Νέος ομοσπονδιακός τεχνικός είναι και επίσημα ο Σέρχιο Μαρκαριάν. Ενας προπονητής που έχει αφήσει το στίγμα του στην Ελλάδα με την έξοδο του Ιωνικού στην Ευρώπη για πρώτη φορά, με το απίθανο βίντεο που “στολίζει” τον Μιχάλη Κωνσταντίνου σε εκείνη την απίθανη στιγμή, αλλά και με τον Παναθηναϊκό στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 2001-2002.
Ο 70χρονος σήμερα τεχνικός μεγάλωσε στην Αργεντινή και σε νεαρή ηλικία υπήρξε ποδοσφαιριστής σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ακολούθησε πανεπιστημιακές σπουδές και στη συνέχεια εργάστηκε σε εταιρεία καυσίμων στην Ουρουγουάη. Η ενασχόλησή του με την προπονητική ξεκίνησε με αφορμή την ήττα της εθνικής ομάδας της χώρας του από την Ολλανδία στο Μουντιάλ του 1974 όταν και αποφάσισε να εγκαταλείψει τη μέχρι τότε εργασία του, δεχόμενος κριτική από συγγενείς και φίλους για την απόφασή του αυτή, για να ακολουθήσουν δέκα δύσκολα χρόνια μέχρι την αναγνώρισή του. Λάτρης της τακτικής αναγνωρίζεται πλέον ως ένας σπουδαίος στον τομέα αυτό προπονητής, ενώ είναι γνωστός ως “Ο μάγος” (“El Mago” στα ισπανικά).
Παρά το γεγονός ότι το έναυσμα της ενασχόλησής του με την προπονητική υπήρξε η εθνική ομάδα της Ουρουγουάης δεν έχει βρεθεί ποτέ στον πάγκο της. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1974 στις ακαδημίες της Ατλέτικο Μπέλα Βίστα από την Ουρουγουάη και στη συνέχεια προωθήθηκε ως πρώτος προπονητής του συλλόγου. Ευρύτερα γνωστός έγινε το 1983 όταν ανέλαβε την Κλουμπ Ολίμπια από την Παραγουάη, στην οποία παρέμεινε επί μία τετραετία και κατέκτησε το πρωτάθλημα δύο φορές (1983, 1985).
Ακολούθησε η Σολ Ντε Αμέρικα επίσης από την Παραγουάη με την οποία κατέκτησε το κύπελλο το 1988. Επόμενος σταθμός του μια ακόμη ιστορική ομάδα της Παραγουάης, η Σέρρο Πορτένιο, με την οποία πανηγύρισε ένα ακόμη κύπελλο, το 1990. Ακολούθησε η ολυμπιακή εθνική ομάδα της Παραγουάης το 1992, με την οποία το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη. Από το 1993 έως το 1997, βρέθηκε στο Περού κατακτώντας από ένα πρωτάθλημα με τις Ουνιβερσιτάριο ντε Ντεπόρτες και Σπόρτινγκ Κριστάλ.
Το 1998 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ιωνικού Νίκαιας, τερματίζοντας στην πέμπτη θέση του ελληνικού πρωταθλήματος της περιόδου 1998-99, εξασφαλίζοντας παράλληλα για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου την έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Το διάστημα μεταξύ 1999-2001 βρέθηκε στην τεχνική ηγεσία της Παραγουάης, εξασφαλίζοντας την πρόκριση για το Μουντιάλ 2002, στο οποίο όμως δεν βρέθηκε καθώς στην τελική φάση της διοργάνωσης αντικαταστάθηκε από τον Ιταλό Τσέζαρε Μαλντίνι.
Το 2002 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας τον Παναθηναϊκό, τον οποίο οδήγησε μέχρι την προημιτελική φάση του Champions League της περιόδου 2001-02. Το 2005 ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης αποτέλεσε τον τρίτο σταθμό της καριέρας του στο ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ την περίοδο 2005-07 βρέθηκε ξανά στην Παραγουάη για λογαριασμό της Κλουμπ Λιμπερτάδ, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα (2006, 2007).
Ακολούθησαν οι Κρους Ασούλ από το Μεξικό (2007-08), Κλουμπ Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε το 2009, κατακτώντας το κύπελλο Χιλής, τον πρώτο τίτλο έπειτα από μια πενταετία για τον σύλλογο και η Ντανούμπιο από την Ουρουγουάη (2010).
Τον Ιούλιο του 2010 ανέλαβε την εθνική ομάδα του Περού, θέση από την οποία αποχώρησε το 2013.
Η απίθανη στιγμή (και σκηνή)
Η προπονητική του ικανότητα τα προηγούμενα, τουλάχιστον, χρόνια δεν αμφισβητείται. Αυτό, όμως, που έμεινε είναι εκείνη η στιγμή από το ντέρμπι της Λεωφόρου με τον Ολυμπιακό, το 2002. Οι «πράσινοι» προηγούνται με 1-0 και στα τελευταία λεπτά ο Μιχάλης Κωνσταντίνου κάνει ένα από τα πιο ανόητα πέναλτι με το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» ισοφαρίζουν. Η αντίδραση του Ουρουγουανού προπονητή είναι απίστευτη με το αλησμόνητο… «Tι μαλάκα είναι, τι μαλάκα είναι»!
Τίτλοι – Διακρίσεις
1983 Πρωτάθλημα Παραγουάης με την Ολίμπια
1985 Πρωτάθλημα Παραγουάης με την Ολίμπια
1988 Κύπελλο Παραγουάης με τη Σολ Ντε Αμέρικα
1990 Κύπελλο Παραγουάης με τη Σέρρο Πορτένιο
1993 Πρωτάθλημα Περού με την Ουνιβερσιτάριο ντε Ντεπόρτες
1996 Πρωτάθλημα Περού με τη Σπόρτινγκ Κριστάλ
2006 Πρωτάθλημα Παραγουάης με τη Λιμπερτάδ
2007 Πρωτάθλημα Παραγουάης με τη Λιμπερτάδ
2009 Κύπελλο Χιλής με την Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε
2011 Τρίτη θέση στο Κόπα Αμέρικα με το Περού
