Ακούστηκε η είδηση και κανείς δεν έδωσε σημασία. Ή μάλλον, “θύμωσαν” οι περισσότεροι για το κακόγουστο αστείο, μιας και ο μεγάλος Γιάννης Κυράστας είχε σοβαρές περιπέτειες με την υγεία του. Ήταν όμως αλήθεια. Η πιο σκληρή, αδυσώπητη, που σ’ έβρισκε στην καρδιά και ευχόσουν για πρώτη φορά να ήσουν ψεύτης τη στιγμή που το ξεστόμιζες.
Την 1η Απριλίου ο Κυράστας “έφυγε” και άφησε κενό. Από τις 5 Μαρτίου 2004 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο έχοντας προσβληθεί από σηψαιμία. Η πορεία της υγείας του παρουσίασε αρκετές μεταπτώσεις και ενώ η κατάστασή του άρχισε να γίνεται αισιόδοξη, επιπλοκές του στέρησαν τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 χρονών.
Στην «Αθλητική Ηχώ» υπάρχει το ιστορικό του ταξιδιού του Κυράστα: «Η μάχη του Γιάννη Κυράστα για τη ζωή του ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου, που εισήλθε στην Ευρωκλινική, με επεισόδιο προστατίτιδας και επιδιδυμίτιδας, για το οποίο έλαβε αντιβιοτική αγωγή. Λίγες μέρες μετά, στις 5 Μαρτίου, επανήλθε στην Ευρωκλινική με σημεία νεκρωτικής γάγγραινας του οσχέου (νόσος του Fournier), οπότε χειρουργήθηκε επειγόντως και εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Στις 15 Μαρτίου, η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε βελτίωση, λόγω μιας νέας φαρμακευτικής αγωγής που έλαβε.
Οι γιατροί σταμάτησαν να τον έχουν σε καταστολή, ενώ άρχισε να αναπνέει μόνος του. Μάλιστα, το ιατρικό ανακοινωθέν της 22ης Μαρτίου, μιλούσε για “περαιτέρω βελτίωση της υγείας του”, ενώ όπως τονιζόταν, “οι δείκτες της λοιμώξεως υποχωρούν”. Κι ενώ όλοι πίστεψαν ότι ο Γιάννης Κυράστας θα κέρδιζε τη μάχη για τη ζωή του, τα δυσάρεστα ξεκίνησαν τη Δευτέρα 29 Μαρτίου, οπότε η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ξαφνικά και υποβλήθηκε σε αφαίρεση χολής. Οι μεταγγίσεις αίματος ακολούθησαν η μία την άλλη, αλλά δυστυχώς ο οργανισμός του είχε πάψει να αντιδρά θετικά σε οτιδήποτε πια… ο 53χρονος Έλληνας τεχνικός κατέληξε χθες το απόγευμα και ο χαμός του βύθισε στο πένθος όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα”».
Στο ΦΩΣ της εποχής:
«Πρόσωπα βουρκωμένα, βουβά, σφιγμένα. Η κακή είδηση. Το θλιβερό μαντάτο βρήκε τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού στην προπόνηση της ομάδας στην Παιανία. Λίγη ώρα μετά τη λήξη του προγράμματος, ο μάνατζερ του “τριφυλλιού”, Γρηγόρης Παπαβασιλείου ενημέρωσε τους παίκτες για το θάνατο του Γιάννη Κυράστα. Όλοι “πάγωσαν”. Κι αμέσως σιωπή, μέχρι να έρθει το ξέσπασμα από τους παίκτες που δούλεψαν με τον Κυράστα στη διπλή του θητεία στους “πράσινους”. Δύσκολες στιγμές, αφού πέρα από τον επαγγελματισμό υπάρχει και το συναίσθημα. Ήταν απόλυτα ανθρώπινες στιγμές για τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού που δεν άντεξαν στο άκουσμα της είδησης. Οι τρεις αρχηγοί της ομάδας ήταν συγκλονισμένοι. Ο Άγγελος Μπασινάς έλεγε και ξανάλεγε ότι δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει. Μέσα στον πόνο του, όμως βρήκε τη δύναμη να εκφράσει την επιθυμία να πάνε όλα καλά φέτος για τον Παναθηναϊκό και ό,τι πετύχουν, να το αφιερώσουν στη μνήμη του αδικοχαμένοι πρώην προπονητή τους».
Η καριέρα του
Η μετέπειτα κατάκτηση του νταμπλ από τον Παναθηναϊκό την περίοδο 2003-2004 αφιερώθηκε από πολλούς ποδοσφαιριστές και μη, σε αυτόν με το σύνθημα «Αυτή η κούπα, θα φτάσει στα άστρα, για τον Γιάννη τον Κυράστα». Στις 2 Φεβρουαρίου του 2008, όταν ο Παναθηναϊκός συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, στη γιορτή που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Γιάννης Κυράστας τιμήθηκε εν τη απουσία του, για την προσφορά του στο σύλλογο. Το βραβείο παρέλαβε η σύζυγός του Ρούλα.
Ο Κυράστας ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού και έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα εναντίον της Καβάλας στις 10 Δεκεμβρίου 1972. Με την ομάδα του Πειραιά αγωνίστηκε συνολικά σε 223 αγώνες εκ των οποίων οι 16 ήταν ευρωπαϊκοί και κατέκτησε 5 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα.
Το 1981 μαζί με τον Μάικ Γαλάκο αποκτήθηκαν από τον Παναθηναϊκό. Με το “τριφύλλι” αγωνίστηκε συνολικά σε 145 αγώνες. Οι 14 από αυτούς ήταν ευρωπαϊκοί και ανάμεσά τους ήταν και η μεγάλη πορεία του Παναθηναϊκού στις 4 καλύτερες ομάδες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985. Κατέκτησε ακόμα 2 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα. Τον Νοέμβριο του 1986 αγωνίστηκε για τελευταία φορά ενάντια στον Άρη και κατόπιν αποσύρθηκε. Από τις 15 Νοεμβρίου 1974 έως τις 19 Μαΐου 1985 αγωνίστηκε με την Ελλάδα σε 46 συνολικά αγώνες. Κορυφαία του στιγμή η συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980, στο οποίο αγωνίστηκε σε δύο αγώνες.
Τίτλοι:
7 πρωταθλήματα: 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, με τον Ολυμπιακό και 1984, 1986 με τον Παναθηναϊκό.
6 κύπελλα: 1973, 1975, 1981, με τον Ολυμπιακό και 1982, 1984, 1986 με τον Παναθηναϊκό.
Έπειτα από την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ακολούθησε καριέρα προπονητή. Από το 1987 έως το 2001 ο Γιάννης Κυράστας εργάστηκε στις ομάδες Α.Ε. Μεσολογγίου, Εθνικός, Πανηλειακός, Προοδευτική, Πανιώνιος, Ηρακλής και Παναθηναϊκός, έχοντας πετυχημένη πορεία στο έργο του. Ειδικά το έργο του στο Παναθηναϊκό μνημονεύεται ακόμα και σήμερα.
Στην ομάδα του Παναθηναϊκού είχε δύο θητείες ως προπονητής. Στην πρώτη, έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρότι δεν πήρε κάποιο τίτλο με τον Παναθηναϊκό, άδικα για πολλούς φιλάθλους, απόρροια εξωαγωνιστικών και διαιτητικών παρεμβάσεων, βραβεύτηκε ως “Καλύτερος Προπονητής 1999-2000” στα Ποδοσφαιρικά βραβεία του συλλόγου ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ). Στη δεύτερη παρουσία του, ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της περιόδου 2001-2002 του Τσάμπιονς Λιγκ, βάζοντας τις βάσεις για την εντυπωσιακή κατάληξη στις 8 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, πορεία που ολοκληρώθηκε με προπονητή τον Σέρχιο Μαρκαριάν, ο οποίος τον είχε αντικαταστήσει στα μέσα της χρονιάς
