Πολλοί απορούν με την απότομη οπισθοχώρηση του Γιάννη Αλαφούζου στο ζήτημα της επανέναρξης της Superleague. Οι φωνές της κριτικής άρχισαν να εντείνονται, μάλιστα, από τη στιγμή που ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού ξανακάθισε στο ίδιο τραπέζι με τον ομόλογό του του Ολυμπιακού, μετά από το πρώτο επεισοδιακό ΔΣ της διοργανώτριας, που καταγράφηκε μέχρι και βιαιοπραγία, αλλά και με τη χθεσινή παρουσία του στο γραφείο του Σταύρου Κοντονή, ο οποίος κάλεσε τόσο τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, όσο και του Ολυμπιακού.
Όλα βεβαίως έχουν την εξήγησή τους. Ο κ. Αλαφούζος, απ’ ότι λένε όσοι τον γνωρίζουν, δεν είναι τόσο… αφελής, ούτε ξεχνάει από τη μία στιγμή στην άλλη, ούτε ξαφνικά έγινε (πάλι) ο καλύτερος φίλος με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Αρχικά, θα πρέπει να πούμε ότι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού θέλει να ολοκληρωθεί, έστω κι έτσι, το πρωτάθλημα. Όπως και ο ίδιος είπε στη συνέντευξη Τύπου του Σαββάτου, δεν υπάρχει περίπτωση η ομάδα του να αποχωρήσει. Άρα, δώρο άδωρο να κάθεται. Συμβόλαια “τρέχουν”, συμφωνίες είναι σε ισχύ και τα τηλεοπτικά οπωσδήποτε αποτελούν βασικότατο κομμάτι του παζλ.
Ο Γιάννης Αλαφούζος λοιπόν, αυτή τη στιγμή δεν κάνει αλλαγή πλεύσης, αλλά χαμηλώνει τους τόνους για να πετύχει δύο πράγματα: Το πρώτο, όπως είπαμε, είναι η επανέναρξη του πρωταθλήματος και το δεύτερο, για να “συμπράξει” με τον τρόπο του στην εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο. Υπόθεση που μέχρι το Πάσχα αναμένουμε να έχει σημαντικές εξελίξεις και ίσως αύξηση των κατηγορουμένων, πέρα των 16 που αναφέρει το κατηγορητήριο του ανακριτή διαφθοράς Γιώργου Ανδρεάδη.
Σε αυτό το σημείο εντοπίζεται ο μεγάλος στόχος του αφεντικού του τριφυλλιού, μέσω της συνεργασίας του με τις αρχές. Στην εγκληματική οργάνωση, η οποία ο ίδιος πιστεύει ότι διευθύνεται από πρόσωπο που θα προκαλέσει αίσθηση, αν οι ενδείξεις γίνουν αποδείξεις.
