Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, έχω δει Καρντάσιανς πάρα πολλές φορές και έχω -για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά- διασκεδάσει. Επίσης, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι από τους παρουσιαστές που εμένα μου άρεσαν. Παρακολουθούσα μάλιστα και τις ταξιδιωτικές του εκπομπές. Μου αρέσει ο ήχος της φωνής του, αλλά και η ανεπιτήδευτη εικόνα του. Φυσικά υπάρχουν και τηλεοπτικές στιγμές δικές του που τις θεωρώ τουλάχιστον άτυχες, αλλά λάθη δεν κάνουν μόνο οι νεκροί, όπως μ’ αρέσει να γράφω, ξεκινώντας από τον εαυτό μου.
Σήμερα, όμως, Γρηγόρη, θα επιχειρήσω να απαντήσω σε ερώτηση που έκανες στην συγγραφέα Λένα Μαντά και στην οποία εκείνη δεν απάντησε… Η εκπομπή σας είναι νύχτα, έχω γυρίσει σπίτι αργά από μια όχι και τόσο ήρεμη μέρα, το ψυγείο μου διαθέτει δύο ληγμένα γιαούρτια, τρία ρυτιδιασμένα λεμόνια και τυρί τριμμένο που δυστυχώς-ξεχασμένο μέσα στην σακούλα μέρες- είχε παρουσιάσει πράσινα εκτεταμένα στίγματα (καταλαβαίνεις…), που σημαίνει ότι το μοναδικό ασφαλές φαγώσιμο που κυκλοφορεί είναι τα παξιμάδια λαδιού, οι ελιές από το κτήμα του κουμπάρου μου και η σκυλοτροφή των ζωντανών μου. Πιάνω δυο παξιμάδια με πέντε ελιές, τα βάζω σ’ ένα πλαστικό μπολ, ραντίζω τα παξιμάδια με νερό να μαλακώσουν και κάθομαι απέναντι από τον τηλεοπτικό δέκτη να παρακολουθήσω την εκπομπή σας.
Βλέπω, λοιπόν, την Λένα Μαντά, η οποία εξαιτίας της πληθωρικότητας του λόγου της με προκαλεί να δω την συνέντευξη (θα ήταν παράλειψη αν δεν συγχαρώ τον συνεργάτη της εκπομπής που επιμελήθηκε το βίντεο για τα ελληνικά σήριαλ που βασίστηκαν πάνω σε εκπληκτικά βιβλία, αλλά και τον μοντέρ). Το θέμα που συζητούσαν μου ήταν αφόρητα βαρετό (βγάλτε τώρα συμπέρασμα για τη ψυχολογία μου). Αφορούσε τις “50 αποχρώσεις του γκρι“! Δεν την καταλαβαίνω αυτή την φρενίτιδα, αλλά Okay, για να μιλήσω και ελληνικά. Και έρχεται η στιγμή που ο Γρηγόρης κάνει την ερώτηση που γίνεται αφορμή για να οργιάσει η φαντασία μου…
«Επικίνδυνα βιβλία, υπάρχουν;»
(Μετράω 14,8 δευτερόλεπτα αμηχανίας της…)
Στη συνέχεια επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι θα πρέπει οι γονείς να διαβάζουν όχι μόνο το οπισθόφυλλο αλλά και δυο σελίδες από το περιεχόμενο, στην περίπτωση που ένα βιβλίο πρόκειται να το διαβαστεί από έφηβο. Είπε κι άλλα η Λένα Μαντά, που τα βρήκα «παλιομοδίτικα»…
Πότε, λοιπόν, ένα βιβλίο ή βιβλία θεωρούνται επικίνδυνα;
– Ένα βιβλίο θεωρείται επικίνδυνο, λοιπόν, αν εξαιτίας του όγκου και της βιβλιοδεσίας του το εκτοξεύσεις στο κεφάλι του συντρόφου πάνω σε καβγά -σε περίπτωση που δεν διαθέτεις πρόχειρη μια ψηλοτάκουνη γόβα, ένα τασάκι από «μουράνο» ή ένα αιχμηρό αντικείμενο.
– Ένα βιβλίο θεωρείται πολύ επικίνδυνο, αν η θέση του σε συγκεκριμένο ράφι της βιβλιοθήκης ή ραφιών που βρίσκονται στην κρεβατοκάμαρα, συμπαρασύρει εξαιτίας σεισμού της τάξης των 5,7 με επίκεντρο την Αταλάντη όλη την σειρά της «Παλιάς Δομής». Σιγουράκι ότι θα ξυπνήσεις και πανικόβλητος και με μώλωπες στο πρόσωπο… Άντε να εξηγήσεις μετά ότι δεν σε πλάκωσε και ότι δεν έκανες ενέσεις κολαγόνου σε «κινέζο» που έκανε τον πλαστικό χειρούργο.
– Ένα βιβλίο θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνο αν κάποια που θέλει να σ’ εκδικηθεί, υιοθετήσει μεσαιωνικά ήθη και έθιμα και «ποτίσει» τις σελίδες του αγαπημένου σου εγχειρίδιου «10 τρόποι για ν’ αποκτήσετε γράμμωση» με δηλητήριο φτιαγμένο από ποντικοφάρμακο. (Μη ξεχνάτε πως πολλοί βασιλείς στο Μεσαίωνα και όχι μόνο, ξεφυλλίζοντας με τον παραδοσιακό τρόπο τα βιβλία -σαλιώνοντας το δάχτυλό τους και γυρίζοντας τις σελίδες- κατάπιναν το θανατηφόρο σκεύασμα, με το οποίο ο αντίπαλός του είχε “ποτίσει” τις σελίδες).
– Ένα βιβλίο μπορεί να λειτουργήσει σαν «απασφαλισμένη χειρομβοβίδα» αν το πάρει ο σκύλος από το coffee table, το ξεσκίσει κάνοντάς το «φύλο και φτερό», μπεις νύχτα σπίτι και τρέχοντας πας να σηκώσεις το σταθερό τηλέφωνο που χτυπάει. Πατάς τα φύλλα του βιβλίου, γλιστράει το τακούνι και κερδίζεις στην καλύτερη διάστρεμμα, στην χειρότερη κάταγμα.
– Ένα βιβλίο μπορεί να λειτουργήσει επικίνδυνα, αν αναφέρεται στα «10 μαντζούνια για να κερδίσεις την χαμένη σου στύση». Αρχίζεις, λοιπόν, τα κοκτέιλ, αλλά μη ξέροντας ότι είσαι αλλεργικός στη γύρη (λέμε τώρα), τουμπανιάσεις σε λάθος σημεία.
– Ένα βιβλίο, τέλος, μπορεί να είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ επικίνδυνο, αν είναι το ημερολόγιο που έγραφε ο πρώην ή η πρώην και το οποίο το έκρυψε μέσα στην «Αγία Γραφή». Αν τυχόν πάνω στον χωρισμό αναζητήσεις λύτρωση σε εδάφια της Αγίας Γραφής, την οποία είχες να χρησιμοποιήσεις από την εποχή που βαφτίστηκες, τότε… ο Θεός μαζί σου!
