συζήτησης αλλάζουν και περιστρέφονται γύρω από τις γυναίκες», μας αποκαλύπτει.

Αφού κάναμε 3-4 μπαλιές στο μπιλιάρδο, αφού ήπιαμε τον καφέ μας, μας έκανε μια μίνι ξενάγηση. Σταθήκαμε για λίγο στον privé χώρο της βαφής μαλλιών. «Αφού θέλεις να το κάνεις, καν’το σωστά», σημειώνει με νόημα ο Κωνσταντίνος και συνεχίζει: «Βλέπεις κάποιους άνδρες που βάφουν μόνοι τους τα μαλλιά τους και φαίνεται». Γιατί να υποστεί τις καταστροφικές συνέπειες μιας τρικολόρ κουπ, την ώρα που έχει εξασφαλισμένη εχεμύθεια, άλλωστε.

Ο ιδιοκτήτης του Barber’s & Co δεν ζει σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Γνωρίζει για την κρίση και φροντίζει να κρατήσει τις τιμές όσο πιο χαμηλά γίνεται. «Δεν θέλω να είναι μια απόλαυση μόνο για τους λίγους», σημειώνει.

Αυτό ακούγεται ιδανικό. Σε μια δύσκολη εποχή, όπου πολλοί είναι οι επιτήδειοι, είναι τόσο σπάνιο να συναντάς νέους ανθρώπους που κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, αλλά και είναι αληθινοί, αισιόδοξοι και… μερακλήδες. Άνδρες που αγαπούν τη δουλειά τους!