Επιτέλους μια συνέντευξη της Άννας που εκείνη «απέδρασε» απο το αβάσταχτο πλέγμα της ματαιοδοξίας! Η Άννα στην εφημερίδα Athens Voice μιλάει «ανοικτά» για ένα θέμα που αφορά εκατομμύρια γυναίκες στον κόσμο. Την κακοποίηση στην σχέση. Στον δικό μου κύκλο οι περισσότερες έχουν «βιώσει» τη βία σε πολλά επίπεδα. Δεν αναφέρομαι στην σωματική βία αλλά στην ψυχολογική και στην ηθική που ακρωτηριάζει τον άνθρωπο.

Τα λόγια της Βίσση  μοιάζουν να προέρχονται από γυναίκα που σ’ εκπομπές καλούσαμε και αποδεχόντουσαν να μιλήσουν μόνο «πλάτη» στην κάμερα. Θυμάμαι κάποτε, στο Star εργαζόμουνα τότε, είχε φτάσει στην ρεσεψιόν μια γυναίκα που φορούσε μόνο το νυχτικό της, παντόφλες και μια πλαστική σακούλα στα χέρια. Είχε «αποδράσει» από το σπίτι της. Δεν άντεχε άλλο το ξύλο… Ήρθε στο κανάλι και ζήτησε να με δει (τότε παρουσίαζα την εκπομπή «Έχω θέμα»). Ζητούσε άσυλο και προστασία. Μετά από την αμηχανία του καλωσορίσματος που ακροβατεί ανάμεσα στην συμπόνια και στο ρεπορτάζ, κατάλαβα ότι εκείνο που την έκανε να καταρρέει και να ξεσπάει σε λυγμούς ήταν ο τρόμος της μήπως ο άντρας της κακοποιούσε τη γάτα της για να την εκδικηθεί. «Πόσες φορές σας έχει κακοποιήσει;» την ρώτησα τότε. Ούτε που θυμόταν· μόνο έκλαιγε.

Το ίδιο ρώτησε και ο δημοσιογράφος την Άννα Βίσση: «Έχετε υποστεί κακοποίηση;»

«Σε μία από τις σχέσεις μου ένιωσα τον τρόμο. Κατέληξε να είναι επικίνδυνη για την σωματική και ψυχική μου ακεραιότητα. Από ένα σημείο και μετά παρέμεινα καταστρώνοντας το σχέδιο απόδρασης, πως θα καταφέρω να αποδιώξω τον φόβο και να φύγω. Είχα φτάσει σ’ εκείνο το σημείο που δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Ούτως ή άλλως η “αλλοτρίωση” αυτή συμβαίνει και όταν σε μια σχέση το “θέλω να είμαι εδώ” το αντικαθιστά το “δεν μπορώ να φύγω”. Μου έχει συμβεί τρεις φορές»!

 

 

Ξαναδιάβασα την απάντησή της δύο φορές. Όχι δεν πιστεύω ότι έχω τόσο μειωμένη αντιληπτική ικανότητα. Προσπαθούσα να «κάνω εικόνα» το είδωλο που από τα ’90s, το ακολουθούσαν εκατομμύρια οπαδοί, ουρλιάζοντας το «είσαι Θεά», την γυναίκα που αποθέωσαν όλα τα life style περιοδικά, το σύμβολο της αντισυμβατικότητας και  του καθωσπρεπισμού, την star που όταν έβγαινε στο stage το κοινό παραληρούσε, τηn τραγουδίστρια που τα λουλούδια που σκορπίστηκαν για χάρη της πιθανόν να σκέπαζαν όλη την οροσειρά των Αγράφων, να «καταστρώνει» σχέδιο απόδρασης, από σχέση ερωτική! Το να είναι μια γυναίκα λαϊκή, απαίδευτη, οικονομικά εξαρτόμενη ή  φτωχή, «δικαιολογεί» εν μέρει τον φόβο, απέναντι στο «θηρίο» που ζει για να  τρομάζει, χτυπάει, ξεφτιλίζει και που τις περισσότερες φορές στην συνέχεια ζητάει συγχώρεση, για να επανέλθει την επόμενη φορά πιο βάναυσος από ποτέ. Το να είσαι «Βίσση» όμως και τρεις φορές, καθ’ ομολογία της, να ζεις τον «εφιάλτη» σημαίνει ότι αν και είσαι σε θρόνο κούκλα μου δεν ήξερες να ζεις.

Η απάντηση απο την ίδια σπαρακτική, «Τώρα πια προτιμώ να είμαι εν γνώσει δυστυχισμένη παρά εν αγνοία μου ευτυχισμένη». Προσωπικώς διαβάζοντας τα όσα είπε, εκτιμώ ότι εξαιτίας των όποιων «μετωπικών» συνέβησαν στην ζωή της, τώρα απέκτησε αυτοεκτίμηση. Η ομολογία της, ως ομολογία τραγική και λυτρωτική μαζί. Πίστευα και πιστεύω ότι όταν σκοτώνεις τους «δράκους» αναφέρεσαι δημόσια για εκείνους.

Η Άννα κακοποίησε αγρίως τον εαυτό της, το απέδειξε άλλωστε με τα όσα ομολόγησε για την διατροφή της. «Δεν πήγαινα πουθενά μήπως και δω φαγητό και φάω. Έχω υποφέρει. Κάποιος, όταν πεινάει, σηκώνεται και τρώει. Εγώ άρχιζα ν’ αναρωτιέμαι. Παχαίνει αυτό που θα φάω; Και αν φάω , πόσο καιρό δεν θα τρώω».

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για ν’ αντιληφθείς ότι, όταν εγώ κακοποιώ τον εαυτό μου συνηθίζω τόσο την κακοποίηση, ώστε να την προκαλώ να με συναντήσει για να δομήσω μια σχέση ζωής μαζί της. Η Άννα είναι μια πολύ προδομένη γυναίκα τελικά, όχι από τους άλλους, αλλά από τον ίδιο της τον εαυτό, γι αυτό ίσως ταυτίστηκε με τον ήρωα της ταινίας «Birdman».

Οι καμπάνες του Edelweiess που πρωταγωνιστεί είναι και αφορμή για να θυμηθούμε ότι :

  • Μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πέσει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής επίθεσης. Αυτό δείχνουν τα αποτελέσματα μελέτης του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (FRA) που παρουσιάστηκε προχθές στις Βρυξέλλες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη που έχει γίνει έως τώρα στον κόσμο για το θέμα της βίας κατά των γυναικών. Συμμετείχαν 42.000 γυναίκες – δηλαδή 1.500 γυναίκες από καθεμία εκ των 28 ευρωπαϊκών χωρών που μετείχαν στην έρευνα. Οι γυναίκες κατέθεσαν τις προσωπικές τους ιστορίες και από τα στοιχεία της έρευνας εκτιμάται ότι 13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρώπη είχαν κακοποιηθεί σωματικά έναν χρόνο πριν πραγματοποιηθεί η μελέτη και 3,7 εκατομμύρια είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση στο ίδιο διάστημα.
     
  • Η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία είναι οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό γυναικών που δηλώνουν ότι έχουν υποστεί βία, όπως ξυλοδαρμός, κάψιμο, βιασμός ή άλλες μορφές, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας. Οι χώρες αυτές έχουν ποσοστά βίας 52%, 47% και 46% αντιστοίχως. Αντίθετα, η Πολωνία, η Αυστρία και η Κροατία έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά βίας κατά των γυναικών, περίπου στο 20%.

     
  • Σε ό,τι αφορά τις χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, η βία κατά των γυναικών είναι κάτω από τον μέσο όρο του 33% στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στην Ελλάδα το ποσοστό των γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση φθάνει το 25%.