Τα φώτα χαμηλώνουν, οι θεατές κάθονται αναπαυτικά στις θέσεις τους, εκείνοι ανεβαίνουν πάνω στη σκηνή του κατάμεστου θεάτρου Χώρα. Τέσσερις άνδρες με τα ίδια ακριβώς μαύρα κουστούμια, μπορντό πουκάμισα, καλοφορεμένες γραβάτες. Αρχίζουν να χορεύουν και να τραγουδούν ρυθμικά «… Θα φας πόρτα, θα φας πόρτα…».

Χειροκρότημα. Πάνω στη σκηνή συναντούμε τέσσερα… Μούτρα με τις αντιθέσεις τους να υπογραμμίζονται. Είναι οι Φάνης Μουρατίδης, Δημήτρης Μακαλιάς, Σωκράτης Πατσίκας και Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος και έχουν μία ιδιαιτερότητα: τους αρέσουν οι πιο απίθανες μεταμορφώσεις. Παίρνουν χαρακτήρες του σήμερα, εστιάζουν στις συμπεριφορές τους, τους αποδομούν και τους χτίζουν από την αρχή.

Το θέατρο μετατρέπεται απευθείας σε night club γεμάτο μουσική, θόρυβο και ανθρώπους της νύχτας. Γινόμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα έτοιμη για εξαλλοσύνες και μεθυστικές καταστάσεις που συμβαίνουν μόνο νύχτα.

Οι 20 περίπου -διαφορετικοί μεταξύ τους- ρόλοι που ενσαρκώνουν πάνω στη σκηνή τα «Μούτρα», προκαλούν στους θεατές ένα σχεδόν υστερικό γέλιο. Από μπράβοι σε club μεταμορφώνονται σε ατίθασες γυναίκες, προκλητικούς νεαρούς, απειλητικούς καντινιέρηδες κ.α. Αλλάζουν δε τους ρόλους με τέτοια ταχύτητα και δεξιοτεχνία που πραγματικά σε εντυπωσιάζουν. Στα πολλά κωμικά είδη που ανακατώνονται μεταξύ τους βοηθά και ο διεισδυτικός Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης με τα έξυπνα σκηνοθετικά του ευρήματα. 

Ξεσπάς σε γέλια όταν παρακολουθείς πάνω στη σκηνή τον Δημήτρη Μακαλιά να υποδύεται την απατημένη σύντροφο, τον Φάνη Μουρατίδη ως Παρασκευά να βγάζει λόγο για τους ελαφρόμυαλους νέους, τον Σωκράτη Πατσίκα να μεταμορφώνεται σε κομμώτρια λαϊκής γειτονιάς έτοιμη να ακούσει όλα τα φρέσκα κουτσομπολιά και τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο να σκοντάφτει πάνω στη σκηνή την ώρα που ετοιμάζεται να μπλέξει σε καυγά ως ατίθασο Μούτρο.

Τα λόγια εναλλάσσονται με τη μουσική και το κοινό κουνά ρυθμικά χέρια – πόδια. Έχουν ταυτιστεί ήδη μ’ έναν από τους πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που ξεδιπλώνονται μπροστά τους.

«Τα Μούτρα» επιλέχθηκαν με τα σωστά κριτήρια, έχουν ρυθμό, την ένταση που χρειάζεται και πολύ τεστοστερόνη να ξεχύνεται πάνω στη σκηνή. Όλοι οι ηθοποιοί απογειώνουν τις ερμηνείες τους και ενώ φλερτάρουν συχνά με την υπερβολή, εντούτοις καταφέρνουν να διατηρούν τις θεατρικές ισορροπίες. Διαθέτουν άλλωστε χημεία μεταξύ τους, και το καταδιασκεδάζουν! Αίσθηση που περνά αμέσως στον θεατή… Όπου θεατής βάλτε κόσμο κάθε ηλικίας που έσπευσε να δώσει το παρών. Γυναικοπαρέες και οικογένειες μαζί με τα παιδιά τους, που επισκέφθηκαν το θέατρο για να περάσουν καλά, να ξεφύγουν λίγο από προβληματισμούς και καθημερινά μπερδέματα. Και η παράσταση πετυχαίνει τον στόχο της: βγάζει αυθόρμητο γέλιο…

Το δύσκολο και συγχρόνως πρωτότυπο είναι ότι οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν πολλούς ρόλους με εργαλείο το σώμα τους. Απουσιάζουν κουστούμια, περούκες και πρόσθετα σύνεργα που θα έκαναν το έργο τους λίγο πιο εύκολο. 

Η παράσταση τελειώνει με το τραγούδι που άρχισε. Οι θεατές σηκώνονται από τις θέσεις τους με χαμόγελο. Επιτέλους είδαν μια teen κωμωδία αξιώσεων…

«Τα Μούτρα» αποτελούν μια πετυχημένη διασκευή (των Βασίλη Ρίσβα και Δήμητρα Σακαλή) της ομώνυμης βρετανικής κωμωδίας του John Godber (σημερινού καλλιτεχνικού διευθυντή του Theatre Royal Wakefield). Και πραγματικά αξίζει να τα δείτε εν δράσει…

Info
Τα Μούτρα
Που: Θέατρο Χώρα (Αμοργού 20, Κυψέλη)