Παιδάκια τον γνωρίσαμε ως τον ωραίο, παράτολμο, αντικομφορμιστή ντετέκτιβ στο τηλεοπτικό «Αυτός, αυτή και μυστήρια». Σηκωμένο δεξί φρύδι, πειραχτικό, λίγο στραβό χαμόγελο, μια γλώσσα σώματος διαθέσιμου για αλητεία, αλλά και μια αύρα εκείνου του μάγκα που είναι πάντα με το καλό. Και το καλό, κυρίως στο σινεμά, στο τέλος πάντα θα κερδίζει.

«Πολύ σκληρός για να πεθάνει», ο Μπρους Γουίλις, γεννημένος το 1955, στη Δυτική Γερμανία, δούλεψε ως βιομηχανικός εργάτης και κάποτε ως μπάρμαν. Και αυτός της κοπής των ηθοποιών του Νιου Τζέρσεϊ, των λαϊκών, «κακών» παιδιών, που άλωσαν τα χολιγουντιανά στούντιο, σπούδασε υποκριτική στο ταπεινό δημόσιο κολέγιο και όχι σε κάποιο φιγουράτο, πανάκριβο μεγάλο πανεπιστήμιο.

Πριν πάρει το κανονιστικής γνώσης πτυχίο του, πήγε στη Νέα Υόρκη για να παίξει στο θέατρο. Και εκεί στο θέατρο, αυτός ο γνωστός μας από περιπετειώδεις ρόλους στο σινεμά, θα πάρει τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο διάσημο, πια, θεατρικό του Σαμ Σέπαρντ «Fool for Love» το 1984.

Ύστερα ήρθε η τηλεόραση και μετά το σινεμά. Και ενώ δε συνηθίζεται οι επιτυχημένοι ηθοποιοί της τηλεόρασης να διαπρέπουν στον κινηματογράφο, αλλά να μην μπορούν να απεμπλακούν απ τους ρόλους-στερεότυπα που τους καθιέρωσαν, ο Μπρους Γουίλις θα κάνει τεράστιες επιτυχίες. Η σειρά ταινιών «Πολύ σκληρός για να πεθάνει», «Pulp Fiction», «Δώδεκα Πίθηκοι», «Οργισμένα Χρόνια», «Η Έκτη Αίσθηση»…

Δεν ξέρω κανέναν άνδρα που να μην του αρέσει ο Μπρους Γουίλις (και ο Ματ Ντέιμον, συνήθως). Δεν ξέρω πολλές γυναίκες που δεν χάζεψαν λίγο τις λεπτομέρειες της ζωής του με την σταρ και σύζυγο του για 13 χρόνια, Ντεμί Μουρ και τα 3 τους παιδιά. Δεν μου έρχεται στο νου κάποιος 40αρης-50αρης φίλος που να μη γουστάρει που ο Μπρους Γουιλις ροκάρει και παίζει μουσική σε μπαρ.Ή που ενώ τα χρόνια πέρασαν, ακόμη και στις τωρινές ταινίες του, το γοητεύει το ωραίο το κορίτσι και πέφτει στην αγκαλιά του!

Και επειδή είπαμε, στο σινεμά, στο τέλος, πάντα το καλό νικάει, δεν μπορεί να μην έχει happy end η περιπέτεια υγείας του Μπρους Γουίλις, που σκορπίζει θλίψη σε εκείνη τη γενιά των 80’s που τον είχαν δεδομένο είδωλο προβολής προσωπικών ονείρων. Ο ηθοποιός νοσηλεύεται σε κλινική του Μόναχου, όπου νοσηλεύεται με σύμπτωμα την πάρεση προσωπικού νεύρου ή αλλιώς παράλυση Bell. Τα αίτια της παράλυσης δεν είναι γνωστά ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υγείας. Γράφτηκε πως ο ιός του απλού έρπητα, η ανεμοβλογιά, η λοιμώδης μονοπυρήνωση, η μεγάλη πίεση αλλά και το στρες, προκαλούν την οδυνηρή και ψυχοφθόρα παράλυση.

Όμως, είπαμε: Είναι πάντα ο Τζον Μακλέιν που πάντα νικάει τους κακό, ακόμη και αν αυτό είναι μια αρρώστια, λίγο πριν τα Χριστούγεννα…