Η Γκλάντις Πρίσλεϊ πόναγε πολύ. Έπαιρνε ανάσες, έσπρωχνε και ούρλιαζε, όπως η πλειοψηφία των γυναικών αυτού του πλανήτη, όταν έρχεται η στιγμή να φέρουν στον κόσμο μια νέα ζωή. Πέντε λεπτά μετά τις τέσσερις και μισή το πρωί, ακούστηκε για πρώτη φορά το κλάμα του μικρού Έλβις, μέσα στο δωμάτιο της κατοικίας Πρίσλεϊ. Αυτό του δίδυμου αδερφού του, δεν ακούστηκε ποτέ, αφού γεννήθηκε νεκρός, αφήνοντας έτσι μόνο του το μωρό που θα γινόταν ο «βασιλιάς» της ροκ.

Μεγαλωμένος σε ένα υπέρ-προστατευτικό περιβάλλον, όπου η μητέρα του τον λάτρευε παθολογικά, ο Έλβις μεγαλώνοντας αποκτά την πρώτη του κιθάρα  σε ηλικία δέκα ετών. Πέντε χρόνια μετά, μετακομίζει οικογενειακά σε μια φτωχογειτονιά στο Μέμφις του Τεννεσί και εκεί θα έρθει πολύ κοντά με τα μπλουζ και την γκόσπελ μουσική πηγαίνοντας στις «συνάξεις του Θεού».

Το 1953 τελειώνοντας το Λύκειο κάνει αρχικά διάφορες δουλειές. Οδηγεί φορτηγό ή εργάζεται σε συνεργείο αυτοκινήτων μέχρι τις 18 Ιουλίου του 1953, όταν πληρώνει τρία δολάρια και είκοσι πέντε λεπτά για να ηχογραφήσει στα στούντιο της Sun Records δύο τραγούδια που ήθελε να κάνει δώρο στην μητέρα του. Θα επιστρέψει στις αρχές Ιανουαρίου του 1954, για να ηχογραφήσει άλλα δύο τραγούδια. Ο Σαμ Φίλιπς ιδιοκτήτης της Sun προσέχει για πρώτη φορά την φωνή του Έλβις.
 

Ήταν ένας λευκός που τραγουδούσε με μαύρο συναίσθημα κάτι που διαπίστωσαν όλοι όταν κυκλοφόρησε το «That’s all right», το οποίο ξεφεύγει από τα στενά όρια του Μέμφις.     

Η συνέχεια θα είναι εντυπωσιακή. Με το «Good rockin tonight» η φήμη του εξαπλώνεται, ενώ δυο χρόνια αργότερα η τηλεόραση θα τον χρίσει απόλυτο είδωλο. Τρελαμένες μαθήτριες εκστασιάζονται βλέποντας τον γοητευτικό νεαρό να λικνίζει τους γοφούς του στην σκηνή και κλαίνε όταν τραγουδάει με την βαθιά φωνή του, λυπημένες μπαλάντες.
 


Η Sun Records είναι πολύ μικρή για να τον κρατήσει και ο Φίλιπς με 35.000 δολάρια τον αφήνει ελεύθερο να υπογράψει στην πολυεθνική RCA. Τα πληρώνει ο «συνταγματάρχης» Τομ Πάρκερ, ο άνθρωπος που αναλαμβάνει μάνατζερ του Έλβις.

Τα επόμενα χρόνια, ο Πρίσλεϊ θα παίξει σε πολλές ταινίες για όλη την οικογένεια, βάζοντας σε δεύτερο ρόλο την μουσική του πορεία.

Το 1968, μαγνητοσκοπήθηκε η συναυλία «68 Comeback Special» που προβλήθηκε από το NBC στις 3 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, καθηλώνοντας το κοινό των ΗΠΑ. Ήταν, όπως γράφτηκε, μια παράσταση συναισθηματικού μεγαλείου που τον έφερνε πίσω στις μουσικές του ρίζες, πίσω στα νέγρικα στέκια του Μέμφις, όπου οι μαύροι έπαιζαν τα μπλουζ.

Το «Suspicious minds» κυκλοφορεί ένα χρόνο αργότερα και καρφώνεται στο Νο 1 των charts, αποδεικνύοντας ότι ο «βασιλιάς» επέστρεψε.
 

Το «επέστρεψε» θα κρατήσει δύο χρόνια. Στην δεκαετία του ’70, ο Έλβις θα μεταλλαχτεί. Κάνει χρήση ναρκωτικών χαπιών, παίρνει βάρος και τραγουδάει για σιτεμένες κυρίες στα καζίνο του Λας Βέγκας, φορώντας φανταχτερά κουστούμια.

Το τέλος θα έρθει στις 16 Αυγούστου του 1977 στην περίφημη Graceland, όταν η τελευταία του αγάπη, η Τζίντζερ Όλντεν βρίσκει νεκρό στο πάτωμα, το πάλαι ποτέ αγόρι που τρέλαινε τα κοριτσάκια.