Τρία εικοσιτετράωρα έχουν ήδη περάσει από τότε που η Χρυσούλα Διαβάτη και ο Σάκης Ρουβάς «εγκαταστάθηκαν» απέναντι από το κεφαλάρι του κρεβατιού μου. Οι Έλληνες, ταυτόχρονα με εκατοντάδες ακόμη διλήμματα, καλούμαστε ν’ απαντήσουμε στην δημοσκόπηση: Για ποιον η Επίδαυρος είναι «απαγορευμένη ζώνη;» Για τον Σάκη Ρουβά; Για τη Χρυσούλα Διαβάτη; Άλλος – Άλλη. Δεν ξέρω – Δεν απαντώ!
Η Χρυσούλα Διαβάτη είναι γειτόνισσά μου στου Παπάγου. Είναι πάνω από 30 χρόνια που πηγαίναμε και στο ίδιο γυμναστήριο. Συναντιόμαστε συχνά – πυκνά στην λαϊκή και στα μαγαζάκια της περιοχής. Την Χρυσούλα ως γυναίκα – άνθρωπο την έχω στην καρδιά μου. Για το υποκριτικό της ταλέντο, περιττό να γράψω το οτιδήποτε. Σήμερα όμως θα γράψω για το πως γνώρισα τον Σάκη Ρουβά. Το εξιστορούσα σ’ ένα φίλο χτες τα ξημερώματα και εκείνος μου είπε: «Άντε ρε Νανά… Σοβαρά; Κάτσε γράψτα»!
Τα «άγουρα» χρόνια του Σάκη
1991, χειμώνας. Είμαι στον ΑΝΤ1 και παρουσιάζω το κεντρικό δελτίο ειδήσεων μαζί με τον Τέρενς Κουίκ. Η Ρούλα Κορομηλά έχει έρθει στον ΑΝΤ1 με μεταγραφή από την κρατική τηλεόραση και κάνει κολλητή παρέα με τον Μιχάλη Ασλάνη. Στου Ασλάνη το σπίτι, στο Κολωνάκι, μαζευόμασταν συχνά τα βράδια. Παραγωγός της Ρούλας τότε στον «Πρωινό Καφέ» του ΑΝΤ1 ήταν ο Νίκος Καλογερόπουλος (καλά να είναι η ψυχή του). Θεσσαλονικιός. Επαιζε κιθάρα και κάπνιζε πολύ. Ήταν λίγο μετά που είχα τελειώσει το δελτίο ειδήσεων. Καθόμουνα στην αίθουσα σύνταξης δίπλα στην Τζέλα Παυλάκου που ετοίμαζε εκείνο το βράδυ το νυκτερινό δελτίο, χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η Ρούλα που με προσκαλεί να πάμε στο σπίτι του Μιχάλη, για να γνωρίσουμε έναν «τύπο – κούκλο» που τραγουδάει… Βαριόμουναααα. «Τον έχει βρει ο Δάκης» μου λέει η Ρούλα, «πάμε να δούμε αν ο αρκούδος (έτσι λέγαμε τον Ασλάνη), είναι υπερβολικός ή έχει ανακαλύψει τεφαρίκι»…
Με τα πολλά, πάμε σπίτι του Μιχάλη· ο Καλογερόπουλος είχε πάρει την κιθάρα του και στον καναπέ βλέπω ένα αγόρι με μακριά μαλλιά – μαύρα- που φοράει κολλητό τζιν και ένα άσπρο μπλουζάκι. Ο Μιχάλης είναι ξετρελαμένος από χαρά που μας γνωρίζει το παλικάρι. «Ελάτε να σας γνωρίσω τον Σάκη Ρουβά», μας λέει. Χαιρετιόμαστε και καθόμαστε γύρω – γύρω όλοι με τη Ρούλα να μου κλείνει το μάτι… Ο Καλογερόπουλος αρχίζει να παίζει κιθάρα και ο Σάκης αρχίζει να τραγουδάει… Είχε περάσει περισσότερη από μια ώρα και, εκτός από το «γεια» που μας είχε πει, τη φωνή του δεν την είχαμε ξανακούσει. Σε ό,τι λέγαμε ο Σάκης γελούσε. Ήταν ευγενικός, με πολύ καθαρό βλέμμα, όμορφος πολύ, αλλά μμμμ… σχεδόν μουγκός!
Ο Μιχάλης είχε μια ακατάσχετη φλυαρία ενθουσιασμού για εκείνον. Μάθαμε ότι ο Δάκης είχε μεσολαβήσει να έρθει ο Σάκης από την Πάτρα όπου τραγουδούσε σ’ ένα μαγαζί στο Show Center. Όταν τραγούδησε ο Σάκης εκείνη την νύχτα, καταλαβαμε ότι «το είχε» και καταλήξαμε με συνοπτικές διαδικασίες ότι θα μπορούσε η Ρούλα να τον καλέσει να τραγουδήσει στον «Πρωινό Καφέ»… Φύγαμε από το σπίτι του Μιχάλη ξημερώματα και ήμουνα απολύτως βεβαία ότι ο Σάκης, εκτός από τα τραγούδια που είπε και τα μαλλιά που κουνούσε μ’ έναν αυθόρμητο εξαιρετικά γοητευτικό τρόπο, είχε κουβεντιάσει μαζί μας «μια σταλίτσα» περισσότερο από τον καναπέ του Μιχάλη…
Όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητό μου, ρώτησα την Ρούλα: «Πόσα τραγούδια θα τον βάλεις να πει;». Ο Νίκος ο Καλογερόπουλος είχε ανάψει το 32ο τσιγάρο και, γυρίζοντας προς την Ρούλα, της είπε: «Καλά σου λέει γιατί, αν περιμένουμε συνέντευξη, θα μπορέσει να μας πει το όνομά του, ότι είναι από την Κέρκυρα και ότι είναι πολύ χαρούμενος που ήρθε στην εκπομπή».
Από τον Νίκο τον Καλογερόπουλο το επόμενο διάστημα έμαθα ότι θα πήγαινε στην εκπομπή αμέσως μετά από μια φωτογράφιση που ετοίμαζε το περιοδικό «Κλικ». Σ’ εκείνη τη φωτογράφιση θα ήταν η Μαλβίνα, καθώς το περιοδικό ήθελε να παρουσιάσει 10 πολύ γνωστούς Αθηναίους, αλλά και ο Βλάσης Μπονάτσος. Μια νύχτα στο «Spartacus» είμαστε παρέα με τον Βλάση και τον Κώστα Ζήκο που ήταν κολλητός φίλος του Βλάση. Η Τζένη Χειλουδάκη τότε «έγραφε ιστορία» στο μπαρ, το μαγαζί πρωτοποριακό, διακοσμημένο από τον Σπύρο Μπίλια, και κοντά στα ξημερώματα μπαίνει μέσα ο Ηλίας Ψινάκης με τον Σάκη Ρουβά… Ο Σάκης είχε ήδη πάρει το δεύτερο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης «πάρ’ τα». Τους στίχους τους είχε γράψει ο Γιώργος Παυριανός, καταπληκτικός στιχουργός, ο οποίος όπως ξέραμε είχε εξιταριστεί με τον Σάκη. Στον κύκλο των γνωστών υπόπτων του lifestyle, ο Παυριανός ήταν γνωστός ως «Θεία Παύρη», ταλεντάρα μεγάλη και -για μένα- ίσως ο άνθρωπος που αποτέλεσε εφαλτήριο για να ξεκινήσει η πορεία ενός από τους μεγαλύτερους σταρς της ελληνικής showbiz. Ήταν η εποχή που ο Σάκης είχε υπογράψει πριν από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης συμβόλαιο με την Polygram. O Νίκος Μουρατίδης μου είχε αποκαλύψει ότι, αν και επεχείρησαν τότε να τον πλασάρουν με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, ο Σάκης επέμενε να πλασαριστεί ως «Σάκης Ρουβάς».
Ο Ηλίας Ψινάκης αναλαμβάνει την εκπαίδευση του Σάκη Ρουβά κάπου εκεί κοντά που υπογράφει με την Polygram το συμβόλαιό του και κυριολεκτικά αφοσιώνεται σ’ εκείνο το ταλαντούχο παιδί που διαθέτει τεράστιο ταλέντο για την πίστα αλλά…. Στον προφορικό λόγο δεν το «έχει με τίποτα».
Αυτά που γνωρίζαμε για την προσωπική ζωή του Σάκη μέχρι εκείνο το διάστημα ήταν ότι μεγάλωσε στην Κέρκυρα, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, οι γονείς του χωρίσανε όταν εκείνος ήταν 12 χρονών, στο σχολείο μόνο καλός μαθητής δεν ήταν και στα 17 του τραγούδησε σ’ ένα μαγαζί στο νησί όπου και τον είδε ο Δάκης. Όταν ήρθε στην Αθήνα συζούσε με μια Αγγλιδούλα που την λέγανε Σάλι και …μέχρι εκεί .
Η εποχή της καθιέρωσης
Ο Ηλίας Ψινάκης «υιοθετεί» τον Σάκη Ρουβά και γίνεται για εκείνον όλα τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ μαζί. Το 1996 ο Νίκος Μαστοράκης (μπορεί να μην θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία) επιχειρεί συνέντευξη μαζί του. Ήμουνα στον ΣΚΑΙ τότε. Όταν προβλήθηκε η συνέντευξη, κατάλαβα την τεράστια, σχεδόν θηριώδη, προσπάθεια του Μαστοράκη να μιλήσει με τον Σάκη. Αυτό, όχι γιατί ο Ρουβάς δεν ήταν ευγενικό παιδί… Διέθετε όμως αυτό που για κάθε δημοσιογράφο θεωρείται «κατάρα». Απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις χρησιμοποιώντας τις εξής λέξεις: «Ναι» (γέλια)… «Όχι» (γέλια)… «Δεν ξέρω…» (γέλια)… «Θα δούμε» (γέλια)… Θυμάμαι ότι είχανε κάνει γυρίσματα «περπατητά», γύρω από δέντρα, δίπλα στην θάλασσα… Ο Νίκος μιλούσε με πρόταση – ερώτηση που κρατούσε τέσσερα λεπτά και ο Σάκης απαντούσε μονολεκτικά. .Ευτυχώς που όλες και όλοι περιμένανε να δούνε τον «Έλληνα Θεό» να χορεύει στην πίστα και να τραγουδάει. Η κραυγή του κόσμου «Sakissssssssssssssssssssssssssssssss» καλύπτει οποιαδήποτε αδυναμία λεκτικής επικοινωνίας ενώ οι οποιεσδήποτε προσπάθειες του Ηλία για να πλουτίσει τον λόγο του Σάκη αποτυγχάνουν -φτάνει μέχρι του σημείου όταν πηγαίνουν στην Eurovision ν’ απαιτήσει ο Ηλίας να δοθούν όλες οι συνεντεύξεις στ’ αγγλικά.
Ξέρω ότι ο Σάκης στους κοσμικούς κύκλους συμπεριφερότανε με μια παιδική αθωότητα και ευγένεια προτιμώντας πολλές φορές να συναναστρέφεται παιδάκια (πριν αποκτήσει δικά του παιδιά) παρακάμπτοντας τις κουβέντες μεταξύ ενηλίκων .
Το «Σ’ έχω ερωτευτεί», το τραγούδι σταθμός για τον Ρουβά, γράφεται απο τον Γιώργο Παυριανό το 2004 μετά απο παράκληση του Στέφανου Κορκολή, καθώς ψάχνανε για ερμηνευτή ή ερμηνεύτρια για εκείνη την εκπληκτική σύνθεση. Νομίζω ότι η ερμηνεία του Σάκη σ’ εκείνο το κομμάτι είναι συγκλονιστική
Η περίοδος του X- factor
Δεν ήταν καθόλου απλό για τον Σάκη. Ως παρουσιαστής κλήθηκε να κάνει μια τεράστια υπέρβαση… Τον στήριξαν, τον προπόνησαν, υπάκουσε και, με την βοήθεια της τεχνολογίας -όλα όσα έπρεπε να πει ο Σάκης γραφόντουσαν σε οθόνη που βρισκότανε κάτω από την κάμερα-, τα κατάφερε. Ήταν μια ακόμη δοκιμασία για εκείνον καθώς, το να δείξει ο παρουσιαστής ότι «δεν διαβάζει» ενώ «διαβάζει», και μάλιστα σε οθόνη που οι λέξεις δεν έχουν τόνους, είναι μια ακόμη «επικίνδυνη αποστολή» αποστολή για τον Ρουβά. Αυτό που, ας πούμε για τον Φερεντίνο, είναι σα να πλένει τα δόντια του το πρωί, για τον Σάκη ήταν σαν να ετοιμάζομαι εγώ να διαγωνιστώ στους κρίκους .
Τα κατάφερε! Ακόμη και όταν συμμετείχε στους «ήρωες», ακολουθούσε ως «στρατιώτης» τους βοηθούς της παραγωγής που του μετέφεραν τις ερωτήσεις, χωρίς να διαθέτει εκείνος την παραμικρή πρόθεση αυτοσχεδιασμού.
Ανήκω σε εκείνους που καθώς η καριέρα του Σάκη ξεκινούσε παράλληλα με την δική μου στην ιδιωτική τηλεόραση, παρακολούθησα την εξέλιξή του αν και δεν υπήρξα ποτέ «Ρουβίτσα» Τα γούστα μου άλλωστε τόσο στην μουσική όσο και στους άντρες είναι εντελώς «αλλού».
Η επιλογή του Λιγνάδη να τον μεταλλάξει σε «Διόνυσο» στην Επίδαυρ, για μένα είχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ποιο; Το γεγονός ότι, εξαιτίας της συμμετοχής του Σάκη,πληρώθηκαν δεκάδες ταλαντούχοι ηθοποιοί, οι οποίοι χωρίς την συμμετοχή του θα συνέχιζαν να επιβιώνουνε από την καλή πρόθεση φίλων να τους «προσφέρουνε ένα πιάτο φαγητό». Υπό αυτή την έννοια η προσφορά του Σάκη δεν ήταν απλώς αποδοτική αλλά είχε και ανθρωπιστικό χαρακτήρα στην πιάτσα των ηθοποιών όπου το ποσοστό της ανεργίας βρίσκεται στο 92 %.
Είμαι σίγουρη ότι ακόμα και μετά από καιρό στην μνήμη του πλήθους το άκουσμα της λέξης «Sakissssssssss» θα ανασύρει ένα σμιλεμένο κορμί ενός pop star πάνω στην σκηνή που αντίστοιχο του θα κάνει πάρα πολλά χρόνια να εμφανιστεί. Λίγα χρόνια μετά …το βραβείο του Σάκη για την συμμετοχή του στην Επίδαυρο, μπορεί να υπάρχει σαν ένα «σημείο στίξης» στο βιογραφικό του… Είναι τόσα άλλωστε αυτά που πλαισιώνουν τον μύθο του «Σάκη Ρουβά»!
