Μεγαλώσαμε –οι κάτω των 50- με την ιδέα ότι το χωριό του Άγιου Βασίλη βρίσκεται κάπου κοντά στον αρκτικό κύκλο, εκεί που τον χειμώνα ο ήλιος ρίχνει το αναιμικό φως του με φειδώ και οι τάρανδοι είναι το μοναδικό αξιόπιστο μεταφορικό μέσο.
Όμως, τα οικονομικά δεδομένα, ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, διέλυσαν και αυτή την ψευδαίσθηση που για χρόνια συντηρούσε με νύχια και με δόντια ο φινλανδικός οργανισμός τουρισμού.
Το χωριό του κοκκινομάγουλου άγιου βρίσκεται τελικά στην Κίνα, 300 χιλιόμετρα νοτίως της φουτουριστικής Σαγκάης, στην πόλη Yiwu. Εκεί έχουν συγκεντρωθεί περισσότερα από 600 εργοστάσια –μερικά είναι απλές οικοτεχνίες- όπου παράγονται όλα τα αναγκαία για τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς: διακοσμητικές μπάλες, φωτεινές γιρλάντες, φιγούρες από χαρτί ή τσίγκο, ψεύτικο χιόνι, κάλτσες, σκούφος κι ό,τι άλλο βάζει ο νους σας.
Το μέγιστο πλεονέκτημα των εν λόγω εργοστασίων σε σχέση με τα ανταγωνιστικά τους σε άλλες περιοχές του κόσμου είναι φυσικά οι χαμηλές τιμές –ένας εργαζόμενος σε αυτά μπορεί να εισπράττει από 250 έως 380 ευρώ τα μήνα για δωδεκάωρη καθημερινή εργασία.
Η άνθιση του «κλάδου» συνέπεσε με τα ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στη Δύση, η οποία αναζήτησε φτηνές λύσεις για να κορέσει την όρεξή της για μπιχλιμπίδια και εποχικά είδη τα οποία καταλήγουν με εντυπωσιακή συχνότητα στα σκουπίδια. Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι δεν έχουν ιδέα ποιος είναι ο Άγιος Βασίλης ούτε έχουν δει ποτέ στη ζωή τους χιόνι και έλατα, απασχολούνται όλο τον χρόνο για την παρασκευή των εορταστικών ειδών που πωλούνται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και στη χώρα μας.
