Στην εποχή του mp3, είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς πως τα «εξώφυλλα δίσκων» θεωρούνται από καιρό ξεπερασμένη μορφή τέχνης. Τα περισσότερα εξώφυλλα εμφανίζονται στις τέσσερις ίντσες ενός smartphone και όχι στο «φυσικό» μέγεθος ενός cd ή δίσκου… Ίσως αυτό να σκέφτηκαν κι εκείνοι που δεν έδειξαν να ασχολούνται και πολύ με αυτό που λέμε «artwork».
Δέκα εξώφυλλα δίσκων που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «τι θέλει να πει ο ποιητής;». Δέκα δίσκοι που μπορεί να μη φτιάχτηκαν στο MS Paint, δείχνουν όμως ότι η φαντασία και η τέχνη δεν συναντώνται τόσο εύκολα. Ευτυχώς, αστείο, κακόγουστο ή κιτς εξώφυλλο δεν σημαίνει αυτόματα και κακό album. Όχι εντάξει, για κάποιους ισχύει και αυτό.
