Εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις! Θα ‘σαι ο νεότερος συνάδελφος, αυτός ο χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, ή αυτός που του έπεσε ο κλήρος από την επίσημη και δημοκρατική κλήρωση -που δε σου ‘χει πέσει ποτέ, ούτε φλουρί στην βασιλόπιτα αλλά, για να δουλέψεις Πρωτοχρονιά, κάθε χρόνο κερδίζεις! Οι μέθοδοι του χωσίματος του συντάκτη σε γιορτές και αργίες αλλάζουν, συνήθως όταν αλλάζεις και εσύ ο δύσμοιρος κατηγορία. Δηλαδή, όταν παύεις να είσαι ο νεότερος, ή κάνεις οικογένεια, αποφασίζουν να βάλουν κλήρο λες και όλο το γραφείο συνωμοτεί εναντίον σου, μαζί με το σύμπαν, που, όπως εμπεδώσαμε απ τον Κοέλιο, όλο μηχανορραφίες και ραδιουργίες είναι!

Τις παραμονές των γιορτών και των αργιών, όπως ας πούμε, να, παραμονές Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς, το δράμα αρχίζει απ’ τη διαδρομή για να φτάσεις στο γραφείο! Εκατομμύρια αυτοκίνητα παραλύουν κάθε λεωφόρο, δρόμο διπλής κατεύθυνσης, μονόδρομο, χωματόδρομο ή μονοπάτι σε ακτίνα απόστασης από super market -που τριγύρω του θυμίζει εμπόλεμη ζώνη- μπορεί και δυο προαστίων. Δηλαδή στην Κηφισίας, αν έχει μεγάλο super market στο ύψος της Καλογρέζας, το μποτιλιάρισμα πιάνει απ’ την Ερυθραία και τελειώνει στο Ψυχικό, στον Φάρο. Ενδιαμέσως θα συναντηθούν οι ουρές με άλλα super market μεγάλα, απ’ αυτά με τις προσφορές και έτσι τα μποτιλιαρίσματα απλώνονται στην Μεσογείων, στην Ηρακλείου, στην Μαραθώνος, στην Πατησίων ακόμη και στην Βουλιαγμένης, την Συγγρού και την παραλιακή! Και όλα αυτά για να πάρεις κουκουνάρια και ρόδι σε προσφορά και φτηνότερα. Αμ, τα 1000πλασια έφαγες στην βενζίνη μαυρο-νοικοκυρά μου! Για να φτάσεις λοιπόν στο γραφείο πρέπει να είσαι οπλισμένος με εξάρτηση και σθένος ΟΫΚά, τσιγάρα, νερό, ξηρά τροφή και καθετήρα ή πάνες ακράτειας. Και κάποτε θα τα καταφέρεις, κάθιδρος, να καθίσεις στο γραφείο σου…

Μόλις φτάσεις, θα θυμηθείς πως τις προηγούμενες μέρες για να τα ‘χεις έτοιμα, έχεις γράψει θέματα «ψυγείου», που κλασικά στις γιορτές τα θυμόμαστε όλοι και έχεις ήδη σιχαθεί τη ζωή σου από Χριστούγεννα και θες να πηδήξεις κατευθείαν στον 15αύγουστο και στους ουζομεζέδες παραλείποντας χοιρινά και γαλοπούλες με ή χωρίς γέμιση! Έχεις γράψει: «Οι χριστουγεννιάτικες διακοπές των επώνυμων», που, αν δεν είναι στον Κορυδαλλό όπως πάει, τάμα θα πρέπει να ‘χουν κάνει, «οι Ελβετικοί χλιδάτοι προορισμοί του πλούτου», που το χεις έτοιμο απ το 1992 και του αλλάζεις τίτλο κάθε χρόνο, «Αράχοβα: ποιοι διάσημοι κάνουν σκι στο δικό μας Σεν Μόριτζ», συνήθως ο Λιάγκας και η Σπυροπούλου και είχε παλιά και κάτι σάλε η Μαστροκώστα, που όλα τα ‘χεις σκαναρισμένα και έτοιμα από πέρυσι, απλά αλλάζεις ημερομηνίες.

Έχεις γράψει ακόμα συνταγές για την γαλοπούλα, για οικονομικούς κουραμπιέδες και μελομακάρονα, για φτηνά δώρα, για τον στολισμό του γιορτινού τραπεζιού, για τα δέκα ωραιότερα παιδικά βιβλία και παραμύθια, για το πώς θα ‘σαι όμορφη στο ρεβεγιόν, που εσύ προσωπικά θες να γυρίσεις σπίτι, να βάλεις παντούφλες και να βουτήξεις τα δάχτυλα σε ζεστό νερό, που από απ’ το πολύ πληκτρολόγιο έχουν γίνει σα νοστιμότατα λουκάνικα Ευρυτανίας που είναι και της εποχής. Έχεις γράψει για την καταγωγή του Άι Βασίλη, πως λένε τον Άι Βασίλη σ’ άλλα κράτη, συνταγή για γευστική βασιλόπιττα, που ποτέ δε δοκίμασες, άλλα πάντα αγοραστή παίρνεις, την ιστορία του Νικ δε Γκρικ και γιατί τζογάρουμε την Πρωτοχρονιά, τα ζώδια για το 2015, τα πρόσωπα και τα γεγονότα του 2014, τους γάμους του 2014, τους χωρισμούς του 2014, τον τηλεοπτικό απολογισμό του 2014, το ζώδιο και τον ωροσκόπο ακόμα και του Ρούντολφ, το ελαφάκι, τι λένε τα άστρα για τον Σαμαρά και τι για τον Τσίπρα το 2015, τι φύλο παιδί θα κάνει η Μενεγάκη – αλλά καλά, αυτό το δημοσιεύουμε μέρα παρά μέρα, δε περιμένουμε θα και την Πρωτοχρονιά…

Όταν έχεις δε τη βάρδια ανήμερα της μεγάλης γιορτής, εννοείται ότι μισείς την οικογένεια σου που καλοπέρνα ενώ εσύ πας χρονιάρα μέρα στο γραφείο και γιατί, στα κομμάτια, δεν έγινες δασκάλα, που είχες περάσει Παιδαγωγική, αλλά ήθελες δημοσιογραφίες και αηδίες, ε; Φυσικά δεν έχεις ειδήσεις και δεν βρίσκεις τι να γράψεις! Έχεις φέρει απ’ το σπίτι δυο μελομακάρονα και δυο κουραμπιέδες διότι είναι κλειστά τα ντιλίβερι όλα, να γιορτάσουν οι άνθρωποι, όχι να βάλουν νταλκά να ταΐσουν εσένα σουβλάκι χωρίς κρεμμύδι με σος γιαούρτι, να μη ζέχνεις και τζατζίκι!

Επειδή  νυχτώνει νωρίς και είσαι μοναχούλης άνθρωπος σε ένα γραφείο φτιαγμένο για είκοσι (20) άτομα, από το σούρουπο και μετά αρχίζεις να θυμάσαι όλα τα θρίλερ που έχεις παρακολουθήσει για ληστές, κακούργους, τρομοκράτες, φαντάσματα, ακόμα και το «Μόνος στο σπίτι» 1 και 2 και λαχταράς σε κάθε τρίξιμο τζαμιού! Αν πάλι σου τύχει κάνα φονικό –διότι οι μέρες αυτές με τα αλκοόλ και την μοναξιά τα χουν αυτά- απ’ τη μια χαίρεσαι σε σημείο παρεξήγησης αν σε έβλεπε -που δε σε βλέπει κανένας- γιατί επιτέλους έσκασε είδηση, απ’ την άλλη αγρίευσαι πιο πολύ γιατί ακριβώς μπορεί να σε βλέπει και κανένας ντυμένος Άι Βασίλης με τσεκούρι κρυμμένο κάτω απ το κόκκινο, φανταιζί ριχτό του και δε λες να το βγάλεις απ’ το μυαλό σου!  

Γυρνώντας σπίτι, όλοι θα κοιμούνται, βαρυστομαχιασμένοι και θα σου χουν αφήσει κάνα πιάτο κρύα γαλοπούλα και μαραγκιασμένη σαλάτα! Θα συμπονέσεις γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, φαρμακοποιούς, μπουζουξήδες, ντίβες της πίστας και της πενιάς που δουλεύουν, σαν εσένα αυτές τις άγιες μέρες και θα ζηλέψεις την καλή τύχη των ξωτικών του Άι Βασίλη, με την απορία αν τα προσλαμβάνει με interview ή μέσω ΑΣΕΠ. Τουλάχιστον αυτά κάθε Πρωτοχρονιά δουλεύουν, αλλά τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου έχουν ρεπό…