«Όταν γνώρισα την Άννα, κατάλαβα γιατί έγινε ο πόλεμος της Τροίας για μια γυναίκα Ελληνίδα…», Patrick Leonard, μουσικός παραγωγός, μεταξύ άλλων σπουδαίων, και της Madonna.
Μιλούν για την Άννα Βίσση απ’ τη Μελίνα Μερκούρη και την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Φρέντυ Γερμανό και τον Μιχάλη Κακογιάννη, μέχρι τον Σαββόπουλο, την Πρωτοψάλτη, την Αλεξίου, την Τσανακλίδου, τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και την Αρίθα Φράνκλιν! Η ίδια η Άννα Βίσση σημειώνει, για το βιβλίο-υπόδειγμα δουλειάς που με επιστημονική μεθοδολογία προσεγγίζει την πορεία του μύθου της πως «… ίσως τελικά βοηθά καμιά φορά να συνειδητοποιούμε κάτι παραπάνω για το ποιοι είμαστε μέσα από τα μάτια του κόσμου. Επ’ ευκαιρία να πω πως νιώθω ευγνώμων γιατί, εκτός όλων αυτών των επωνύμων, εισπράττω απέραντη αγάπη και εκτίμηση από χιλιάδες φίλους της μουσικής και φωνής μου»…
… Η έκδοση; Όλο φωτογραφίες της σταρ, μέσα από το βλέμμα άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών της φωτογραφίας, με άλλη αισθητική, ατμόσφαιρα, έκφραση κάθε φορά και με κορυφαίους συνεργάτες στην εμφάνιση, στο φωτισμό, στην ενδυματολογία. Οι συνεντεύξεις της, από το 1990 στον υπέροχο Αντώνη Ανδρικάκη και στον Ταχυδρόμο, όπου λέει πως «ο αγαπημένος μου ο Λεωνίδας Μαλένης έχει γράψει τους ωραιότερους στίχους που έχω διαβάσει για την πατρίδα μου: τα λόγια του ‘Χρυσοπράσινου Φύλλου’ του Θεοδωράκη», ως την Χριστίνα Πολίτη και το InStyle του 2005 -«τρελαίνομαι όταν τραγουδάω, είναι η φωνή μου σε φόρμα, λέω τα αγαπημένα μου τραγούδια και βλέπω ζευγάρια στο κοινό να φιλιούνται»- είναι σταθμοί στη ζωή της με όλους μας εκεί να ταξιδεύουμε μέσα από σελίδες περιοδικών και νύχτες ξανά και ξανά.
«Επειδή συχνά μου γράφουν, και μάλιστα νέοι άνθρωποι, ότι τους έχω συντροφέψει σε πολλές στιγμές της ζωής τους, πιστεύω ότι πολύς κόσμος θα με «χαιρετίσει» όμορφα. Θεωρώ, ωστόσο, ότι, όταν δεν θα υπάρχω πια, αυτό που θα μείνει είναι η φωνή μου. Ό,τι κι αν λένε για τα ρούχα μου, τις πλαστικές, την ηλικία μου, εν τέλει είναι η φωνή μου που συγκινεί και αυτήν ο Θεός μου την χάρισε, πράγμα για το οποίο θα είμαι πάντα ευγνώμων» λέει σε συνέντευξη της στον Άρη Καβατζίκη και στο περιοδικό Close Up, τον Ιανουάριο του 2010…
Μιλάμε με τον Στέλιο Κοντέα, τον συγγραφέα, που τα τελευταία, τουλάχιστον, πέντε χρόνια έκανε έρευνα και δουλειά για αυτό το τόσο λεπτομερειακό βιβλίο. Έχει γεννηθεί το 1982, είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, διπλωματούχος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Ειδίκευσης στην Οικονομική Θεωρία και υποψήφιος διδάκτωρ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών! Αρθρογραφεί απ’ το 2008! Το διάστημα 2011 – 2013 εργάζονταν ως συντάκτης στην οικονομική εφημερίδα ΕΞΠΡΕΣ. Οικονομικά και Άννα Βίσση! «Είσαι ερωτευμένος μαζί της ε;» ρωτώ με πειραχτική διάθεση! «Με την καλλιτέχνη για πάντα!» με βάζει στη θέση μου!
Ξεφυλλίζω τις 276 σελίδες. Διαβάζω αποσπάσματα από τις καλύτερες κριτικές που δημοσιεύτηκαν σε έντυπα και ηλεκτρονικά, εγχώρια και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Κοιτώ τις 140 έγχρωμες φωτογραφίες. Κάποιες ήταν από φωτογραφήσεις για έντυπα που δούλευα και εγώ και τις θυμάμαι σαν τώρα. Κάποιες άλλες είναι αδημοσίευτες. Τρεις κριτικές δικές μου! Γαμώ το! Περνάει ο καιρός και είναι όμως πάντα τώρα! Πως γίνεται; Lipstick, Μάρτιος 2002, και Veto – Piazza, το 2009, φυσικά Down Town, τεύχος 782 παρακαλώ και Νοέμβριος του 2010!
Θυμάμαι ξανά:
«… Άννα Βίσση. Στης Απόλυτης… Η Απόλυτη βγαίνει με ένα κόκκινο παντελονάκι κι ένα σακάκι, χωρίς τουαλέτες και φανφάρες, και φτερά και πούπουλα, με μια φωνάρα στη διαπασών. Κοριτσάκια, αγοράκια, μεσόκοποι, φωνάζουν: «Άνναααα»… Φωνάζω κι εγώ, πάει η φωνή μου. (…) Με φωνή καμπάνα πάντα, λέει όλα εκείνα τα λαϊκά της που καψουρευτήκαμε, χωρίσαμε, σμίξαμε, μεθύσαμε, ξημερώσαμε, μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε, ζήσαμε, χαθήκαμε. (…) Και μετά τελειώνει. «Άννααα… κι άλλο», φωνάζει, αποτελειώνοντας τα αυτάκια μου, μια στεντόρεια φωνή δίπλα μου! Κόσμος στα παρασκήνια. Να τη δουν από κοντά. Αυτόγραφα. Κραυγές θαυμασμού. Ίδια Άννα, ίδια σχέση πάθους με το κοινό της. Αυτό το λεπτεπίλεπτο πλάσμα απορώ που βρίσκει τόσο πάθος και αναφλέγεται εκεί πάνω, στις υπερυψωμένες ή μη πίστες! Ουρές και για να βγούμε απ’ την κοσμοσυρροή. (…) Αδυσώπητο το φως του ήλιου. Ναι, είναι η Πειραιώς. Διακρίνω την Άννα Βίσση, την Αννούλα, την κυρία Βίσση, την Απόλυτη λοιπόν, σε ένα τεράστιο ασπρόμαυρο κάδρο από πάνω μας, ασορτί χρωματικά με το ξημέρωμα. Το αυτοκίνητο φεύγει με Άννα Βίσση απ’ τα παλιά της στη διαπασών: «Με κακά παιδιά θα ξενυχτάω»… Τι θα ξενυχτάω, που πάλι ξενύχτισα, Άννα!»…
Και στέκομαι ξανά και ξανά στις σελίδες, σε ένα απρόκλητο και αθέλητο ταξίδι στο παρελθόν. Από το 1996 έως το 2013 παλιοί συνάδελφοι, σπουδαίοι ή σκέτο επαρκείς γραφιάδες, τίτλοι περιοδικών που δεν υπάρχουν πια, που έγραψαν ιστορία, ή που ίσα που τα θυμάμαι πια τώρα που τα ξανασυναντώ. Στιγμές. Πρόλογοι και κριτικές με το ύφος του καθένα. Η ιστορία του περιοδικού τύπου από τον 20ο αιώνα να φτάνει στον 21ο μαζί με την παθιασμένη φωνή και την πυρακτωμένη παρουσία της Άννας Βίσση. Και το τραγούδι (της) συνεχίζεται…
Το λεύκωμα «Άννα Βίσση: Η Απόλυτη Ελληνίδα Σταρ» μπορείτε να παραγγείλετε και από το www.avthebook.gr ,στην τιμή των €29.90. Με πρόταση της Άννας Βίσση, μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του λευκώματος θα διατίθεται για την ενίσχυση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και συγκεκριμένα, 3 ευρώ από την πώληση κάθε αντιτύπου στην Ελλάδα θα διατεθούν απευθείας στο «Χαμόγελο του Παιδιού», ενώ 3 ευρώ από την πώληση κάθε αντιτύπου στην Κύπρο και το εξωτερικό θα διατεθούν απευθείας στο «Sophia Foundation for Children».
